ΑΝΔΡΟΥΛΛΑ ΓΚΙΟΥΡΩΦ... Εμείς προδότες δεν θα γίνουμε ποτέ...

Δυστυχώς η δημοκρατικότητα του ΑΚΕΛ έχει πιάσει πάτο, εδώ και πολύ καιρό και αυτό γίνεται αντιληπτό καθημερινά, από διάφορα γεγονότα. Να θυμίσουμε τις απειλητικές επιστολές προς την εφημερίδα «Το Κυπριακό Ποντίκι», τις φήμες για επισκέψεις σε σπίτια, αστυνομικών οι οποίοι δήθεν προειδοποιούσαν τους γονιούς, ότι τα παιδιά τους παρασύρθηκαν και έγιναν μέλη δήθεν φασιστικών οργανώσεων και την πάγια τακτική που ακολουθούν, να κατατάσσουν τον οποιονδήποτε διαφωνεί μαζί τους, στην κατηγορία των εθνικιστών, φασιστών ή στην κατηγορία που αυτοί δημιούργησαν, των απορριπτικών, που δήθεν δεν θέλουν λύση του κυπριακού. Αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη προπαγάνδα των ημερών μας και την μεγαλύτερη επίθεση, εναντίον της δημοκρατίας στον τόπο μας.

Στην πρώτη κατηγορία, δεν κατατάσσουν μόνο τους πραξικοπηματίες, αλλά και όλα τα αγνά λεβεντόπαιδα που θυσιάστηκαν, στο βωμό της ελευθερίας αυτού του πολυβασανισμένου νησιού. Βλέπετε, η έλλειψη δικών τους ηρώων και αγωνιστών, τους οδηγεί σε ξενόφερτες λύσεις, οι οποίες για να γίνουν αποδεκτές, πρέπει να εκμηδνιστεί η θυσία και ο αγώνας των ηρώων αυτού του τόπου, αποκαλώντας τα ιστορικό λίβελο.

Στην δεύτερη κατηγορία, κατατάσσουν όποιον θέλει να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους, να φύγουν όλοι οι έποικοι και τα τουρκικά στρατεύματα. Βλέπετε, στον μύθο της ανθρωπιάς του κ.Χριστόφια, τον οποίο έχτισαν καλά οι επικοινωνιολόγοι του, βρίσκει βήμα για να μας λέει ότι, κάποιοι έποικοι θα παραμείνουν για ανθρωπιστικά θέματα, ότι κάποια κατοχικά στρατεύματα θα παραμείνουν, για να δημιουργηθεί ο ομοσπονδιακός στρατός και ότι πρέπει να δούμε ρεαλιστικά το θέμα των προσφύγων, επειδή δεν θα επιστρέψουν όλοι στα σπίτια τους.

Είναι εξοργιστικό φυσικά το γεγονός ότι, σε κάποια θέματα ακολουθούν την τακτική «ζητάμε περισσότερα από αυτά που θέλουμε, για να πάρουμε αυτά που θέλουμε» ενω στο πιο σοβαρό πρόβλημα που βασανίζει τον τόπο μας εδώ και δεκαετίες, υποκύπτουν σε πιέσεις των ξένων και υποχωρούν ασυγχώρητα, σε θέσεις που προδώνουν τον αγώνα μας.

Μην νομίσετε ότι είμαι κάποιος άρρωστος αντι-ΑΚΕΛικός, που ξυπνώ το πρωί και η πρώτη μου δουλειά είναι να τους κατηγορήσω. Εγώ τους έχω βάλει στην συνείδηση μου, εκεί που τους αξίζει. Αφορμή για να τα γράψω αυτά, μου έδωσε ένα ανεκδιήγητο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο εκφραστικό τους όργανο στις 30/05/2008. Διαβάζοντας τον τίτλο, άλλα περίμενα να δω κι άλλα είδα, που με εκνεύρισαν.

Με τίτλο «Δεν πήραν μαθήματα», η κ.ΑΝΔΡΟΥΛΛΑ ΓΚΙΟΥΡΩΦ γράφει ότι «ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αγωνίζετο πριν το φασιστικό πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή να ενισχύσει το ενιαίο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας». Ένας ακόμα αγώνας, τον οποίο το ΑΚΕΛ όχι μόνο δεν στήριξε, αλλά στάθηκε και απέναντι του, αφού όπως έγραψα και σε παλαιότερη ανάρτηση, στήριξε τον Ιωάννη Κληρίδη στις τότε εκλογές.

Συνεχίζει γράφοντας ότι «Βρίθει με ενοχοποιητικά στοιχεία η κυπριακή ιστορία για το ρόλο κάποιων που πείσθηκαν πως «ήταν πατριωτική πράξη» να ροκανίζουν το σώμα της Κύπρου δεχόμενοι να θυσιάσουν τη μισή για να ανακόψουν δήθεν την επέλαση των κομμουνιστών ή για να φέρουν την ένωση.» Ποιος ροκάνιζε το σώμα της Κύπρου κυρία μου; Το 95% που ζήτησε με δημοψήφισμα την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα;

Ποιος δέχτηκε να θυσιάσει την μισή μας πατρίδα για να ανακοπεί η επέλαση των κομμουνιστών; Αυτοί που ήθελαν ένωση γιατί αγαπούσαν την Ελλάδα, ή αυτοί που ήθελαν ένωση με την προϋπόθεση ότι στον τότε εμφύλιο στην Ελλάδα, θα νικούσαν οι κομμουνιστές; Υπενθυμίζω ότι σε μια περίοδο που συνεχιζόταν ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος, οι δύο ηγέτες του ΑΚΕΛ, συναντήθηκαν στο βουνό με το Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη. Αυτός, έχοντας την αυταπάτη πως σε δύο μήνες οι Έλληνες κομμουνιστές θα ήταν οι νικητές του εμφυλίου, είπε στους δύο Κυπρίους, σύμφωνα με δημοσίευμα του Φιφή Ιωάννου το Σεπτέμβρη του 1976, τα ακόλουθα: «Η γραμμή συνταγματικές μεταρρυθμίσεις στην Κύπρο είναι μια μορφή «λιμπεραλισμού» (φιλελευθερισμού), εμείς εδώ θα είμαστε έτσι ή αλλιώς σε δύο μήνες στην Αθήνα. Έτσι, εσείς εκεί στην Κύπρο δεν μπορεί να μιλάτε πια για ενδιάμεσα στάδια αυτοκυβερνήσεως, με τελικό στόχο την Ένωση. Η Ένωση με την Ελλάδα πρέπει να γίνει ο άμεσος στόχος σας». Έτσι διακιολογείται η μεταστροφή του ΑΚΕΛ, το Μάρτη του 1949 όταν έκανε αυτοκριτική και δήλωσε δημόσια πως η γραμμή της αυτοκυβέρνησης που ακολούθησε ήταν λανθασμένη και υιοθετεί το σύνθημα "Ένωσις και μόνον Ένωσις".

Εν συνεχεία, η προαναφερόμενη κυρία γράφει ότι «Τριαντατέσσερα χρόνια μετά, εν έτει 2008, ένας δυναμικός ηγέτης εκλέγεται, δίνοντας ελπίδα στο λαό και προσδοκίες». Βέβαια, αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει, άσχετα αν αυτά που λες έχουν κάποια σχέση με την πραγματικότητα. Αυτός ο δυναμικός ηγέτης λοιπόν, ο οποίος ζητούσε απλά εγγυήσεις για να δεκτεί το σχέδιο έκτρωμα, αφού φρόντισε να τονίσει ότι μόνο αυτός μπορεί, ότι αυτός μπορεί καλύτερα και ότι αν δεν μπορεί αυτός, τότε ποιος θα μπορέσει, και με οδηγίες του οποίου ανακοίνωσε ο υπουργός Παιδείας ότι, η επόμενη χρονιά θα ονομαστεί χρονιά επανένωσης, σε ενδεχόμενη αποτυχία αυτής της προσπάθειας, η οποία άρχισε να γίνεται ορατή, ίσως καταφέρει να διαπράξει ένα τεράστιο έγκλημα και να εξαφανίσει τις όποιες προσδοκίες του κυπριακού λαού.

Βάζοντας κι αυτή η κυρία το λιθαράκι της στην προπαγάνδα, λέει ότι «Θαυμαστές αυτών που υπόβαλλαν στα διπλωματικά παρασκήνια την ιδέα να δεχθούμε «απερίφραστα να αντιμετωπίσουμε καθαρά διχοτομικά σχήματα», είναι σήμερα ελάχιστοι ευτυχώς. Είναι αυτοί οι λίγοι που δεν πήραν μαθήματα από το τραγικό παρελθόν και επιμένουν να επιτίθενται εναντίον της λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, ψάχνοντας να εντοπίσουν λάθη και παραλείψεις στις προσπάθειες που καταβάλλει ο Δ. Χριστόφιας.» Δηλαδή, όποιος είναι εναντίον της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, ενός όρου ο οποίος ποτέ δεν ξεκαθαρίστηκε, είναι οπαδός της διχοτόμησης. Αυτό το σλόγκαν του ΑΚΕΛ, του ΔΗΣΥ και των ΕΔΗ, διατυπώθηκε στην προεκλογική ως εξής: «Είμαστε ένα βήμα πριν από τη διχοτόμηση. Και ως εναλλακτική πρόταση προβάλλεται η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.» Υπενθυμίζουμε, ότι ανέκαθεν οι Τούρκοι, επισήμως μάλιστα από τη δεκαετία του ‘60, όταν αναφέρονταν σε «taksim», δηλαδή διχοτόμηση, εννοούσαν την πρακτική εφαρμογή μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, που σημαίνει, γι’ αυτούς, το γεωγραφικό, διοικητικό και πληθυσμιακό διαχωρισμό της Κύπρου. Όπως αυτός παράνομα προέκυψε, από την εισβολή του 1974 και την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Αυτοί λοιπόν οι οποίοι εντοπίζουν λάθη και παραλείψεις στις προσπάθειες του κ.Χριστόφια, δεν χρειάζεται να ψάξουν και πολύ. Όλα αυτά αναλύθηκαν σε προηγούμενη ανάρτηση, στην οποία σας παραπέμπω.

Η κ.Ανδρούλλα επαναλαμβάνει το χιλιοειπωμένο από την μέρα εκλογής του κ.Χριστόφια: «Ο λαός τους έριξε στον κάδο της ιστορίας. Αφόπλισε τα κίνητρά τους», αναφερόμενη φυσικά, σε όποιον σκέφτεται ορθολογιστικά και εκφράζει τις ανησυχίες και τις διαφωνίες του, με τον κ.Χριστόφια. Αλλά ξεχνάει ότι, ο κ.Χριστόφιας, για να ανεβοκατεβαίνει σήμερα, στο λόφο του προεδρικού, στηρίχθηκε από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, οι οποίοι είναι προφανές ότι ανησυχούν και διαφωνούν. Τους είπε μάλιστα πριν λίγες μέρες ότι, δεν μπορεί να συνεχίσει να τους έχει στην κυβέρνηση και να διαφωνούν. Με απλά λόγια τους είπε ότι, αν συνεχίσουν να μιλούν, θα τους διώξει από την κυβέρνηση. Θα τους πει, ευχαριστώ που με ανεβάσατε στην κορυφή αυτού του λόφου, επειδή χωρίς εσάς, θα τον έβλεπα περαστικός από κάτω, αλλά τώρα είναι η ώρα να φύγετε, για να κάνω την δουλειά μου ήσυχος.

Τελειώνοντας η κυρία λέει ότι «Τώρα είναι η ώρα της μάχης και του κοινού αγώνα για μια κοινή πατρίδα». Ο κοινός αγώνας δεν παραπέμπει σε αγώνα ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων; Η κοινή πατρίδα δεν παραπέμπει στην ειρηνική συμβίωση ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων; Τότε γιατί κυρία μου στις επιτροπές συμμετέχουν έποικοι; Τότε γιατι ο κ.Χριστόφιας υπέκυψε στις πιέσεις των ξένων για παραμονή εποίκων;

Βλέπετε, σε αυτήν την κοκκινωπή εφημερίδα, γράφει ο κάθε καημένος τον πόνο του. Τους προτείνω να πάρουν μαθήματα αγωνιστικότητας, από το Lobby for Cyprus, μια μη κομματικοποιημένη οργάνωση των συμπατριωτών μας, που ζουν στην Αγγλία. Σ’αυτήν την οργάνωση, συμμετέχουν άνθρωποι οι οποίοι θυσιάζουν τον ελεύθερο τους χρόνο, χωρίς να πληρώνονται από κανέναν και αγωνίζονται, για να αποτρέψουν τις όποιες προκλήσεις των Τούρκων στην Αγγλία, οι οποίες όπως θα δείτε και από την ιστοσελίδα τους, δεν είναι λίγες. Φυσικά στα χωράφια του ΑΚΕΛ, δεν θέλουν να ξέρουν για μη κομματικοποιημένες οργανώσεις, επειδή γνωρίζουν ότι, αυτοί οι άνθρωποι είναι ελεύθερα σκεπτόμενοι και δεν μπορούν να χωρέσουν σε κανένα μαντρί, για να τους καθοδηγούν και να τους λογοκρίνουν.

Εμείς προδότες δεν θα γίνουμε ποτέ. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και αν χρειαστεί θα θυσιστούμε, για την ελευθερία αυτού του τόπου, γιατί

• ΝΑΙ θα επιστρέψουμε στα σπίτια μας
• ΝΑΙ θα φύγουν όλοι οι έποικοι
• ΝΑΙ θα φύγουν όλα τα τουρκικά στρατεύματα
  

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ,
ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

Κανένας μας δεν έχει δικαίωμα να μην μιλήσει...

Η διαπραγματευτική ανικανότητα του κ.Χριστόφια, φάνηκε δυστυχώς πολύ νωρίς. Στις διαπραγματεύσεις λοιπόν για το άνοιγμα της οδού Λήδρας (που αποτελούσε αίτημα της τ/κ πλευράς), η δική μας πλευρά ζητούσε να ανοίξει παράλληλα το οδόφραγμα του Λιμνήτη, καθώς και να αποστρατικοποιηθεί πλήρως η περιοχή της παλιάς Λευκωσίας. Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων; Άνοιξε το οδόφραγμα της Λήδρας, δεν άνοιξε όμως ο Λιμνίτης, ούτε αποστρατικοποιήθηκε η παλιά Λευκωσία. Ο κατοχικός στρατός, αρκέστηκε στην ανεύρεση νέου δρομολογίου, για να εφοδιάζει τα κατοχικά φυλάκια στην περιοχή, για να μην γίνονται αντιληπτά από τους διερχόμενους. Οι μόνοι που ωφελήθηκαν, από την διαπραγματευτική ανικανότητα του «κομμουνιστή» Προέδρου, ήταν το μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο βρήκε την καλύτερη περιοχή για νέες επενδύσεις και η τ/κ πλευρά που ικανοποιήθηκε πλήρως. Αξίζει να τονίσουμε, ότι το μήνυμα που πέρασε στην διεθνή κοινή γνώμη, μετά από τα ψευδοπανηγύρια, ήταν ότι τώρα έπεσε το τείχος (παρομοιάστηκε από κάποιους με το τείχος του Βερολίνου) και το κυπριακό πρόβλημα έχει λυθεί. ΠΑΤΑΓΩΔΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΛΕΥΡΑΣ. Για μία ακόμη φορά, επωφελήθηκε ο θύτης εις βάρος του θύματος.

Προχωρώντας ακόμα λίγο, φθάσαμε στην σύσταση των περιβόητων επιτροπών και ομάδων εργασίας, οι οποίες θα συνεδρίαζαν για να παράξουν ικανοποιητικά αποτελέσματα, για να εξευρεθεί μια λύση για το κυπριακό πρόβλημα, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ. Θα αφήσω ασχολίαστη την σύσταση των επιτροπών της δικής μας πλευράς, η οποία προκάλεσε αντιδράσεις, αλλά φυσικά δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη, την σύσταση των επιτροπών της τ/κ πλευράς, στις οποίες υπήρχαν και ΈΠΟΙΚΟΙ(βλ. εγγλήματα πολέμου). Συνοψίζοντας λοιπόν, στις επιτροπές που θα βοηθούσαν για την λύση, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ, ο ένας σύντροφος συμφώνησε με τον άλλο, να συμμετέχουν και ΈΠΟΙΚΟΙ(βλ. εγκλήματα πολέμου). Βέβαια δεν ξέρουμε, αυτοί οι έποικοι ίσως να συζητούσαν για ανθρωπιστικά θέματα, τα οποία τους αφορούσαν, αφού ο κ.Χριστόφιας δέχεται λέει, να παραμείνουν 50.000 κουβαλητοί εξ Ανατολής. Εδώ οφείλω να σας πληροφορήσω ότι, ο εποικισμός αποτελεί έγκλημα πολέμου και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Στην Αλγερία, όταν βρέθηκε η λυση στο πρόβλημα τους, πήραν τα μπογαλάκια τους κι έφυγαν για άλλους τόπους, ε φ τ ά ο λ ό κ λ η ρ ε ς γ ε ν ι έ ς ε π ο ί κ ω ν. Γι’αυτό να μην νομίζουν οι κύριοι, ότι τρώμε κουτόχορτο και ότι ο ελληνοκυπριακός λαός, θέλει να γίνει συνένοχος, στην νομιμοποίηση εγκλημάτων πολέμου σαν αυτό, πόσο μάλιστα όταν, εμείς είμαστε τα θύματα αυτών των εγκλημάτων.

Προχωρώντας ακόμα περισσότερο, φθάνουμε σε ένα ωραίο απόγευμα, κατά το οποίο ο τ/κ σύντροφος, αποφάσισε να έρθει περίπατο στη Λήδρας για ψώνια και για να δροσιστεί με ένα παγωτό. Προσωπικά, όσο και να τον αντιπαθώ, προσπαθώ να δικαιολογήσω αυτή του την ενέργεια. Ίσως ας πούμε να ήταν κλειστά τα καταστήματα στα κατεχόμενα εκείνο το απόγευμα, ίσως να μην έχουν παγωτό βανίλια στα κατεχόμενα, ίσως..., ίσως πολλά και διάφορα. Φυσικό ήταν όμως, να μην έρθει μόνος του, αλλά να τον συνοδεύσουν οι προσωπικοί του φρουροί, οι οποίοι - όπως είναι και όλοι οι φρουροί δηλαδή - ήταν οπλισμένοι. Οι αρχές όμως που ελέγχουν την διέλευση στο οδόφραγμα, πήραν την εντολή από τον ε/κ σύντροφο, να μην τους ελέγξουν και να τους αφήσουν να περάσουν οπλισμένοι στη οδό Λήδρας, όπου εκείνη την ώρα έκαναν τον περίπατο τους αμέριμνα, πολλοί άλλοι συμπολίτες μας. Τον τ/κ σύντροφο τον προστάτευαν οι προσωπικοί του φρουροί, τους συμπολίτες μας όμως ποιος τους προστάτευε;



Φθάνουμε τώρα στην 1^η Μαϊου. Μέρα την οποία ο Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ κ.Θέμις Θεμιστοκλέους εκ του ΔΗΚΟ, αποφάσισε ότι έπρεπε να υποσταλεί και να απαγορευθεί η ελληνική σημαία στο ίδρυμα του. Στον ημικρατικό αυτό οργανισμό, ο οποίος υπάρχει και συντηρείται από τους ελληνοκύπριους και το οποίο χρωστάει την ύπαρξη του μόνο στους ελληνοκύπριους. Η φτηνή διακιολογία που έδωσε, ήταν ένα άρθρο του Συντάγματος της Ζυρίχης, το οποίο προνοεί την ανάρτηση του εθνικού μας συμβόλου μόνο σε γιορτές και αργίες. Στο ίδιο άρθρο όμως λέει ότι, πρέπει να αναρτάται και η τουρκική σημαία σε κάθε τουρκική εθνική επέτειο, όλα τα προγράμματα του ΡΙΚ πρέπει να μεταδίδονται και στην τουρκική, η διάρκεια των προγραμμάτων για την τουρκοκυπριακή κοινότητα να μην είναι λιγότερη των 75 ωρών εβδομαδιαίως και σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο στο ΡΙΚ πρέπει να εργοδοτούνται τρεις τ/κ για κάθε εφτά ε/κ και η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται παράνομα αναρτημένη εκεί. Όλα αυτά όμως, ο Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ δεν τα έλαβε υπόψιν του και το μόνο που του έφταιξε, ήταν η ελληνική σημαία, η οποία είναι πλέον ανυπεράσπιστη (λόγω της κόκκινης εξουσίας).

Προχωρούμε τώρα λίγες μέρες και φθάνουμε στην νύχτα κατά την οποία, ο συναγωνιστής του τ/κ συντρόφου, προέδρος της ΕΟΚΑ Β’ και γνωστός φανατικότατος ανανικός οπαδός, κ.Αναστασιάδης αποφάσισε να παραθέσει δείπνο, προς τιμήν του συναγωνιστή του, στο σπίτι του στην Λεμεσό. Ο τ/κ σύντροφος λοιπόν, περνά ξανά στις ελεύθερες περιοχές, αφού και πάλιν είχε δοθεί η άνωθεν εντολή, να μην γίνει κανένας απολύτως έλεγχος, ούτε σε αυτόν, ούτε στην προσωπική του φρουρά – απλά τους προέτρεψαν να φέρουν μαζί τις ταυτότητες τους – και με συνοδεία της κυπριακής αστυνομίας, μεταβαίνει στην οικία του κ.Αναστασιάδη. Δηλαδή, περνούν για ακόμα μια φορά οπλισμένοι στις ελεύθερες περιοχές και η κυπριακή αστυνομία, την οποία συντηρούμε εμείς, συνοδεύει τον κατοχικό ηγέτη, στο φαγοπότι, στο οποίο ήταν καλεσμένοι επίσης, κι άλλοι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν.

Προχωρώντας λοιπόν και φτάνοντας μετά από όλα αυτά στην Παρασκευή που μας πέρασε και στην περιβόητη συνάντηση των δύο συντρόφων, οι οποίοι πρώτα φρόντισαν να διατυμπανίσουν διεθνώς, ότι αυτοί μπορούν καλύτερα, ότι μόνο αυτοί μπορούν και ότι αν δεν τα καταφέρουν αυτοί, τότε ποιος μπορεί να τα καταφέρει και αφού τους ευλόγησαν Τουρκία, Αγγλία, Αμερική και λοιποί τουρκόφιλοι, συμφώνησαν λοιπόν την Παρασκευή, ότι ναι, η Κύπρος βρίσκεται στην Μεσόγειο. Συμφώνησαν λέει ότι, το πλαίσιο λύσης θα είναι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Δηλαδή συμφώνησαν αυτό που είχαν συμφωνήσει στην συνάντηση της 21^ης Μαρτίου και αυτό που είχε προ πολλού υπογραφεί, στην συνάντηση της 8^ης Ιουλίου. Οι γελοιότητες που δημοσιεύθηκαν στο πρωτοσέλιδο του Πολίτη, χθες το Σάββατο, ότι δηλαδή «μετά την συνάντηση της Παρασκευής, υπάρχει ΠΛΕΟΝ συμφωνημένο πλαίσιο, για την επιδιωκόμενη λύση του Κυπριακού και αυτό είναι το μοντέλο διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας» υποτιμούν την νοημοσύνη μας. Μάλιστα στο κοινό ανακοινωθέν που εξεδώθηκε, αναφέρεται ότι αυτό το μοντέλο θα στηρίζεται στην πολιτική ισότητα. Δηλαδή ο κ.Χριστόφιας, αποδέκτηκε ένα διαχρονικό απαράδεκτο αίτημα της τ/κ πλευράς. Τι σημαίνει πολιτκή ισότητα; Σημαίνει ότι εμείς οι ελληνοκύπριοι, που αποτελούμε το 82% του πληθυσμού της Κύπρου, θα αντιπροσωπευόμαστε με τον ίδιο αριθμό βουλευτών, με την τουρκοκυπριακή μειονότητα του 18%. Τα πιο πάνω γελοία και απαράδεκτα, αναφέρονται μόλις στην πρώτη παράγραφο.

Συνεχίζοντας να διαβάζουμε το κοινό ανακοινωθέν, επαναβεβαιωνόμαστε ότι οι προθέσεις του κ.Χριστόφια, είναι οι χείριστες για την δική μας πλευρά. Αναφέρονται σε ομοσπονδιακή κυβέρνηση και όχι σε ομοσπονδιακό κράτος. Μπορεί αυτό να μοιάζει ένα ασήμαντο παιχνίδι με τις λέξεις, αλλά η σημασιολογία της «ομοσπονδιακής κυβέρνησης», πόρω απέχει από αυτήν του «ομοσπονδιακού κράτους». Έτσι ικανοποιείται μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ότι θα συνομιλεί με μία κυβέρνηση. Η τ/κ πλευρά έχει επιβάλει στον κ.Χριστόφια την θέση της, για συναιτερισμό δύο συνιστώντων κρατών, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά, στην μία κυριαρχία του κράτους και στην μία ιθαγένεια των πολιτών. Αξίζει όμως να υπενθυμίσουμε, την πάγια στρατηγική της Τουρκίας, να διεκδικεί ασαφείς όρους σε επίσημα έγγραφα, για να τα ερμηνεύσει αργότερα όπως αυτή θέλει.

Ωσάν να μην έφταναν αυτά, η απογοήτευση και η οργή μας μεγαλώνουν, διαβάζοντας ότι οι τεχνικές επιτροπές θα συζητήσουν ζητήματα στρατιωτικής φύσεως, κατά παράβαση της τακτικής που ακολουθούσε η δική μας πλευρά από το 1974, σύμφωνα με την οποία αυτά τα ζητήματα, συζητούνται μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων της Κύπριακής Δημοκρατίας και των αντίστοιχων της Τουρκίας. Με αυτό που συμφώνησαν οι δύο σύντροφοι, σημαίνει ότι η Τουρκία βγαίνει έξω στο θέμα των παράνομων της στρατευμάτων και δίνουμε δικαίωμα στο ψευδοκράτος να έχει στρατό.

Ο κ.Χριστόφιας, δεν αρκέστηκε στην καταστροφή που έκανε κατά την διάρκεια της συνάντησης. Εξερχόμενος, σε ερώτηση δημοσιογράφου: «Μέσα από αυτό το πλαίσιο λύσης το κράτος θα είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ή θα είναι ένα νέο παρθενογεννημένο κράτος;», απάντησε ότι σε αυτό το θέμα δεν υπάρχει διάσταση απόψεων, αλλά ότι «έχουμε κοινή θέση και αυτή είναι ότι θα οικοδομήσουμε την Ενωμένη Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία». Κατ’αρχάς για να υπάρχει κοινή θέση, σημαίνει ότι αποδέκτηκε την παρθενογένεση. Εν συνεχεία, κατί που οικοδομείται σημαίνει ότι δεν προυπήρχε. Μάλιστα προχώρησε ακόμα ένα βήμα και ονόμασε το νέο κράτος σαν «Ενωμένη Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία», κατί που ο ίδιος είχε ξαναπεί το βράδυ της 24^ης Φεβρουαρίου, αφού είχαν κλείσει πλεόν οι κάλπες και αφού είχαν καταμετρηθεί οι ψήφοι, όταν έξω από το επιτελείο του φώναξε: «Ζήτω η Ενωμένη Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία». Και τα αρνάκια μπεμπέρισαν και η παρθενογένεση εγένετο. Αλήθεια όμως, πόσοι από αυτούς που τον ψήφισαν συμφωνούν με την παρθενογένεση, ή πόσοι από αυτούς που μπεμπέρισαν, κατάλαβαν τι εννοούσε τότε με αυτό το όνομα;

Λέτε όμως να υπερβάλλουμε; Χθες θυμήθηκα τα λόγια κάποιου φίλου ελλαδίτη, όταν μέσα στον σαματά που γινόταν το 2004 για το δημοψήφισμα, μου είπε: «Δεν έχω διαβάσει τι λέει το σχέδιο, αλλά βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο πασχίζουν οι ξένοι να σας το επιβάλουν, καταλαβαίνω ότι αποκλείεται να είναι καλό για την Κύπρο». Δηλαδή μερικές φορές με απλή λογική, μπορείς να καταλάβεις ή να αισθανθείς ότι κάτι πάει στραβά, χωρίς να έχεις διαβάσει κάτι ή χωρίς να αντιλαμβάνεσαι την ερμηνεία κάποιων νομικών όρων ή τις επιπτώσεις από την αποδοχή τους.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα, κάποιος ο οποίος δεν έχει διαβάσει ή δεν έχει ακούσει τίποτα για το κοινό ανακοινωθέν και κατά συνέπεια για το ολίσθημα και την ασυγχώρητη οπισθοδρόμηση που έγινε την Παρασκευή, ή τελοσπάντων κάποιος ο οποίος μπορεί να με θεωρήσει υπερβολικό ή απλά αντιΔημητριακό μπορεί να καταλάβει και να αισθανθεί ότι όντως την Παρασκευή κάτι πήγε στραβά για τον κυπριακό ελληνισμό, από τις δηλώσεις εκ των έσσω του ΔΗΣΥ, του ΑΚΕΛ και των ΕΔΗ(τριων αδερφών κομμάτων), οι οποίες έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις δηλώσεις εκ των έσσω και πάλι του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, του ΕΥΡΩΚΟ και των Οικολόγων. Ποια διαφορά υπάρχει ανάμεσα σε αυτά τα δύο μέτωπα που δημιουργούνται μετά τις προκλήσεις της στάσης του κ.Χριστόφια; Οι μεν ήταν φανατικοί υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν και οι δε ήταν φανατικά ενάντια σε αυτό το έκτρωμα.

Πάμε τώρα στα τρελά πανηγύρια που έστησαν οι ξένοι με το κοινό ανακοινωθέν που εξεδώθηκε με το πέρας της συνάντησης. Η τουρκία δηλώνει πανηγυρίζει και μιλάει για μεγάλη νίκη του τ/κ συντρόφου και ότι τώρα είναι η ώρα για διαπραγματεύσεις, η Αγγλία δηλώνει ότι το αποτέλεσμα είναι θετικότατο και μιλούν για διαπραγματεύσεις οι οποίες επιβάλλεται να ξεκινήσουν άμεσα και η Αμερική δηλώνει απόλυτα ικανοποιημένη και έτοιμη να συμβάλει στην «νέα» προσπάθεια.

Όταν λοιπόν Τουρκία, Αγγλία και Αμερική δηλώνουν απόλυτα ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης, τότε φυσιολογικά δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία εμείς ότι κάτι βρωμάει. Εκτός βέβαια από τα φερέφωνα τους (ΑΚΕΛ, ΔΗΣΥ, ΕΔΗ), οι οποίοι μυρίζουν την «ευωδία» Ανάν να επανέρχεται γεγονός που φυσικά θα τους βρει να αγωνίζονται ξανά στο ίδιο στρατόπεδο όπως και το 2004.

Μετά από όλα αυτά δεν μου προκάλεσε καμία έκπληξη η δήλωση του υποστηρικτή και διαδηλωτή υπέρ των αλλοδαπών που έρχονται στις ελεύθερες περιοχές μέσω κατεχομένων κ.Συλικιώτη, ο οποίος δυστυχώς κάθεται στην καρέκλα του υπ.Εσσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δήλωσε λοιπόν ότι η κυβέρνηση προωθεί πληθώρα προγραμμάτων για επαναπροσέγγιση, για να φέρουν όπως λέει κοντά ε/κ και τ/κ, για να προετοιμάσουν με αυτό τον τρόπο τον λαό για την λύση. Για ακόμα μια φορά εξυπηρετά τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων που θέλουν να παρουσιάσουν το κυπριακό πρόβλημα σαν διακοινοτικό πρόβλημα για να μας πουν μετά από μερικές προσπάθειες σαν αυτή του 2004 και σαν αυτή που έρχεται ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί ειρηνικά και αγνοεί ότι το πρόβλημα στην Κυπρο είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Αναφέρω εδώ και την απάντηση του κ.Λυσσαρίδη, όταν πριν λίγες εβδομάδες ανέφερε το θέμα της προετοιμασίας του λαού για λύση ο ίδιος ο κ.Χριστόφιας. Ο κ.Λυσσαρίδης είπε λοιπόν ότι: «Εάν η λύση την οποία θα διεκδικήσει ο κ.Χριστόφιας είναι δίκαιη και βιώσιμη, είναι η λύση για την οποία αγωνιζόμαστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τότε δεν τίθεται θέμα προετοιμασίας του λαού. Ο κυπριακός λαός είναι έτοιμος για την δίκαιη και βιώσιμη λύση από το 1974». Το μόνο που θα προσπαθήσει να κάνει λοιπόν η κυβέρνηση μέσα από αυτά τα προγράμματα που προωθεί είναι προπαγάνδα, προπαγάνδα και ξανά προπαγάνδα υπέρ του σχεδίου Ανάν, το οποίο αυτή την φορά δεν θα το ονομάσουν σχέδιο Μπαν Κι Μουν αλλά σχέδιο από εποίκους για τους Κυπρίους. Θα προσπαθήσουν να εκβιάσουν τον κυπριακό λαό να δεκτεί την λύση – η οποία είναι ήδη έτοιμη κατά την δική μου ταπεινή άποψη – εκφοβίζοντας τον ότι πρόκειται για την τελευταία ευκαιρία και ότι πρόκειται για έναν οδυνηρό συμβιβασμό ο οποίος πρέπει να γίνει. Αυτά, αποτελούν εκπλήρωση των στόχων του εκάστοτε κατακτητή μας, την οριστική άλωση δηλαδή της Κύπρου και τον εξανδραποδισμό του ελληνισμού από το νησί μας.

Κάναμε αρκετή υπομονή από την ημέρα της εκλογής του κ.Χριστόφια μέχρι σήμερα, προσπαθήσαμε να δικαιολογήσουμε κατά διαστήματα κάποιες από τις ενέργειες και δηλώσεις του, αλλά βλέπουμε ότι βαδίζει προς τον λάθος δρόμο, βαδίζει προς ένα δύσβατο δρόμο που θα φέρει νέα δεινά για τον τόπο μας. Η υπομονή ως γνωστό έχει και τα όρια της τα οποία το ΑΚΕΛ, το ΔΗΣΥ και οι ΕΔΗ έχουν εξαντλήσει.

Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι η δίκαιη και βιώσιμη λύση για το κυπριακό πρόβλημα πρέπει να περιλαμβάνει την:

• αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων και όλων των εποίκων

• επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες

• εξακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων.

• ΟΧΙ σε οποιοδήποτε σχέδιο τύπου Ανάν

• ΟΧΙ στην τουρκοποίηση πανάρχαιων ελληνικών εδαφών

• ΝΑΙ σε δίκαιη και βιώσιμη λύση

Οι αγωνιστές μας, τα γενναία αυτά λεβεντόπαιδα, που θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας και το ’55-’59 αλλά και το 1974 δεν θυσιάστηκαν για κανέναν οδυνηρό συμβιβασμό, και αν ζούσαν σήμερα δεν θα πίστευαν ούτε για μισό λεπτό τις απειλές περί τελευταίας ευκαιρίας και περί παραθύρου λύσης.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ

Μάριος Τόκας - Ένας διαφορετικός επικήδειος στον μεγάλο Έλληνα

Μάριος Τόκας: Την Ελλάδα αγαπώ, αλλά και σένα…

Η εβδομαδιαία εφημερίδα της Κύπρου ‘Το Κυπριακό Ποντίκι’ 3.5.2008 αποκάλυψε πολλά με τίτλο “Οι αλήθειες που δεν λέχθηκαν…” και φανερώνει πως ο Μάριος Τόκας αρνήθηκε να μελοποιήσει το νέο Εθνικό Ύμνο που προνοούσε το Σχέδιο Ανάν, γιατί δεν παρέλαβε το 1988 την κομματική ταυτότητα του ΑΚΕΛ, πως ο Χριστόφιας επέβαλε τον Υπουργό Παιδείας σαν ομιλητή στον επικήδειο…και άλλα. Συνοψίζουμε πιο κάτω για ευρύτερη ενημέρωση, μιας και το Κ.Π δεν κυκλοφορεί στην Βρετανία.

Ο Μάριος Τόκας αρνήθηκε να γράψει το νέο Εθνικό ΄Υμνο

1) Λίγο πριν το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 και στο πλαίσιο αυτών που συμφωνήθηκαν τότε μεταξύ του Τάσσου Παπαδόπουλου και των Ηνωμένων Εθνών, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν υποχρεωμένος να προχωρήσει σε κάποιες προετοιμασίες, στην περίπτωση που υπερψηφιζόταν το σχέδιο Ανάν, π.χ. να ζητήσει από δημόσιους υπάλληλους ή αστυνομικούς να δηλώσουν ποιοι θα ήθελαν να ανήκουν στην “ομοσπονδιακή” κυβέρνηση (εάν ο λαός ψήφιζε υπέρ του σχεδίου Ανάν) ή να ετοιμαστεί η σημαία του νέου κράτους και φυσικά άλλος εθνικός ύμνος!.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, όπως μάθαμε, τηλεφώνησε στον φίλο του Μάριο Τόκα και του είπε πως από την στιγμή που είναι υποχρεωμένος να ετοιμάσει νέο εθνικό ύμνο, θα ήθελε να αναθέσει το έργο αυτό στον Μάριο Τόκα.

Και τότε ο Μάριος Τόκας είπε στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο, πως ενώ δεν του είχε αρνηθεί ποτέ κάτι, αυτό δεν θα μπορούσε να το πράξει!.

2) Πως ο Χριστόφιας επέβαλε τον Υπουργό Παιδείας

Η οικογένεια του αείμνηστου Μάριου Τόκα είχε αποφασίσει και μετέφερε την επιθυμία της στον Πρέσβη της Κύπρου στην Ελλάδα, Γιώργο Γιωργή, όπως τον επικήδειο λόγο στη νεκρώσιμη ακολουθία εκφωνήσει ο πρώην Υπουργός ΄Αμυνας Χριστόδουλος Πασιαρδής, ένας εκ των στενών φίλων του Μάριου. Η κυβέρνηση, στην προσπάθεια της να “οικειοποιηθεί” το μεγαλείο του Μάριου Τόκα, φαίνεται πως δεν ήθελε να εκφωνήσει τον επικήδειο ένα στέλεχος της κυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου και ανέθεσε τον επικήδειο στον Υπουργό Παιδείας, ο οποίος ανέγνωσε ένα μακρόσυρτο, συνηθισμένο λόγο.

Ευτυχώς που ο ηθοποιός Γρηγόρης Βαλτινός διάβασε το μήνυμα του μεγάλου Μϊκη Θεοδωράκη και ευτυχώς που είπε δύο λόγια απλά και γνήσια, ένας ιερωμένος, τον οποίο δεν γνωρίζουμε, αλλά μας συγκίνησε αφάνταστα!

Και ένα μπράβο στο ΡΙΚ που μερίμνησε να έχουμε ζωντανή κάλυψη.

3) Παρατράγουδα από ακελικούς στην Αθήνα…

Την χείρηστη εντύπωση προκάλεσε η ενέργεια κάποιων, που απ΄ότι μάθαμε είναι μέλη του ΑΕΚ στην Αθήνα, να χειροκροτήσουν τον Χριστόφια, όταν αυτός προσερχόταν στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων, για την νεκρώσιμη ακολουθία του Μάριου Τόκα.

Κάποιοι από τους φίλους του αείμνηστου Μάριου Τόκα αντέδρασαν στα χειροκροτήματα, λέγοντας πως αποτελεί ασέβεια στον νεκρό! Ένας μάλιστα είπε: “κηδεία έχουμε όχι προεκλογική συγκέντρωση!”

Οι ίδιοι ακελικοί προσπάθησαν να επιβάλουν, την ώρα της ταφής της σωρού, στο κόσμο να τραγουδήσει το τραγούδι “ η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυό” της τουρκοκύπριας Νεσιέ Γιασίν, το οποίο μελοποίησε ο Μάριος Τόκας, επιδιώκοντας και πάλιν να δώσουν την εντύπωση ότι ο Μάριος συμφωνούσε με τις απόψεις τους!

Προφανώς, δεν τους έβγαινε να σιγοτραγουδήσουν “Την Ελλάδα αγαπώ…”!

4) Γιατί ο Μάριος αρνήθηκε να παραλάβει το 1988
την κομματική ταυτότητα του ΑΚΕΛ…

Ο Μάριος Τόκας έντυσε με θεική μουσική ποιήματα σγωνιστών του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, ενός αγώνα, τον οποίο το ΑΚΕΛ ουδέποτε αποδέχτηκε στην πραγματικότητα.

΄Εγκυρες μαρτυρίες από την Αθήνα, μας είπαν πως μετά που ο Μάριος Τόκας μελοποίησε τα ποιήματα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και του Ανδρέα Ζάκου, ο Χριστόφιας σε κάποια συνάντηση του επιτέθηκε και του είπε: “Είπαμε να ανοιχτείς, αλλά εσύ έγινες χάσια”! Δηλαδή, σύμφωνα με τον Χριστόφια, το “άνοιγμα” του Μάριου Τόκα να τιμήσει αγωνιστές της ΕΟΚΑ, ήταν ξεχείλωμα!!!

Ο Μάριος αγαπούσε παθιασμένα την Κύπρο του, αλλά πάνω απ΄όλα ήταν έλληνας! “Την Ελλάδα αγαπώ…” τραγουδούσε και στα χώματα της Ελλάδας τάφηκε κα με την ελληνική σημαία στο φέρετρό του!

Ο Μάριος Τόκας δήλωνε σε στενό του κύκλο πόσο απογοητευμένος ήταν από τον Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, ειδικότερα επί εποχής προ του δημοψηφίσματος!

Δήλωνε “απογοητευμένος” επειδή η ευγένεια της ψυχής του δεν του επέτρεπε να γίνει πιο σκληρός!

Αυτή είναι η αλήθεια!

Η συμπεριφορά του Χριστόφια και των υπολοίπων “στρατευμένων” ακελικών στελεχών, προκάλεσε αλγεινή εντύπωση για όσους ξέρουν. Εμείς απλά μεταφέρουμε αυτά που ξέρουν όσοι ήταν κοντά στον Μάριο Τόκα, για να τα μάθει ο κόσμος.

5) Ένα χρόνο ΠΡΙΝ ο Δήμος Λεμεσού απ-αρνήθηκε την “Θεογεννήτωρ Μαρία”

Στις 30 Μαρτίου και 3.5.2008 το Κυπριακό Ποντίκι έγραψε ότι ο νέος δήμαρχος Λεμεσού Ανδρέας Χρίστου “έκοψε” συναυλία του Μάριου Τόκα, επικαλούμενος οικονομικούς λόγους και νομικίστικα επιχειρήματα. Αργότερα, όταν αντελήφθηκε την γκάφα του έκανε δεύτερες σκέψεις, ο καταξιωμένος όμως συνθέτης, του διαμύνυσε περίπου ότι… ευχαριστώ δεν θα πάρω!

Συγκεκριμένα: Ο Τόκας κατέθεσε επιστολή πρόταση στον Δήμο Λεμεσού για το ανέβασμα του κορυφαίου έργου του “Θεογεννήτωρ Μαρία” με την συμμετοχή και της χορωδίας του ΑΡΗ Λεμεσού, ζητώντας από τον Δήμο να τον επιχορηγήσει με το ποσό των 6.000 λιρών. Η πρώτη αντίδραση του δημάρχου ήταν, χωρίς να διαβουλευτεί με κανένα δημοτικό σύμβουλο ή την καλλιτεχνική επιτροπή, ότι η πρόταση απορρίπτεται λόγω της μη έγκρισης των προυπολογισμών. Αργότερα, βέβαια, όταν από υπηρεσιακούς του ελέχθη ότι δεν έπρεπε να τύχει μιας τέτοιας συμπεριφοράς ένας κορυφαίος συνθέτης όπως είναι ο Μάριος Τόκας, αλλά και του υπεδείχθη το γεγονός ότι μιλάμε για κόστος… ψίχουλα όσν αφορά μια τέτοια παράσταση με 70 πρωταγωνιστές επί της σκηνής, ο κ. Χρίστου ανέκρουσεν πρύμναν. ΄Ηταν άμως αργά, γιατί ήδη ο συνθέτης, βαθιά προσβεβλημένος από τον τρόπο απόρριψης της πρότασης του από τον Δήμαρχο, με νέα επιστολή του γνωστοποιούσε ότι αποσύρει την συγκεκριμένη του πρόταση. Να σημειωθεί ότι το θέμα κατέληξε στο Δημοτικό Συμβούλιο όπου ομόφωνα αυτό ενέκρινε την πρόταση του Μάριου Τόκα, ωστόσο όμως ο τελευταίος απέσυρε το ενδιαφέρον του. Μια λεπτομέρεια: Το ίδιο έργο ο Τόκας ανέβασε στους Δήμους Λάρνακας και Στροβόλου όπου τα εισιτήρια εξαντήθηκαν μια βδομάδα πριν τις παραστάσεις.

Σε κύριο άρθρο του δε το Κυπριακό Ποντίκι με τίτλο “Η υποκρισία του Χριστόφια και του ΑΚΕΛ” έγραψε μεταξύ άλλων:

“… Δεν θα προβαίναμε στην πράξη αυτή ( να γράψουμε δηλαδή αυτά που γράψαμε), αλλά οι δηλώσεις του Χριστόφια και εκπροσώπων του ΑΚΕΛ και των παραφυάδων του (ΕΔΟΝ, Προοδευτικής, ΠΕΟ κτλ) προκάλεσαν τουλάχιστον οργή σ΄αυτούς που ήταν κοντά στον Μάριο Τόκα! Η αγγελία του θανάτου του Μάριου Τόκα προκάλεσε θλίψη και στον Χριστόφια και είμαστε βέβαιοι ότι η θλίψη του είναι ειλικρινής. Εάν έμενε μέχρι την έκφραση της λύπης του, ακόμα του συγκλονισμού του για τον χαμό του Μάριου Τόκα, θα μέναμε και εμείς μέχρι του σημείου να θυμηθούμε όλες τις όμορφες στιμγές του Μάριου και να υμνήσουμε, όπως όλοι, τον έλληνα, τον άνθρωπο, τον καλλιτέχνη.

΄Ομως, δυστυχώς ο Χριστόφιας, το κόμμα του και τα παρακλάδια του αποδύθηκαν σε μία προσπάθεια να “οικειοποιηθούν” τον ήρωα της Κύπρου και ολάκερου του ελληνισμού! Προσπαθούσαν κάθε στιγμή να διαλαλήσουν και να πείσουν ότι ο Μάριος Τόκας είναι “δικός” τους! Επιδίωξαν ακόμα και μέσα από τον χαμό ενός ανθρώπου (πόσο μάλλον ενός ξεχωριστού ανθρώπου) να αυτοπροβληθούν και να αποκομίσουν (ειλικρινά δενξέρουμε πως το σκέφτηκαν) κομματικά και πολιτικά οφέλη!…

Η αλήθεια είναι ότι ο Μάριος Τόκας ήταν γέννημα-θρέμμα της αριστεράς. Και ο ίδιος έλεγε ότι πάντα θα ήταν αριστερός. ΄Ομως, η επίσημη έκφραση της αριστεράς στην Κύπρο που είναι (λανθασμένα) το ΑΚΕΛ, είχε από καιρό “αποκληρώσε” τον Μάριο Τόκα, επειδή ο Μάριος ήταν ελεύθερη ψυχή, ελεύθερο πνεύμα και δεν “συμμορφωνόταν” με τις κομματικές ντιρεκτίβες! ”

Ανασκόπηση δημοσιεύματος από το Κυπριακό Ποντίκι 3.05.2008

Φανούλα Αργυρού

Λονδίνο

4.5.2008

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο κίνδυνος αδιεξόδου στο κυπριακό είναι μεγάλος. Επιβάλλεται πιο συχνή ενημέρωση των κομμάτων από τον Πρόεδρο

Το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ εκτιμά ότι οι πολλές και διαφορετικές δημόσιες δηλώσεις και εκτιμήσεις που γίνονται από διάφορους στο κυβερνητικό σχήμα, δημιουργούν σύγχυση στο λαό και δεν αποδίδουν την πραγματικότητα για όσα γίνονται στο κυπριακό.

Στη φάση που βρισκόμαστε επιβάλλεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να ενημερώνει τα κόμματα πιο συχνά.

Το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ εκτιμά πως αν η πλευρά μας εγκαταλείψει την θέση «ότι για έναρξη απευθείας διαπραγματεύσεων επιβάλλεται επίτευξη προόδου στις Ομάδες Εργασίας και τις Τεχνικές Επιτροπές» τότε η διαδικασία θα οδηγηθεί σε σίγουρο αδιέξοδο.

Με τα σημερινά δεδομένα ο κίνδυνος αδιεξόδου είναι μεγάλος και είναι υπαρκτή η προοπτική να επανέλθει διαφοροποιημένο το Σχέδιο Αναν.

Το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ ανησυχεί για την προσπάθεια διαφόρων υποστηρικτών του Σχεδίου Αναν, να επηρεάσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με υποδείξεις και παραινέσεις, για να προχωρήσει σε απευθείας διαπραγματεύσεις στις 21 Ιουνίου.

Επιβάλλεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να επιμείνει σε πρόοδο και να διατηρήσει τις προϋποθέσεις που έχει εγείρει η πλευρά μας χωρίς να υποκύψει σε αλλαγές και χρονοδιαγράμματα.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΤΡΙΤΗ 20 ΜΑΪΟΥ 2008

Όχι δεν αγοράζουμε πλέον Ευάγγελο Βενιζέλο!

Ο πολύς Ευάγγελος Βενιζέλος του ΠΑΣΟΚ, ένας από τους πλέον ένθερμους θιασώτες του εκτρώματος Ανάν προ του ιστορικού δημοψηφίσματος της 24της Απριλίου 2004, μετά από συνάντηση με τον Νίκο Αναστασιάδη του ΔΗΣΥ δήλωσε μεταξύ άλλων και τα εξής αντιφατικά (Σημερινή 13.5.2008):

“΄Εχει πολύ μεγάλη σημασία να διατυπώνουμε προτάσεις τέτοιες, που να μην επιδέχονται αντιρρήσεων, διότι όποιος προβάλλει τα επιχειρήματα του διεθνούς δικαίου και του κοινοτικού κεκτημένου έχει ένα ισχυρό έρεισμά, το οποίο και πρέπει να αξιοποιήσουμε. ”

Δηλαδή. Πρώτον: Ο ανανιστής Βενιζέλος μας καλεί να διατυπώνουμε τέτοιες προτάσεις που να είναι αποδεκτές από τους Τούρκους και τους συμμάχους των Βρετανούς και Αμερικανούς (και βέβαια την διαβόητη Ομάδα Διεθνών Κρίσεων!) ούτως ώστε να μην μας φέρνουν... αντιρρήσεις! Δηλαδή να σκύψουμε και να δεχθούμε ΟΛΕΣ τις τουρκικές επεκτατικές απαιτήσεις για να συνεχίσει το...θετικό κλίμα που βλέπει ότι υπάρχει!

Δεύτερον: Και άκουσον άκουσον ταυτίζει όλες αυτές τις τουρκικές αξιώσεις ο κ. Βενιζέλος για να μας πουλήσει και πολιτικό πνεύμα, προσθέτοντας ότι όποιος προβάλλει τα επιχειρήματα του διεθνούς δικαίου και του κοινοτικού κεκτημένου έχει ένα ισχυρό έρεισμα....

Μα προβάλλονται επιτέλους οι τουρκικές απαιτήσεις ως να βρίσκονται εντός της λογικής του διεθνούς δικαίου και του κοινοτικού κεκτημένου;

Εξάλλου, που ήταν ο κ. Βενιζέλος όταν ο Ελληνισμός της Κύπρου βρισκόταν ενώπιον του τερατουργήματος Ανάν/Χάνει, που προωθούσε το Φόρειν ΄Οφις, το Στέιτ Ντεπάρτμεντ, κάποιοι στην Ε.Ε, η Ομάδα Διεθνών Κρίσεων, το ΠΡΙΟ Νορβηγίας με τους δικούς μας δυστυχώς συνοδοιπόρους στην Κύπρο και στην Ελλάδα, τρέχοντας από το ένα τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό κανάλι στο άλλο προπαγανδίζοντας υπέρ της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της αναγνώρισης δύο κρατών, για να υποστήριζε το ισχυρό έρεισμα των Ελλήνων ότι το σχέδιο εκείνο δεν πρόβαλλε τα επιχειρήματα του διεθνούς δικαίου και του κοινοτικού κεκτημένου; Δυστυχώς, ο πολύς Ευάγγελος Βενιζέλος έτρεχε και εκείνος με τον ίδιο ρυθμό υπέρ του εκτρώματος Ανάν...

Τώρα, άλλαξε ο αμανές αλλά όχι η γεύση και προσπαθεί να μας κοροιδεύει χοντρά ο κ. Βενιζέλος προσπαθώντας να καλύψει τα πραγματικά του πιστεύω...

Ε, όχι κύριε Βενιζέλο, δεν αγοράζουμε!

Η Κύπρος έχει ανάγκη από ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ από τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα, τους έποικους κουβαλητούς και επιστροφή όλων των προσφύγων στα σπίτια τους. ΄Οχι λύση τύπου Ανάν/Χάνει, για να είναι αρεστή στην ...Ομάδα Διεθνών Κρίσεων, το ΠΡΙΟ, το Φόρειν ΄Οφις, το Στέιτ Ντεπάρτμεντ και επι τω πλείστον στην κατοχική ΤΟΥΡΚΙΑ!

Φανούλα Αργυρού

Λονδίνο

13.5.2008

Τα λόγια του Ναζίμ Χικμέτ, που σκόπιμα αποκρύβονται...

«Η Κύπρος ήταν πάντοτε Ελληνική. Δεν υπάρχει κανένα ζήτημα για την Ελληνικότητα της νήσου. Η πλειοψηφία των κατοίκων της είναι Έλληνες και δίκαια αγωνίζονται για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Η τουρκική μειονότητα πρέπει να συνεργαστεί με τους Έλληνες Κύπριους για την απαλλαγή από τον αγγλικό ιμπεριαλισμό. Μόνο όταν η νήσος απαλλαγεί από τους Άγγλους ιμπεριαλιστές, οι Τούρκοι κάτοικοί του θα μπορέσουν να ζήσουν πραγματικά ελεύθεροι, κι αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά με την ενότητα του κυπριακού λαού, με την συνεργασία από Τούρκους και Έλληνες Κύπριους στην πάλη εναντίον του ξένου δυνάστου. Εκείνοι που προσπαθούν να στρέψουν τους Τούρκους εναντίον των Ελλήνων, μόνο τα συμφέροντα του ξένου κατακτητή εξυπηρετούν».
Αυτά γράφονται στην κομουνιστική εφημερίδα ΑΥΓΗ των Αθηνών στις 17 Απριλίου 1955 δηλαδή δεκαεφτά ημέρες μετά την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ, και λίγες μέρες μετά που η ηγεσία του ΑΚΕΛ συκοφαντεί και ειρωνεύεται τον Αγώνα.
Τα λόγια αυτά δεν τα έγραψε κανένας Ελλαδίτης σοβινιστής, ούτε κάποιος κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ. Ούτε ανήκουν σε κανέναν ελληνικό προπαγανδιστικό μηχανισμό της εποχής εκείνης.
Τα πιο πάνω λόγια ανήκουν στον ΤΟΥΡΚΟ ποιητή και πεζογράφο ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ.
Τον ποιητή που οι αριστεροί σε Κύπρο και Ελλάδα πολλές φορές έχουν υιοθετήσει ως δικό τους. Αυτή τη λεπτομέρεια της ζωής του φυσικά την αποκρύβουν.
*αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΕΝΩΣΙΣ που κυκλοφόρησε στις 29 Μαρτίου 2008.

Στοὺς δεκαπέντε συντρόφους (ποίημα που έγραψε το 1921)

Δὲ χύνουν δάκρυ
μάτια ποὺ συνηθίσαν νὰ βλέπουνε φωτιὲς
δὲ σκύβουν τὸ κεφάλι οἱ μαχητὲς
κρατᾶν ψηλὰ τ᾿ ἀστέρι
μὲ περηφάνεια
δὲν ἔχουμε καιρὸ νὰ κλαῖμε τοὺς συντρόφους
τὸ τρομερό σας ὅμως κάλεσμα
μὲς στὴ ψυχή μας
κι οἱ δεκαπέντε σας καρδιὲς
θὲ νὰ χτυπᾶνε
μαζί μας
τὸ σιγανό σας βόγγισμα
σὰν προσκλητήρι
χτυπᾶ στ᾿ ἀφτιά μας
σὰν τὸν ἀντίλαλο βροντῆς.

Στάχτη θὰ γίνεις κόσμε γερασμένε
σοῦ ῾ναι γραφτὸς ὁ δρόμος
τῆς συντριβῆς
καὶ δὲ μπορεῖς νὰ μᾶς λυγίσεις
σκοτώνοντας τ᾿ ἀδέρφια μας τῆς μάχης
καὶ νὰ τὸ ξέρεις
θὰ βγοῦμε νικητὲς
κι ἂς εἶναι βαριές μας
οἱ θυσίες.
Μαύρη ἐσὺ θάλασσα γαλήνεψε
τὰ κύματά σου
καὶ θά ῾ρθει ἡ μέρα ἡ ποθητὴ
ἡ μέρα της ειρήνης
τῆς λευτεριᾶς σου
ὦ ναὶ θά ῾ρθει
ἡ μέρα ποὺ θ᾿ ἁρπάξουμε τὶς λόγχες
ποὺ μὲς στὸ αἷμα τὸ δικό μας
ἔχουνε βαφτεῖ.

Οι δικοί μας κομμουνιστές βέβαια έχουν προ πολλού σκύψει το κεφάλι, έχουν προ πολλού υποκύψει στις πιέσεις των ξένων, έχουν προ πολλού ξεκινήσει την επαναπροσέγγιση δίνοντας προς τα έξω το μήνυμα ότι το πρόβλημα στην Κύπρο είναι διακοινοτικό και όχι πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, παραβίασης των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραβίαση του διεθνούς δικαίου...

Είναι χιλιοειπωμένο αλλά θα το ξαναπούμε...δεν ήταν η ηγεσία του ΑΚΕΛ που είπε ΌΧΙ στο σχέδιο Ανάν, ήταν ο απλός κόσμος, που πίεσε την ηγεσία του ΑΚΕΛ να πει αυτό το ΌΧΙ!

Από το σωματείο "Αδούλωτη Κερύνεια"

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ

ΔΙΖΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

Με αφορμή τη συνεχιζόμενη, κλιμακούμενη και ενορχηστρωμένη προσπάθεια των εμπνευστών της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, Βρετανών, και των δικών μας Ηγετών οι οποίοι ανέλαβαν εργολαβικά να την επιβάλουν στον Κυπριακό λαό ως τη μόνη ρεαλιστική και εφικτή λύση στο Κυπριακό, το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια καταγγέλλει και διακηρύττει , για ακόμη μια φορά τα ακόλουθα:

• Η επιμονή στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία συνιστά κάλεσμα για τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης της Κύπρου που πέτυχε η Τουρκία με την εισβολή και κατοχή της Κύπρου, το 1974, παράλληλα με τις άλλες αποσχιστικές διχοτομικές ενέργειες που η Τουρκία έκαμε από τότε μέχρι σήμερα.
• Η επιμονή για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας είναι αδικαιολόγητη και απαράδεκτη σήμερα, αφού έχει αποκαλυφθεί μέσα από τα ίδια τα Απόρρητα ΄Εγγραφα των Βρετανών, ότι, αυτή η λύση ήταν αντικείμενο συμφωνίας μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας από τη δεκαετία του 1950.
• Η Βρετανία, τη δεκαετία του 1950, αρνήθηκε στην Τουρκία να διχοτομηθεί η Κύπρος από τότε, διότι, «η Βρετανική Κοινή Γνώμη δεν θα επέτρεπε τη μαζική καταπάτηση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που θα ήταν το αποτέλεσμα βίαιης μετακίνησης και προσφυγοποίησης 200.000 πολιτών» . Ενόψει αυτής της δυσκολίας, η Βρετανία υποσχέθηκε στην ΄Αγκυρα «ότι τα στρατηγικά της συμφέροντα στην Κύπρο θα διασφαλισθούν» όταν και εφόσον η Βρετανία θα υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει την Κύπρο, ως αποικία.
• Αυτή η υπόσχεση της Βρετανίας προς την Τουρκία τηρήθηκε κατά γράμμα όπως αποδεικνύουν όλα όσα συνέβησαν από τη δεκαετία του 1950 μετά την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ , από την ανεξαρτησία του 1960 μέχρι την Τουρκική εισβολή το 1974, και με τη σημερινή εδραίωση των κατοχικών δεδομένων.

Υπενθυμίζουμε αναλυτικά τη σειρά αυτή των γεγονότων , τα οποία καταδεικνύουν τη συνομωσία σε βάρος του λαού μας , και η οποία είναι ως ακολούθως:

- Πληρωμένες από τους ΄Αγγλους δικοινοτικές δολοφονίες από τη δεκαετία του 1950.

- Αξιοποίηση Τουρκοκυπρίων σε βάρος Ελληνοκυπρίων στην Αποικιακή Αστυνομία, και στις άλλες Αποικιακές Υπηρεσίες, κλπ.

- Η ίδρυση της ΤΜΤ.

- Η παροχή κολοβής ανεξαρτησίας στην Κύπρο με το διχοτομικό Σύνταγμα της Ζυρίχης.

- Η Τουρκοανταρσία του 1963.

- Ο εξοπλισμός Τουρκοκυπρίων από την Τουρκία με τις ευλογίες και την κάλυψη των Βρετανών

- Ο αυτοεγκλωβισμός των Τουρκοκυπρίων σε θύλακες ως το πρώτο βήμα του σχεδιασμένου και επιδιωκόμενου φυσικού διαχωρισμού Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

- Η συντήρηση των θυλάκων και ο εξοπλισμός τους από την Τουρκία με την ανοχή και βοήθεια των Βρετανών.

- Ο σχεδιασμός και υλοποίηση του σχεδίου υπονόμευσης της Κυπριακής Δημοκρατίας από Ελληνόφωνους πράκτορες των ξένων συμφερόντων, τόσο εδώ στην Κύπρο, (ΕΟΚΑ Β΄), όσο και στην Ελλάδα (Χούντα).

- Το πραξικόπημα, αναγκαίο μέρος του σχεδίου, για να δικαιολογηθεί η προγραμματισμένη στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας.

- Το Εθνικό ξεκαθάρισμα των Ελληνοκυπρίων από τα κατεχόμενα.

- Η βίαιη , συμφωνημένη μεταφορά των Τουρκοκυπρίων από τις ελεύθερες περιοχές στα κατεχόμενα, υπό το ψευδές πρόσχημα της «ενοποίησης οικογενειών προσωρινά», ενώ στην ουσία ήταν η τελική φάση του πλήρους γεωγραφικού διαχωρισμού Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, που ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθεί η προσχεδιασμένη διχοτόμηση της Κύπρου.

- Ο εποικισμός της κατεχόμενης Κύπρου για να αλλοιωθεί ο Δημογραφικός χαρακτήρας της Κύπρου, ώστε στο τέλος να δικαιολογηθεί ο αποκλεισμός της επιστροφής των Ελληνοκυπρίων προσφύγων.

- Η καθυπόδειξη και υποβολή , αποδοχή από την ηγεσία μας του βασικού κατοχικού δεδομένου, δηλαδή, του γεωγραφικού διαχωρισμού Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων από το 1975, 1976 και 1977, ως βάση για τη μελλοντική λύση του Κυπριακού.

- Η πρώτη αυτή αποδοχή του βασικότερου κατοχικού δεδομένου, οδήγησε στην δεύτερη, η οποία και πάλιν έγινε καθυπόδειξη και υποβολή από τους ξένους συνομώτες, μέσω ντόπιων οργάνων τους. Το Κυπριακό να αντιμετωπισθεί ως διακοινοτική διαφορά, η οποία να επιδιωχθεί να λυθεί με λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Όλα τα πιο πάνω αποτελούν γεγονότα τα οποία ζήσαμε και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν . Για την εξέλιξη τους δεν ευθύνεται ο Λαός. Ευθύνονται αποκλειστικά και διαχρονικά οι εκάστοτε Κομματικές Ηγεσίες και Κυβερνήσεις οι οποίοι είτε δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν σωστά τις καταστάσεις και τις προθέσεις όσων παρενέβαιναν και μεσολαβούσαν τάχα, είτε συνειδητά έπαιξαν το παιγνίδι τους.

• Γιαυτό απορρίπτουμε κατηγορηματικά τη θέση που ακούγεται κατά καιρούς ότι κάναμε λάθη για τα οποία πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα, με λύση διχοτομική, τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και να δεχθούμε να απεμπολήσουμε τα Ανθρώπινα και Κρατικά Δικαιώματα μας.
• Αυτή η υποβολή είναι απαράδεκτη ως θέση, διότι δικαιώνει το θύτη, δικαιώνει την κατοχή και την καταπάτηση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και εξασφαλίζει τη διχοτόμηση με την πλήρη Τουρκοποίηση των κατεχομένων.
• Η επιμονή για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας θα συνιστά στο τέλος, εθνική προδοσία, επίσης, διότι θα επιτραπεί η υλοποίηση ενός προμελετημένου εγκλήματος σε βάρος των δικαίων ενός ολόκληρου Λαού , σε βάρος της τρισχιλιετούς παρουσίας και ανάπτυξης του Ελληνισμού στην Κύπρο.
• Η αδικαιολόγητη διαχρονικά επιμονή για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και η συζήτησή της σε διακοινοτικό διάλογο, συνιστά σοβαρό πολιτικό λάθος, διότι επέτρεψε στην κατάσταση επί του εδάφους στα κατεχόμενα να εξελίσσεται προς την ντε γιούρε εφαρμογή της, με προκάλυψη παράλληλα συνθήματα για ταυτόχρονη και πλήρη αποκατάσταση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας, ενώ ήταν και είναι σε γνώση των εκάστοτε Κομματικών ηγεσιών και των εκάστοτε Κυβερνήσεων , ότι λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με παράλληλη αποκατάσταση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν μπορεί να υπάρξει.
• Καταγγέλλουμε και προειδοποιούμε ότι μια τέτοια εξέλιξη δεν θα βρίσκει σύμφωνους και δεν θα δεσμεύει τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες οι οποίοι θα καταδικαστούν να μείνουν για πάντα πρόσφυγες. Μια τέτοια εξέλιξη δεν θα πρέπει να βρίσκει σύμφωνους ούτε και τον κάθε άλλο Ελληνοκύπριο διότι, από τη στιγμή που τα κατοχικά δεδομένα θα νομιμοποιηθούν με λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας , από εκείνη τη στιγμή θα τίθεται και υπό Τουρκική κηδεμόνευση ολόκληρη η Κύπρος.
• Ο Λαός γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και δεν χρειάζεται «διαπαιδαγώγηση» σε αυτό το θέμα. Γνωρίζει και αποφάνθηκε όταν για πρώτη φορά του δόθηκε η ευκαιρία να διατυπώσει την άποψη του , όταν ψήφιζε για το Σχέδιο ΑΝΑΝ. Τότε στο Δημοψήφισμα, ουσιαστικά ρωτήθηκε αν αποδέχεται τη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και η απόφαση του ήταν ένα βροντερό ΟΧΙ.
• Ενόψει εκείνης ακριβώς της απόφασης του Λαού δεν δικαιολογείται η σημερινή πορεία του Κυπριακού η οποία οδηγεί στην εφαρμογή λύσης της ίδιας με εκείνη που προσδιόριζε το σχέδιο ΑΝΑΝ, ή οποισδήποτε παραλλαγής της, η οποία θα οδηγεί στη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατιδίων στην Κύπρο, με τους Τούρκους και τους ΄Ελληνες να ζουν ξεχωριστά, αφού χωνέψουμε ότι έγινε, αφού ξεχάσουμε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των προσφύγων, αφού ξεγράψουμε πατρίδες.
• Η ξενοκίνητη συνομωσία στοχεύει σε αυτή την κατάληξη μέσα και από τη σημερινή πρωτοβουλία την οποία κηδεμονεύει , άξονας και προκάλυψη της οποίας είναι οι Επιτροπές, οι Ομάδες Εργασίας, οι Ειδικοί Τούρκοι Έποικοι που χρησιμοποιούνται ως Σύμβουλοι, τα πανηγύρια στα οδοφράγματα , με τα παράλληλα συνθήματα περί Δικαίου , Ευρωπαϊκού Κεκτημένου , κλπ κλπ.
• Η συνομωσία δεν πρέπει και δεν θα περάσει στην Κύπρο.

Καλούμε τον λαό να επαγρυπνεί , να μην απογοητεύεται από την κατάσταση, αλλά ούτε και να παρασύρεται από την ψεύτικη ευφορία που προωθούν οι ξένοι συνομώτες και συνοδοιπόροι των Τούρκων.

Για το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια

Ιωάννης Σιεκέρσαββας

Γραμματέας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η ΛΗΔΡΑΣ ΑΝΟΙΞΕ ΑΛΛΑ Η ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΥΤΕ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΗ

Η πλευρά μας επιβάλλεται να μείνει μακριά από αχρείαστους πανηγυρισμούς που αλλοιώνουν την πραγματικότητα και τον συμβολισμό που υπάρχει στη διάνοιξη της οδού Λήδρας.

Το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ αναγνωρίζει ότι το άνοιγμα της Λήδρας συμβάλει στο θετικό κλίμα. Ταυτόχρονα επισημαίνει ότι η διέλευση δια της Λήδρας ούτε ελεύθερη, ούτε απρόσκοπτη μπορεί να είναι με τα σημερινά δεδομένα, διότι οι πολίτες θα υπόκεινται στους ελέγχους των ‘‘τελωνειακών αρχών’’ του ψευδοκράτους και θα διέρχονται υπό το βλέμμα των ανδρών του κατοχικού στρατού.

Το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ επαναφέρει την παλαιότερη πρόταση του να γίνει εισήγηση από τη δική μας πλευρά:

1. Για άνοιγμα όλων των διόδων διέλευσης που υπάρχουν σήμερα σε όλο το μήκος της γραμμής αντιπαράταξης
2. Για ευρύτερη στρατιωτική απαγκίστρωση από όλες τις διόδους και τα σημεία διέλευσης σε όλο το μήκος της γραμμής αντιπαράταξης.
3. Για αστυνόμευση της αποστρατικοποιημένης περιοχής από τα ΗΕ και την ΕΕ.

Η Λήδρας άνοιξε αλλά η κατοχή παραμένει, όπως παραμένει και ο κίνδυνος να δώσουμε την εντύπωση ότι τα οδοφράγματα με την ύπαρξη τελωνιακών και στρατιωτικών ελέγχων οριοθετούν σύνορα, νομιμοποιώντας έτσι τη διχοτόμηση.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2008