«Διαίρει και βασίλευε»

του Χρίστου Κ. Σενέκη
Μέλος του ΔΗ.ΚΟ.

Ο Αθηναίος κωμικός ποιητής Κρατίνος, πρόδρομος του Αριστοφάνη, είχε πει: «Εν δε διχοστασίη και Ανδροκλέης πολεμαρχεί», δηλαδή «όταν πέφτει διχόνοια, κυβερνά ακόμα κι ο Ανδροκλής». Ο Ανδροκλής ήταν­ ένας πολιτικός και δημαγωγός που, ανάμεσα στ' άλλα, είχε κατηγορήσει τον Αλκιβιάδη πως χλεύασε τα Ελευσίνια Μυστήρια...

Η διχόνοια που σπέρνει στις τάξεις του ΔΗΚΟ (έπεται η ΕΔΕΚ), η ηγεσία του ΑΚΕΛ, είναι πλέον άνευ αμφισβητήσεως. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ, Α. Κυπριανού, αναφέρθηκε επιλεκτικά, από το βήμα της Βουλής, στην καλή συνεργασία με τον Μάριο Καρογιάν και τον προερχόμενο από το ΔΗΚΟ υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Κυπριανού. Ακολούθησε η δήλωση του κ. Κατσουρίδη ότι αποτελεί πολιτική παραδοξότητα να διαφέρουν τόσο πολύ οι θέσεις που εξέφρασαν βουλευτές του ΔΗΚΟ, στη διάρκεια της συζήτησης των προϋπολογισμών, από εκείνες που ο πρόεδρος του κόμματός τους εξέφρασε τόσο εντός του Εθνικού Συμβουλίου αλλά και δημοσίως και ο οποίος δεν διαφώνησε με τους χειρισμούς του Προέδρου της Δημοκρατίας!

Η πριμοδότηση που γίνεται από μέρους της ηγεσίας του ΑΚΕΛ προς τον πρόεδρο του κόμματος και προς τον υπουργό Εξωτερικών δεν μπορεί να θεωρείται καλοπροαίρετη. Κανείς δεν μπορεί να επιχειρηματολογήσει υπέρ «θυελλώδους έρωτα» του ΑΚΕΛ προς τους δύο αυτούς πολιτικούς άνδρες. Εξάλλου ο νυν πρόεδρος του ΔΗΚΟ αναρριχήθηκε στην κορυφή της πυραμίδας του κόμματος λόγω του διαχρονικού φλερτ του ανθυποψηφίου του, κ. Ν. Κλεάνθους, με το ΑΚΕΛ (ασχέτως αν ο τελευταίος προσπαθεί να χρεώσει αλλού την εκλογική του ήττα). Η ηγεσία του ΑΚΕΛ προσπαθεί να διαιρέσει το κόμμα και να σπείρει τόση διχόνοια που όταν το ΔΗΚΟ (μαζί με τ' άλλα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου) χρειαστεί να σταθεί ανάχωμα για να «απορρίψουμε απορριφθέντα υπό του λαού σχέδια που εκκολάπτονται υπό νέα ονοματολογία», θα τελεί υπό αδελφοκτόνο εσωστρέφεια.

Το επίσημο ΔΗΚΟ, αντί να στέλνει sms στους βουλευτές του να περιορίσουν την αντιπαράθεσή τους με τον Πρόεδρο Χριστόφια, θα ήταν πολύ πιο ωφέλιμο για την πατρίδα μας αν απαντούσε στις διχαστικές προκλήσεις της ηγεσίας του ΑΚΕΛ τείνοντας χέρι συνεργασίας στα κόμματα με τα οποία ταυτίζεται πλήρως στη διαχείριση του Κυπριακού και όχι μόνο. Εξάλλου η ταύτιση των κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου επαναβεβαιώθηκε στη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού στη Βουλή.

ΕΝΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ

Φιλοξενώ την πιο πρόσφατη ανάρτηση του συναγωνιστή Ξενή Ξενοφώντος στο αξιόλογο ιστολόγιο του, που είναι πραγματικά εξαιρετική.

Μετά το βιολογικό τέλος του Τάσσου Παπαδόπουλου, μου είναι αδύνατο να ησυχάσω. Ένα συνεχές «κάτι πρέπει να κάνουμε, κάτι πρέπει να κάνουμε» στριφογυρίζει ανεξέλεγκτα στο μυαλό. Και ανακάλυψα ένα άρθρο που είχα γράψει λίγο πριν τις εκλογές και δεν πρόλαβε να δημοσιευθεί. Το δημοσιεύω τώρα, έστω αργά, αυτούσιο. Γιατί θέλω να θυμηθώ και να θυμήσω:


ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Ένας φίλος εξ’ Ελλάδος, λίγους μήνες μετά το δημοψήφισμα, όταν τον ρώτησα γιατί έχει τόση αδυναμία στην Κύπρο, μου είπε « Στην Κύπρο συναντάς τις πιο ακραίες εκφάνσεις του Ελληνισμού. Στην Κύπρο θα βρεις Λεωνίδες, αλλά θα βρεις και Εφιάλτες. Βλέποντας εσάς τους Κύπριους, θυμάμαι ότι είμαι Έλληνας.»

Σε αυτές τις εκλογές όμως, δε θα αναμετρηθούμε με το Χριστόφια και τον Κασουλίδη, με το ΑΚΕΛ ή το ΔΗΣΥ. Θα αναμετρηθούμε εμείς οι ίδιοι, ο Κυπριακός Ελληνισμός με το χειρότερο εαυτό μας. Θα αναμετρηθεί η καλύτερη με τη χείριστη έκφανσή μας. Αναμετριέται η Κύπρος της Αντίστασης με την Κύπρο της προδοσίας και της συνενοχικής απάθειας. Η Κύπρος του Ευαγόρα που “ έπαιρνε μιαν ανηφοριά έπαιρνε μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά” με την Κύπρο του κουτοπόνηρου κυπριλλή που η φιλοσοφία της ζωής του είναι το « κρύψε να περάσουμεν» και το « εν θέλουμεν φασαρίες». Η Κύπρος της σεφερικής αποτύπωσης του « ...ας τρώγωμεν πέτρες» με τη νοσηρή δουλοπρέπεια της επιδεικτικής κατανάλωσης και της εγωκεντρικής καλοπέρασης. Τα φουσκωμένα πόδια του Αγώνα στα αμέτρητα χιλιόμετρα των πορειών κατά μήκος της πράσινης γραμμής, με τα μιζερονότια πόδια που βαδίζουν στο δρόμο της συνθηκολόγησης.

Η Κύπρος της Δημοκρατίας και της σύνεσης με την Κύπρο των θερμοκέφαλων που τυφλωμένοι από το μίσος τους, νομίζουν ότι θα πλήξουν τον πολιτικό τους αντίπαλο, ενώ είναι την Κύπρο που χαρακώνουν. Η Κύπρος των ανθρώπων που δουλεύουν με αξιοπρέπεια και που ψηφίζουν με κριτήριο το δημόσιο συμφέρον με την Κύπρο των εμπαθών που θέλουν να τιμωρήσουν τη σημερινή κυβέρνηση επειδή δεν βολεύτηκαν, δεν «κανονίστηκαν», δεν διορίστηκαν, δεν προήχθηκαν, δεν μονιμοποιήθηκαν. Η Κύπρος του Ονήσιλλου και του Ευαγόρα με την Κύπρο του Γόργου και του Στασάνορα. Η Κύπρος του Γιατρού, του Δώρου, του Θεόφιλου, του Ισαάκ και του Σολωμού με την Κύπρο των κηρύκων της παράδοσης και υποθήκευσης του μέλλοντός μας στην Τουρκία. Η Κύπρος που «αντιστέκεται, η Κύπρος που επιμένει» με την «Κύπρο που κερδίζει» ( ένα υποστηρικτή του Σχεδίου Ανάν για πρόεδρο και αυτόν που κατήγγειλε την Κύπρο στην Ευρώπη ως σκιώδη κυβερνήτη). Η Κύπρος που «πηδάει φωτιά κι οι σούβλες έτοιμες κι αυτή ολόρθη στέκει» και η Κύπρος των ηττημένων μυαλών που ξελαρυγγίζονται υπέρ της συνθηκολόγησης. Η Κύπρος της θύμησης με κουρεία να λέγονται «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» και εστιατόρια να λέγονται « Το Κάρμι» με την Κύπρο της λήθης και των νεομαυραγοριτών που «ανοίγουν νέους επιχειρηματικούς δρόμους» στα κατεχόμενα. Η Κύπρος των χιλιάδων στους δρόμους της Λευκωσίας που με δάδες αναμμένες φώναζαν για απελευθέρωση και επιστροφή με την Κύπρο των χιλιάδων που «αγωνίζονται» ξενυχτώντας στις ρουλέτες και τις τσόχες των καζίνο του κατακτητή. Η «μικροκόρη που έγινε μάνα» με την «πόρνη της Μεσογείου». Η Κύπρος της υψωμένης περήφανης γροθιάς με την Κύπρο που επιζητεί την ευαρέσκεια των προστατών και των συνεργατών της Τουρκίας και που δέχεται τα υπερατλαντικά ( και παρακάμπτοντα τον εκλελεγμένο Πρόεδρο του Κυπριακού λαού) τηλεφωνήματα. Η Κύπρος που «ρίχνει τα μαλλιά της πίσω» κρατώντας το κεφάλι της ψηλά με την Κύπρο που σκύβει μοιρολατρικά το κεφάλι στους δημίους της.

Σε αυτές τις προεδρικές εκλογές επιλέγουμε την Κύπρο που θέλουμε. Και αναμετριόμαστε με τον εαυτό μας, επιλέγοντας το ποιοι εμείς οι ίδιοι θέλουμε να είμαστε. Καλή τύχη πατρίδα μας. Καλή τύχη Τάσσο Παπαδόπουλε.»

Ξενής Ξενοφώντος

Υ.Γ. Τα όσα ακολούθησαν στις 17/2/2008, υπερέβηκαν ακόμη και αυτό που θεωρούσα ήττα και επικράτηση του χειρότερου εαυτού μας. Ο αυτοεξευτελισμός των πλείστων όσων τυπικά υποστήριζαν τον Τ. Παπαδόπουλο, η (επιεικώς) καιροσκοπική συνδιαλλαγή με αποκορύφωμα τη λήψη προσωπικών ανταλλαγμάτων(!), ο κατά τα φαινόμενα ενταφιασμός του ονείρου για ένα ενιαίο ενδιάμεσο πατριωτικό κομματικό χώρο και για αντικατοχική κυβερνητική πολιτική και ο βιολογικός θάνατος του πραγματικού Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, θυμίζουν το του Μόντη «Θε μου και να'ταν όνειρο κακό , να γύρω πίσω να κάνω μια και να ξυπνήσω». Ο εφιάλτης όμως είναι πραγματικότητα και μπροστά στο κακό και στο φονικό, οφείλουμε να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας. Δεν είμαστε λίγοι, ούτε χαθήκαμε. Όπως το λέει ο Ακρίτας μας:

« Μας είπαν: Γιατί συνεχίζετε να αγωνίζεσθε αφού η μάχη έχει κριθεί;
Απαντήσαμε: Γιατί αν δεν αγωνιζόμαστε δεν θα υπάρξει άλλη μάχη.»

Ύστατο Χαίρε στον Τάσσο

Μέγα πλήθος κόσμου σήμερα στην «γιορτή των αγγέλων», μέγα πλήθος κόσμου στο ύστατο χαίρε στον Τάσσο. Έναν πραγματικά Έλληνα που διεκδίκησε το δικαίωμα να μην απεμπολεί βασικές αρχές και αξίες και να μην συμβιβάζεται με το άδικο, έναν αξιοπρεπή ηγέτη του Ελληνισμού, αποχαιρέτησε σήμερα πολιτεία και πολίτες.

Ο άνθρωπος που κατέχει σήμερα το αξίωμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, απέδειξε περίτρανα για ακόμα μια φορά, πόσο κατώτερος των περιστάσεων είναι. Το μόνο που είχε να πει στον επικήδειο του λόγο για το σύμβολο της Εθνικής μας αξιοπρέπειας, ήταν ότι υπήρξε κεντροαριστερός, που δημιούργησε την ΑΤΑ και ότι με την στήριξη του ΑΚΕΛ, εκλέχθηκε στο αξίωμα του Προέδρου.

Μπροστά στον επικήδειο λόγο του αγέραστου και απροσκύνητου αγωνιστή κ.Βάσου Λυσσαρίδη, του Αρχιεπισκόπου νέας Ιουνστινιανής και πάσης Κύπρου κ.κ.Χρυσόστομου Β’, του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας κ.Μάριου Κάρογιαν, του πολύ στενού του φίλου και συνεργάτη κ.Χριστόδουλου Πασιαρδή και της κόρης του κ.Αναστασίας Παπαδοπούλου, ο λόγος του νυν Προέδρου έμοιαζε γύφτικος.

Ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος που για μισό αιώνα αφιέρωσε την ζωή του στα κοινά και αγωνίστηκε ακούραστα για αυτή την πατρίδα που τόσο πολύ αγάπησε, χτυπήθηκε από την αρρώστια τόσο ύπουλα, όσο ύπουλα χτυπήθηκε και από μερικούς ανθρώπους. Έφυγε, έχοντας πλήρη συναίσθηση του αναπόφευκτου τέλους.

Και τώρα που μέσα από τον αιώνιο του ύπνο η φωνή του εσίγησε, ας σιγήσουν και οι φωνές αυτών που τον αδίκησαν, που τον συκοφάντησαν, που τον πίκραναν για μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Ας γίνει μάθημα και τρόπος ζωής προς όλους αυτούς το μήνυμα που ήθελε να τους δώσει, ότι οι εθνικοί αγώνες αγνοούν ιδεολογικά σύνορα.

Η ευστροφία του πνεύματος του, η προσήλωση του σε αρχές, αξίες και ιδεώδη, η εργατικότητα του, η ευσυνειδησία του, ο ακατάπαυστος αγώνας του για τα δίκαια του λαού μας, ας γίνει παράδειγμα, ας γίνει νοοτροπία, ας γίνει τρόπος ζωής όλων εμάς που μένουμε πίσω.

Αιωνία θα είναι η μνήμη σου ακλόνητε πατριώτη, ας είναι ελαφρύ το χώμα της μαρτυρικής αυτής γης, που σε σκεπάζει. Και να ξέρεις εκεί που βρίσκεσαι ότι, πολύ μας λείπεις και να ξέρεις εκεί που βρίσκεσαι ότι, δεν λείπεις, γιατί η λεβεντιά δεν χωράει σε ένα φέρετρο.

ΟΛΟΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΟΣΩΝ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕΣ

Η αποχώρηση ενός μεγάλου και οικουμενικού αγωνιστή της ελευθερίας

του Παναγιώτη Ήφαιστου

Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Πανεπιστήμιο Πειραιώς

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν μέχρι σήμερα ένας από τους τελευταίους αγωνιστές του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού έπους. Ένας από τους τελευταίους επίσης γνήσιους αγωνιστές της ελευθερίας των μεγάλων αντι-ιμπεριαλιστικών και αντι-αποικιακών αγώνων. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος με το να ηγηθεί του κυπριακού λαού για να αντιταχθεί το ΟΧΙ κατά του φασιστοειδούς σχεδίου Αναν κατατάχθηκε στον πάνθεον των μεγαλύτερων, οικουμενικής εμβέλειας, αγωνιστών της ελευθερίας. [...]

Με το να ηγηθεί λοιπόν στο ΟΧΙ κατά του φασισμού ο Τάσσος Παπαδόπουλος τοποθετήθηκε στην πιο υψηλή βαθμίδα των αγωνιστών της ελευθερίας της ιστορίας. [...]

Υπάρξεις όπως ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν πεθαίνουν. Είναι παράδειγμα ζωής και θα βρίσκονται πάντα ανάμεσά μας. Πολλά μας περιμένουν και τέτοιοι υποδειγματικοί αγωνιστές της ελευθερίας φωτίζουν την πορεία μας.

«ΕΦΥΓΕ» Ο ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ

του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη

Καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής – Πάντειο Πανεπιστήμιο

Ένας μεγάλος Έλληνας έφυγε...

Ο Τάσσος της ελεύθερης και απροσκύνητης Κύπρου, ο Τάσσος των Ελλήνων και του Ελληνισμού, έφυγε από τον κόσμο των ανθρώπων και πήγε να βρει τους ήρωες συναγωνιστές του, τους υπερασπιστές της κυπριακής ελευθερίας, τον Παλληκαρίδη, τον Καραολή, τον Δημητρίου, τον Αυξεντίου και όλους τους άλλους Έλληνες της Κύπρου, που διεκδίκησαν και υπερασπίστηκαν την κυπριακή ελευθερία με την ίδια τη ζωή τους.

Ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος δεν ήταν ένας συνηθισμένος συμβατικός Πρόεδρος. Δεν υπήρξε απλώς διαχειριστής της κυπριακής υπόθεσης. Υπήρξε ο θεματοφύλακας των κυπριακών Θερμοπυλών.

Η ταυτότητα του Τάσσου, που τον διαφοροποιεί από άλλους ηγέτες και πολιτικούς ευρύτερα, συνίσταται στο ότι ως ηγέτης της Κύπρου και του κυπριακού Ελληνισμού την πανθομολογουμένως κρισιμότερη στιγμή της Ιστορίας της δεν συμβιβάστηκε, άρθρωσε ένα αληθινά λεωνίδειο «ΟΧΙ» απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου, οι οποίες θέλησαν να καταλύσουν το κράτος που αποτελούσε και αποτελεί κιβωτό σωτηρίας των Κυπρίων. Ένα «ΟΧΙ» που δεν ήταν εύκολη ούτε επιπόλαια υπόθεση αλλά μια συνειδητή πράξη αντίστασης για την οποία πήρε προσωπικό κόστος εν γνώσει του, έθεσε δηλαδή υπεράνω της προσωπικής του πολιτικής επιβίωσης και προοπτικής το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας στο σύνολο της.

Ο Τάσσος δεν άρθρωσε αυτό το «ΟΧΙ» τυχαία. Δεν υπολόγισε κατά τρόπο πολιτικό απλώς και μόνον τα προβλήματα που έφερνε μαζί του το Σχέδιο Ανάν, αλλά αντέδρασε ακολουθώντας μια επιταγή της Ιστορίας την οποία συμπίκνωνε βιωματικά και εκδήλωνε πολιτικά σε ολόκληρη την ζωή του, μέχρι το τέλος της.

Ο Τάσσος υήρξε συνεπής προς την Ιστορία της Κύπρου, τους αγώνες της και τον πολιτισμό της.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

του Κώστα Παναγόπουλου

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος έχει πάρει πλέον την θέση του στην ιστορία. Θέση ξεχωριστή και ιδιαίτερα σημαντική για όσα πολλά προσέφερε στην Κυπρο και στον Ελληνισμό για δεκαετίες.

Σπάνιο κράμα συνεπούς αγωνιστή, ανυποχώρητου πατριώτη και αποτελεσματικού κυβερνήτη, ο Τάσσος Παπαδόπουλος είναι ο πολιτικός που δεν υπέκυψε σε πιέσεις και εκβιασμούς και με την ξεκάθαρη στάση του, την οποία στήριξε η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων, διέσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία και της έδωσε την δυνατότητα να διεκδικεί σήμερα μια αξιοπρεπή, λειτουργική λύση.

Είναι ο Πρόεδρος που αντέστρεψε την αρνητική πορεία της κυπριακής οικονομίας και επιτυγχάνοντας ένα μικρό οικονομικό θαύμα, την οδήγησε στην Ευρωζώνη.

Είναι ο άνθρωπος που δεν συμβιβάστηκε με κομματικές σκοπιμότητες. Δεν υπολόγιζε το πολιτικό κόστος. Ο άνθρωπος που συμπεριφέρθηκε πάντοτε δίκαια, ακόμη και απέναντι σε εκείνους που τον αδίκησαν.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος είναι ο τελευταίος πραγματικά μεγάλος Έλληνας.

ΞΑΝΑΗΧΗΣΤΕ ΒΡΟΝΤΕΡΑ ΟΙ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ

του Δημήτρης Αλευρομάγειρου,
Αντιστράτηγος ε.α. και Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού

Ο εθνικός ηγέτης Τάσσος Παπαδόπουλος ταξιδεύει ήδη στη νήσο των Μακάρων.

Όλη η Ελλάδα και όλοι οι ελεύθεροι λαοί - όπου Γης – τον προπέμπουν στο πάνθεον των αθανάτων.

Κινείται για να συναντήσει τον Κίμωνα τον Αθηναίο, τη Μαρία την συγκλητική, όλους τους εθνικούς ήρωες των απελευθερωτικών αγώνων της ελληνικής Κύπρου.

Αγωνιστής από νεαρή ηλικία. Έλαβε μέρος στον αντιιμπεριαλιστικό αντιαποικιακό απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ ως τομεάρχης Λευκωσίας και γενικός υπεύθυνος της Πολιτικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα.

Αντιστάθηκε σθεναρά στα αντιιμπεριαλιστικά σχέδια της νέας τάξης πραγμάτων και βροντοφώνησε το ιστορικό «ΟΧΙ» των ελεύθερων αγωνιζομένων κυπρίων ελλήνων με αποτέλεσμα η Κυπριακή Δημοκρατία να είναι κράτος και όχι κοινότητα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος ως φυσικώς απών θα είναι πολύ πιο ισχυρά παρών στην αντίσταση του Ελληνισμού στα άθλια σχέδια του ιμπεριαλισμού για την καταστροφή της Κύπρου.

Και νεκρός θα νικά

Αιωνία θα είναι η μνήμη σου...

Αγωγή κατά του ελληνικού κράτους κατέθεσε ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν

της Βασιλικής Κόκκαλη

Το φιάσκο με την παράδοση του ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις τουρκικές Αρχές το 1999 - υπόθεση που στιγμάτισε τη χώρα μας διεθνώς- θα ζωντανέψει και πάλι ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων. Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, εννέα χρόνια μετά την παράδοσή του στην τουρκικές Αρχές, και από τότε κρατούμενος σε απομόνωση στις Φυλακή του Ιμραλί, κατέθεσε αγωγή κατά του ελληνικού κράτους. Με την αγωγή του ζητεί να του αναγνωριστεί δικαστικά «η ευθύνη του ελληνικού κράτους για την παράδοσή του στην Τουρκία το 1999 και να του επιδικαστεί συμβολική αποζημίωση υπέρ του αγώνα του κουρδικού λαού». Πρόκειται για ποσό που ανέρχεται στα «20.100 ευρώ - το ελάχιστο για θεμελίωση της αρμοδιότητας του τριμελούς διοικητικού Πρωτοδικείου.

Σε ανακοίνωση, που υπογραφεί ο κ. Γιάννης Ραχιώτης, πληρεξούσιος δικηγόρος του Κούρδου ηγέτη, αναφέρεται ότι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν ερχόμενος στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1998 έλαβε έμμεσες παραπλανητικές από την ελληνική κυβέρνηση ότι θα του δοθεί πολιτικό άσυλο. «Παραπλανήθηκε επανειλημμένα από τους εκπροσώπους της (της Ελλάδας) ότι δήθεν μεριμνούν για να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο σε άλλες χώρες και εν τέλει σε συνεργασία με άλλες χώρες τον παρέδωσε (η Ελλάδα) στην Τουρκία», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση.

Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην αγωγή του υποστηρίζει ότι: «Η Ελλάδα παραβίασε το διεθνές και το εσωτερικό της δίκαιο αρνούμενη να τηρήσει τη νομοθεσία για το πολιτικό άσυλο», και ότι τον εξέθεσε «σε άμεσο κίνδυνο για τη ζωή και την υγεία του, με την παράδοσή του στην Τουρκία όπου στερήθηκε την ελευθερία του, καταδικάστηκε σε θάνατο και έκτοτε υφίσταται το βασανιστήριο της απομόνωσης».

Σε απόλυτη απομόνωση

Κλειδωμένος σε ένα κελί και απομονωμένος πλην ελαχίστων επαφών με συγγενείς του, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν «από την παράδοσή του στην Τουρκία -από την ελληνική πρεσβεία στην Κένυα- τον Φεβρουάριο του 1999» κρατείται στη Φυλακή του νησιού Ιμραλί, στη θάλασσα του Μαρμαρά.

Είναι ο μοναδικός κρατούμενος και, σύμφωνα με την ανακοίνωση «απαγορεύεται να μιλά με οποιανδήποτε, 23 ώρες την ημέρα». Κρατείται κλειδωμένος σε ένα κελί, δεν έχει πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και ελάχιστες επισκέψεις από δικηγόρους και συγγενείς επιτρέπονται. Εχει περιορισμένο αριθμό βιβλίων, δεν έχει τηλεόραση και ακούει ραδιόφωνο συντονισμένο υποχρεωτικά στον κρατικό σταθμό. Από εφημερίδες τού επιτρέπεται να διαβάσει μόνο επιλεγμένα αποσπάσματα.

Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, οι τουρκικές Αρχές αρνούνται να του επιτρέψουν να συναντήσει Ελληνα δικηγόρο με το ψευδές πρόσχημα της έλλειψης αμοιβαιότητας.

Ο μονολογικός «ορθολογισμός» του Χαμπή Κιατίπη

αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της Νοητικής Αντίστασης

Στις 27 Νοεμβρίου 2008 είχαμε αποστείλει ένα «Δελτίο Επιπρόσθετης Πληροφόρησης» με το εξής περιεχόμενο:

Subject: Δ.Ε.ΠΛΗ: ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΕΔΕΚ/ΔΗΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

Με βάση τις εξελίξεις στο Κυπριακό, την σχεδιασθείσα διαστρέβλωση των ιστορικών βιβλίων, το ξεχαρβάλωμα της Εθνικής Φρουράς και τον ενταφιασμό του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου εναντίον μιας πάνοπλης Τουρκίας, και της αυξανόμενης αυταρχικότητας του καθεστώτος (με φωτογραφήσεις από την ΚΥΠ και συλλήψεις πολιτών από την Αστυνομία), θεωρείτε πως θα πρέπει ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση Χριστόφια και να αναλάβουν τον ρόλο ορθής αντιπολίτευσης;

Το πολύ καλό ιστολόγιο http://pp207cs.blogspot.com/ διοργανώνει ψηφοφορία. Καταθέστε την άποψη σας, ψηφίζοντας ΝΑΙ ή ΟΧΙ.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δεν είχε πέρασει πολλή ώρα και ο συγγραφέας Χαμπής Κιατίπης, διαχειριστής του «Δικτυότοπου Κιατίπη», μας απάντησε με την πιο κάτω επιστολή:

Αγαπητοί Κύριοι,

Όταν οι αντιλήψεις μας δεν αντανακλούν την πραγματικότητα είναι σίγουρο ότι μας οδηγούν σε λανθασμένα συμπεράσματα, αποφάσεις και δράσεις. Ως εκ τούτου, έχοντας υπόψη μου τα πιο πάνω, επιθυμώ να σας γνωστοποιήσω ότι αφού διάβασα το κείμενό σας έχω αποφανθεί πως οι ισχυρισμοί σας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ήτοι δεν είναι αληθείς, αντίθετα είναι αναληθείς.

1. Με βάση τις εξελίξεις στο Κυπριακό, που υπονοείτε ότι βαίνουν από το κακό στο χειρότερο για την Ελληνοκυπριακή πλευρά. Αυτός ο ισχυρισμός δεν ευσταθεί, καθότι καμιά επίσημη ανακοίνωση επί τούτου δεν έχει γίνει ακόμη που να δεικνύει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, ενώ αντίθετα είναι γνωστό ότι πολύ λίγα έχουν ακόμη συζητηθεί και υπάρχει ακόμη πολύ μεγάλο έδαφος για να διανυθεί.

2. Την σχεδιασθείσα διαστρέβλωση των ιστορικών βιβλίων. Ακόμη καμιά αλλαγή στα βιβλία της ιστορίας δεν έχει γίνει, κι εσείς έχετε ήδη ανακοινώσει τη σχεδιασθείσα διαστρέβλωση χωρίς βέβαια καμία τεκμηρίωση. Ίσως θα πρέπει, από την άλλη, να αρχίσετε να διερωτάστε μήπως τα υπάρχοντα βιβλία ιστορίας διαστρεβλώνουν την ιστορία.

3. Το ξεχαρβάλωμα της Εθνικής Φρουράς. Που έχετε εντοπίσει αυτό το ξεχαρβάλωμα;

4. Τον ενταφιασμό του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Η σημερινή δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού επί του θέματος σε ερώτηση δημοσιογράφου, ξεκαθαρίζει το θέμα αυτό. Η δήλωση δεν συμφωνεί με τον ισχυρισμό σας ότι η Κύπρος έχει αφεθεί στις ορέξεις της πάνοπλης Τουρκίας.

Η προσπάθειά σας να προωθήσετε τις επιδιώξεις σας, όπως π.χ. να προκαλέσετε ρήξη ανάμεσα στον Πρόεδρο και το κόμμα του το ΑΚΕΛ από τη μια και το ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ από την άλλη, μπορούν να επιτύχουν μόνο αν στηρίζονται πάνω σε αληθινούς ισχυρισμούς και γεγονότα και όχι πάνω σε ψευδείς ισχυρισμούς, αναληθή γεγονότα και αποκυήματα μιας νοσηρής φαντασίας.

Είναι καιρός ν’ αρχίσετε να σκέπτεστε ορθολογικά. Γι’ αυτό σας προτείνω όπως μελετήσετε το συγγραφικό μου έργο: «Η Ορθολογική Κοσμοθεώρηση». Θα το βρείτε εδώ.

Χαμπής Κιατίπης,
http://www.ch-kiatipis.com/

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο κ. Κιατίπης, εντελώς αντιδεοντολογικά και χωρίς να ζητήσει την σύμφωνη γνώμη μας, προχώρησε σε δημοσίευση της ιδιωτικής μας αλληλογραφίας στην ιστοσελίδα του με τον τίτλο “Απάντηση σε κάλεσμα της Νοητικής Αντίστασης να ψηφίσω υπέρ ή κατά της αποχώρησης του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ από την κυβέρνηση Χριστόφια” και με τον πομπώδη υπότιτλο «πήρα το πιο κάτω ηλεκτρονικό μήνυμα και ένιωσα την υποχρέωση να το απαντήσω και να δημοσιοποιήσω την απάντησή μου». Η ανάρτηση φέρει ημερομηνία 27 Νοεμβρίου 2008 (καταχωρημένη στην υποτοποθεσία “Άρθρα και Επιστολές Κιατίπη“).

Εμείς, φυσικά, ανταπαντήσαμε στους αβάσιμους ισχυρισμούς, στις κεκαλυμμένες ύβρεις και στα εσφαλμένα συμπεράσματα του κ. Κιατίπη, σεβόμενοι απόλυτα τις αρχές του δημοκρατικού διαλόγου. Στις 29 Νοεμβρίου 2008 του στείλαμε την πιο κάτω ηλεκτρονική επιστολή:

Αγαπητέ κ. Κιατίπη,

Ευχαριστούμε για την επιστολή σας. Αντιπαρερχόμαστε τους διάφορους αβάσιμους και μειωτικούς χαρακτηρισμούς (”νοσηρή φαντασία” κλπ), οι οποίοι με τον τρόπο που διατυπώνονται, δημιουργούν την εντύπωση ότι έχετε απωλέσει την ψυχραιμία σας. Αναλώνεστε σε χαρακτηρισμούς και λογικοφανή συμπεράσματα, αλλά δεν παρουσιάζετε ούτε ένα στοιχείο που να τεκμηριώνει τους χαρακτηρισμούς σας.

Θα σας απαντήσουμε επί της ουσίας, λέγοντας σας απλώς ότι εμείς απλά παρουσιάζουμε τα δεδομένα ως έχουν και με βάση αυτά προβαίνουμε και στον δικό μας μας σχολιασμό - όπως άλλωστε κάνετε και εσείς στην αξιόλογη ιστοσελίδα σας.

Θα σας απαντήσουμε σημείο προς σημείο:

1. Με βάση τις εξελίξεις στο Κυπριακό, που υπονοείτε ότι βαίνουν από το κακό στο χειρότερο για την Ελληνοκυπριακή πλευρά. Αυτός ο ισχυρισμός δεν ευσταθεί, καθότι καμιά επίσημη ανακοίνωση επί τούτου δεν έχει γίνει ακόμη που να δεικνύει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, ενώ αντίθετα είναι γνωστό ότι πολύ λίγα έχουν ακόμη συζητηθεί και υπάρχει ακόμη πολύ μεγάλο έδαφος για να διανυθεί.

Σας υπενθυμίζουμε το Κοινό Ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008 (που αποτελεί “επίσημη ανακοίνωση”) που μιλά για συνεταιρισμό δύο συνιστώντων κρατιδίων, την αποδοχή της εκ περιτροπής προεδρίας και την a priori αποδοχή 50,000 εποικών. Αυτές είναι οι εξελίξεις. Αν εσείς θεωρείτε πως αυτές οι εξελίξεις δεν είναι αρνητικές διότι αυτό λέει και η κυβέρνηση, εμάς επιτρέψτε μας να τις θεωρούμε αρνητικές. Ο ίδιος ο ΥΠΕΞ της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μάρκος Κυπριανού, παραδέχθηκε ότι οι προαναφερθείσες “κινήσεις καλής θέλησης” έκαναν την Τουρκία σκληρότερη στις θέσεις της. Άρα ο ισχυρισμός μας, δυστυχώς ευσταθεί. Ακόμα ένα τεκμήριο είναι οι πρόσφατες δηλώσεις Χριστόφια στην Αθήνα περί “συνεταιρισμού”, που αναιρούν παλαιότερες τοποθετήσεις του επί του ιδίου θέματος.

Θα περιμέναμε από ένα άνθρωπο με κριτική σκέψη σαν εσάς, και δη συγγραφέα φιλοσοφικού βιβλίου περί ορθολογισμού, να ασκούσε περισσότερη κριτική στις αποφάσεις και τις πρακτικές της εξουσίας, και όχι να “καταπίνει αμάσητες” και να θεωρεί τις “επίσημες ανακοινώσεις” της ως την Μοναδική Αλήθεια.

2. Την σχεδιασθείσα διαστρέβλωση των ιστορικών βιβλίων. Ακόμη καμιά αλλαγή στα βιβλία της ιστορίας δεν έχει γίνει, κι εσείς έχετε ήδη ανακοινώσει τη σχεδιασθείσα διαστρέβλωση χωρίς βέβαια καμία τεκμηρίωση. Ίσως θα πρέπει, από την άλλη, να αρχίσετε να διερωτάστε μήπως τα υπάρχοντα βιβλία ιστορίας διαστρεβλώνουν την ιστορία.

α) Λέτε ότι τα “υπάρχοντα βιβλία ιστορίας διαστρεβλώνουν την ιστορία”. Πώς; Μπορείτε να μας το τεκμηριώσετε σας παρακαλώ;

β) Το ότι το Υπουργείο σχεδιάζει να αλλάξει τον τρόπο που διδάσκεται η ιστορία είναι γεγονός και όχι δική μας άποψη, αφού το Υπουργείο έχει κυκλοφορήσει την σχετική εγκύκλιο από τις 27 Αυγούστου 2008.

3. Το ξεχαρβάλωμα της Εθνικής Φρουράς. Που έχετε εντοπίσει αυτό το ξεχαρβάλωμα;

α) Προσπάθεια μείωσης θητείας στους 19 μήνες. Μείωσης της εφεδρείας και της εθνοφυλακής. Μείωση των προσελεύσεων των εφέδρων (ξεκίνησε επί Πασιαρδή/Τάσσου). Αναδιοργάνωση που περιλαμβάνει κατάργηση φυλακίων, στρατοπέδων και διοικήσεων. Αντικατάσταση των φυλακίων/σκοπιών πράσινης γραμμής με κάμερες. Αν έχετε υπηρετήσει στην Ε.Φ. ως κληρωτός, έφεδρος ή εθνοφύλακας, ή κάποιο συγγενικό σας πρόσωπο, μπορείτε να μάθετε και “εκ των έσω” πως “ξεχαρβαλώνεται” η Ε.Φ., αλλά ας περιοριστούμε στις δημόσιες πηγές.

β) Ποια είναι η αντίδραση της Εθνικής Φρουράς όταν σκάφη του τουρκικού πολεμικού ναυτικού παρενόχλησαν εκμισθωμένο (από την κυπριακή κυβέρνηση) ερευνητικό πλοίο στις νότιες θάλασσες της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου;

4. Τον ενταφιασμό του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Η σημερινή δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού επί του θέματος σε ερώτηση δημοσιογράφου, ξεκαθαρίζει το θέμα αυτό. Η δήλωση δεν συμφωνεί με τον ισχυρισμό σας ότι η Κύπρος έχει αφεθεί στις ορέξεις της πάνοπλης Τουρκίας.

α) Τότε προς τι οι δηλώσεις Παπακώστα περί του Δ.Ε.Α.Χ ως “προεκλογικού πυροτεχνήματος”;

β) Ποια είναι η συντονισμένη αντίδραση ΓΕΕΦ-ΓΕΕΘΑ όταν σκάφη του τουρκικού πολεμικού ναυτικού παρενόχλησαν εκμισθωμένο (από την κυπριακή κυβέρνηση) ερευνητικό πλοίο στις νότιες θάλασσες της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου;

γ) Θεωρείτε πως η δήλωση και μόνο του Πρωθυπουργού σημαίνει ότι ανταποκρίνεται στην αλήθεια!; Και πάλι σας βλέπουμε να περιβάλλετε με πρωτόγνωρη εμπιστοσύνη κυβερνητικές δηλώσεις. Είχατε την ίδια εκτίμηση σε κυβερνητικές δηλώσεις και επί προεδρίας Τ. Παπαδόπουλου; Αν ισχύει το Ε.Α. Δόγμα, που είναι το ελληνικό πολεμικό ναυτικό, που είναι η ελληνική πολεμική αεροπορία, και ποιες ακριβώς είναι οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις ΓΕΕΦ-ΓΕΕΘΑ που να ενισχύουν την άμυνα της Κύπρου απέναντι στην πάνοπλη Τουρκία;

Κύριε Κιατίπη, η προσπάθειά σας να προωθήσετε τις όποιες επιδιώξεις σας και να υπερασπίσετε πάση θυσία την κυβέρνηση, μη ανεχόμενος κριτική στον Πρόεδρο και το κόμμα του το ΑΚΕΛ, απαιτώντας τυφλή και αντιδημοκρατική υποταγή από το σύνολο του Λαού, συμπεριλαμβανομένων και των κομμάτων ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, μπορούν να επιτύχουν μόνο αν στηρίζονται πάνω σε αληθινούς ισχυρισμούς και γεγονότα και όχι πάνω σε ψευδείς ισχυρισμούς, αναληθή γεγονότα και αποκυήματα μιας νοσηρής φαντασίας.

Κύριε Κιατίπη, νομίζουμε πως είναι καιρός ν’ αρχίσετε να σκέπτεστε ορθολογικά. Γι’ αυτό σας προτείνουμε όπως ξαναμελετήσετε το συγγραφικό σας έργο: «Η Ορθολογική Κοσμοθεώρηση». Θα το βρείτε εκεί.

Επιτελείο ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ
http://www.NoitikiAntistasis.com - http://www.N-A.gr

------------------------------------------------------------------------------------------------

Περιμέναμε ότι ο κ. Κιατίπης θα σεβόταν τουλάχιστον τον εαυτό του, αλλά κυρίως τους αναγνώστες του, και συνεπώς θα «ένιωθε την -ίδια- υποχρέωση» να δημοσιεύσει την ανταπάντηση μας στην ιστοσελίδα του. Δεν το έπραξε. Ο «ορθολογισμός», η διάθεση διαλόγου και η «άμεση δημοκρατία» που ευαγγελίζεται ο κ. Κιατίπης δυστυχώς περιορίζονται στον ένα και μοναδικό δικό του μονόλογο. Στις 29 Νοεμβρίου 2008 του είχαμε στείλει και δεύτερη επιστολή, υπενθυμίζοντας του την ηθική και δεντολογική υποχρέωση που έχει, τόσο απέναντι σε εμάς ως συνομιλητές του, όσο και απέναντι στους ίδιους τους αναγνώστες του, και ως εκ τούτου θα έπρεπε η επιστολή μας να «δημοσιευθεί αυτούσια στην ιστοσελίδα του, κάτω από την πρώτη απάντησή του προς εμάς».

Αλλά και πάλι, φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Είναι φανερό ότι αυτός ο στοιχειώδης σεβασμός, αλλά και αυτοσεβασμός, δεν του είναι σημαντικά. Ο κ. Κιατίπης δυστυχώς, αν και διανοούμενος, αξιοζήλευτα πολυταξιδευμένος και κοσμογυρισμένος, συγγραφέας φιλοσοφικού βιβλίου με τίτλο “Ορθολογική Κοσμοθεώρηση” και άνθρωπος με πλούσιες εμπειρίες και έντονη πολιτική προϊστορία, δεν φαίνεται να ανέχεται την διαφωνία, και κυρίως όταν αυτή γίνεται στην βάση των επιχειρημάτων και των στοιχείων που ο ίδιος απαιτεί! Έτσι λοιπόν, αντί να απαντήσει ορθολογικά σε κάτι που δεν τον συμφέρει, απλώς το ”εξαφανίζει”!

Ο κ. Κιατίπης λειτουργεί ως οργουελλιανός “Thought Policeman”. Πρώτα σπιλώνει τους αντιπάλους του καθεστώτος χαρακτηρίζοντας τους περίπου ως ψεύτες και νοσηρούς, και έπειτα τους αφαιρεί το δικαίωμα υπεράσπισης του εαυτού τους, πετώντας στο “memory hole” ο,τιδήποτε έρχεται σε σύγκρουση με την «ορθολογική» δικτατορία των IngSoc, που στην περίπτωση μας είναι η ανίερη ιδεολογική συμπαιγνία ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ.

Ο πολυδιαφημισμένος «ορθολογισμός» του κ. Κιατίπη είναι ένας ατέλειωτος, φιλάρεσκος μονόλογος και μια ατέρμονη υμνωδία προς την αυταρχική εξουσία που επικινδύνως διοχετεύεται με την χλαμύδα της «αληθινής κοσμοαντίληψης» στους ανυποψίαστους αναγνώστες του.

H ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Ομιλία του Αντιστρατήγου ε.α. Γ. ΚΟΡΑΚΗ

Mέλους του ΔΣ/ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
σε ενημερωτικό συνέδριο που διεξήχθηκε στην Θράκη στις 1-2-3 Οκτωβρίου 2007

Το πετρέλαιο από της ανακαλύψεώς του αρχές του 1900 είναι ευλογία αλλά και κατάρα για τον άνθρωπο. Αποτελεί μια βασική πηγή ενέργειας αλλά ταυτόχρονα και μια πηγή πολιτικών διαταραχών και συγκρούσεων. Μια απλή ανασκόπηση σε γεγονότα που σημάδεψαν την υφήλιο από την εποχή του Β΄ΠΠ επιβεβαιώνει ότι οι συγκρούσεις και οι αναφλέξεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη είχαν ως βασική αιτία το πετρέλαιο. Επίσης δεν αποτελεί παραδοξότητα το να παραδεχθεί κανείς ότι το πετρέλαιο χρησιμοποιείται από τους δυνατούς ως πολιτικό όπλο. Η πετρελαϊκή πολιτική σήμερα είναι μια πολύ σημαντική πτυχή της διπλωματίας και από την άποψη αυτή η γεωστρατηγική της θέση επιτάσσει τη χρήση της ενεργειακής διπλωματίας. Σήμερα η διαχείριση των διεθνών ενεργειακών ζητημάτων είναι ενδεχομένως το πιο σημαντικό στοιχείο της σύγχρονης οικονομικής διπλωματίας.

Καθώς η ζήτηση του πετρελαίου αυξάνει οι στρατηγικοί υπολογισμοί μεγάλων και μικρών χωρών δίνουν μεγάλη έμφαση στην ανόρυξη πετρελαϊκών προϊόντων. Γι΄αυτό και κάθε κίνηση που έχει να κάνει με το πετρέλαιο προκαλεί διεθνές και περιφερειακό ενδιαφέρον και όχι μόνο. Δεν υπάρχει περίπτωση που να εντοπίσθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου και να μην υπήρξε κάποια αναταραχή. Το πλαίσιο αυτό είναι γνωστό από δεκαετίες και θα ήταν αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι η Κύπρος κάνοντας βήματα προς την κατεύθυνση της διερεύνησης του ενδεχομένου ύπαρξης πετρελαίου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν υπελόγιζε το τι θα αντιμετώπιζε.

Σύντομη Ιστορική Αναδρομή
Οι υπόνοιες για την ύπαρξη πετρελαιοφόρων στρωμάτων στην Κύπρο χρονολογούνται από το 1936. Τότε φυσικά το ενδιαφέρον στρεφόταν στην ξηρά. Από τότε πολλές εταιρείες πετρελαίου είχαν εκφράσει την επιθυμία τους για έρευνες πετρελαίου. Το τότε γραφείο αποικιών στην Κύπρο έδωσε άδεια περί τα τέλη του 1936 σε εταιρεία Βρετανικών συμφερόντων για γεωλογικές έρευνες. Από τις έρευνες αυτές προέκυψαν κάποιες ενδείξεις για ύπαρξη πετρελαίου. Από έρευνα που έγινε σε αρχείο του γραφείου αποικιών διαπιστώθηκε ότι από το 1878 μόλις δηλαδή πάτησαν πόδι στο νησί οι Βρετανοί, είχαν φροντίσει να γίνουν γεωλογικές έρευνες. Η εταιρεία που είχε εξασφαλίσει άδεια για γεωλογικές έρευνες από τον Αύγουστο του 1936 ισχυριζόταν ότι τα πιθανά ευρήματα στον Κυπριακό χώρο ίσως να ήταν χρήσιμα για την γεωλογία των γειτονικών περιοχών της Μικράς Ασίας και της Συρίας, περιοχές για τις οποίες είχε άδεια η ίδια εταιρεία για έρευνα που κάλυπταν μεγάλες εκτάσεις.

Την ίδια περίοδο που άρχισε να γίνεται λόγος για πετρέλαιο στην Κύπρο μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες ανέπτυσσαν δραστηριότητες σε πολλές γειτονικές χώρες.

Η ανακάλυψη του πετρελαίου στο Ιράκ το 1927 και στο Μπαχρέϊν το 1931 κίνησε το ενδιαφέρον των Βρετανικών εταιρειών πετρελαιοειδών και τις ώθησε σε έντονη δραστηριοποίηση για έρευνες στις χώρες του Αραβικού κόσμου με απώτερο στόχο την διατήρηση της Βρετανικής επιρροής και ελέγχου. Με την εξαίρεση του Κουβέϊτ όπου την εκμετάλλευση των πετρελαίων είχε εταιρεία Αμερικανικών συμφερόντων. Σε όλες τις άλλες Αραβικές περιοχές τον πλήρη έλεγχο των πετρελαίων είχε η Αγγλία στη βάση Βρετανικού Στρατηγικού σχεδιασμού για διασφάλιση της θαλάσσιας επικοινωνίας μεταξύ της Αγγλίας και των Ινδιών. Με την λεγόμενη «Συμφωνία Κόκκινης Γραμμής» του Ιουλίου 1928 τα Αραβικά πετρέλαια μοιράσθηκαν ουσιαστικά σε δύο γεωπολιτικές ζώνες, στη Βρετανική σφαίρα επιρροής που κάλυπτε τις Νότιες και Βόρειες παραθαλάσσιες περιοχές του Κόλπου και στην Αμερικανική σφαίρα που κάλυπτε τη νέα υπό εκκόλαψη χώρα της Σαουδικής Αραβίας.

Από τότε παραχωρήθηκε ρόλος σε Αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου στην περιοχή του Κόλπου αφού μέχρι τότε το γραφείο αποικιών της Ινδίας δεν έδινε τέτοια δικαιώματα στους Αμερικανούς.

Το 1980 για πρώτη φορά η Κύπρος εκδήλωσε τη βούλησή της για εκμετάλλευση πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή της. Με παρέμβαση του τότε Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αυστριακού Κουρτ Βαλντχάϊμ προς την Κυπριακή κυβέρνηση το θέμα των πετρελαίων δεν προχώρησε. Αργότερα το 1989 η Κυπριακή κυβέρνηση επανέφερε το θέμα της εκμετάλλευσης των πετρελαίων αλλά και πάλι δεν προχώρησε σε ενέργειες.

Τα τελευταία χρόνια η Κύπρος, αφού συμπλήρωσε το νομικό της πλαίσιο και εναρμόνησε τη νομοθεσία της περί ενέργειας με τα διεθνή ισχύοντα προχώρησε σε συγκεκριμένες ενέργειες προς την κατεύθυνση της εκμετάλλευσης των πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίου.

Από το 2002 η Κυπριακή κυβέρνηση είχε διερευνήσει παρασκηνιακά και διακριτικά όλες τις γειτονικές χώρες (Συρία, Λίβανο, Ισραήλ, Αίγυπτο, Παλαιστινιακή Αρχή, Λιβύη, Ελλάδα, Τουρκία) για να συμφωνήσουν στη μέση γραμμή για τον καθορισμό της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Όλες οι χώρες αντιμετώπισαν θετικά την Κυπριακή προσέγγιση εκτός από την Τουρκία η οποία διεκδικεί δικαιώματα στην περιοχή χωρίς να αναγνωρίζει δικαίωμα υφαλοκρηπίδας ούτε στην Κύπρο ούτε στην Ελλάδα.

Πρέπει να αναφερθεί ότι πριν από την οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών η Κυπριακή κυβέρνηση είχε προχωρήσει στον καθορισμό των χωρικών της υδάτων στα 12 ν.μ. όπως δικαιούται από τις διατάξεις του Νέου Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας κάτι που η Ελλάδα δεν έχει πράξει για κανένα μέρος της ακτογραμμής της (ούτε καν στην Κρήτη ή Ιόνιο).

Σήμερα η μικρή Κύπρος με τα στρατεύματα κατοχής στο έδαφός της και ευρισκομένη στο στόχαστρο των Αμερικανοβρετανών λόγω της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, αποτόλμησε αυτό που η Ελλάδα δεν μπόρεσε και κατά τα φαινόμενα δεν έχει πρόθεση να πράξει.
Στις 17 Φεβρουαρίου 2003 υπογράφεται συμφωνία μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου για τον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης που βασίσθηκε στην Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που υπογράφηκε στο Montego Bay της Ιαϊμένης το 1982. Τη Συνθήκη αυτή μέχρι σήμερα την έχουν υπογράψει 153 χώρες. Ανάμεσα σε αυτές είναι και η Κύπρος, Ελλάδα, Αίγυπτος και Λίβανος, ενώ δεν την έχουν υπογράψει ή επικυρώσει η Τουρκία, το Ισραήλ και η Συρία.

Στις 19 Ιουλίου 2005 η Κύπρος υπέγραψε ένα μνημόνιο συνεργασίας με την Αίγυπτο που προνοούσε μεταξύ των άλλων :
α. Συνεργασία σε θέματα μετατροπής των Κυπριακών ηλεκτροπαραγωγών σταθμών σε σταθμούς που να καταναλώνουν φυσικό αέριο.
β. Συνεργασία σε θέματα εξαγωγής στην Κύπρο Αιγυπτιακού υγροποιημένου φυσικού αερίου.
γ. Καθορισμό άλλων νομικών και τεχνικών θεμάτων που σχετίζονται με την εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Τουρκία βέβαια κατέβαλε προσπάθειες για να ακυρώσει το μνημόνιο Κύπρου - Αιγύπτου χωρίς να το πετύχει.

Ανάλογη συμφωνία υπέγραψε τον Ιανουάριο 2007 η Κύπρος και με τον Λίβανο, ενώ συνεχίζει τις διαβουλεύσεις με την Συρία. Το Ισραήλ τηρεί στάση αναμονής των εξελίξεων και πιθανώς να θέλει να αποφύγει την πιθανή απαίτηση της λωρίδας της Γάζας για μελλοντικά δικαιώματα δικαίου θαλάσσης.

Μετά από αυτά η Κύπρος προχώρησε στη διαδικασία αξιοποίησης των πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίου στα χωρικά της ύδατα καθώς και σε ζώνες κοινής εκμετάλλευσης με άλλες χώρες (Αίγυπτο-Λίβανο).

Στη διαδικασία αυτή συμπεριλαμβάνεται και η προκήρυξη προσφορών για έρευνα και εξόρρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Στις 20 Νοεμβρίου 2006 η Κυπριακή κυβέρνηση έκανε στο Λονδίνο την πρώτη ενημέρωση σε αντιπροσώπους εξήντα εταιρειών από τη Νορβηγία, Ινδία, Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία και Βρετανία. Η δεύτερη ενημέρωση έγινε τον Ιανουάριο 2007 στο Τέξας των ΗΠΑ και μια τρίτη ενημέρωση έγινε στις διαπιστευμένες Πρεσβείες στην Λευκωσία. Ακολούθησε δηλαδή τη διαδικασία που προβλέπεται από τα διεθνή νόμιμα και προχώρησε σε διεθνή διαγωνισμό.

Στις 15 Φεβρουαρίου 2005 η Κυπριακή κυβέρνηση εγκαινίασε επίσημα την περίοδο προσφορών του πρώτου διεθνούς γύρου παραχωρήσεων για υποθαλάσσια πετρελαϊκά κοιτάσματα που είχε προηγουμένως ανακοινώσει προς μεγάλο εκνευρισμό της Τουρκίας και με εμφανή την αμηχανία της Ελλάδας. Η περίοδος αυτή έκλεισε στις 15 Αυγούστου 2007.
Εξεδήλωσαν ενδιαφέρον πέντε μεγάλες εταιρείες, μια Αμερικανική Noble Energy με έδρα το Χιούστον που πραγματοποιεί ήδη έρευνες στη Βόρεια Θάλασσα, στο Εκουαδόρ, στην Κίνα και το Ισραήλ και άλλες τέσσερις εταιρείες συμφερόντων από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Νορβηγία και την Βρετανία. Η απουσία της Ρωσίας και της Κίνας πρέπει να συνδέεται με το γεγονός ότι οι χώρες αυτές δεν διαθέτουν μέχρι τώρα τουλάχιστον σύγχρονη τεχνολογία για άντληση πετρελαίου από μεγάλα βάθη όπως είναι στη συγκεκριμένη περιοχή. Δεν αποκλείεται όμως να εκδηλώσουν ενδιαφέρον στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού εντός του επομένου έτους. Οι εταιρείες αυτές θα αναλάβουν το οικονομικό και πολιτικό ρίσκο για την έρευνα, ανακάλυψη και εκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων που έχουν εντοπισθεί στην ευρύτερη περιοχή νότια της Κύπρου.
Η περιοχή αυτή έχει χωρισθεί σε 12 ισομεγέθη τμήματα (blocks) που μεταξύ τους καλύπτουν μια επιφάνεια 70.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σύμφωνα με την ισχύουσα πετρελαϊκή νομοθεσία της Κύπρου, το 75% των εσόδων από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων θα καρπωθεί το Κυπριακό κράτος και το 25% οι εταιρείες, αφού προηγουμένως το μεγαλύτερο ποσοστό από τα έσοδα των πρώτων ετών εκμετάλλευσης το εισπράξουν απ΄ευθείας οι εταιρείες για να αποσβέσουν τα ερευνητικά τους έξοδα σύμφωνα με τους όρους συμμετοχής.

Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία (ενδείξεις) στην υπό εκμετάλλευση περιοχή υπάρχουν αξιόλογα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Υπολογίζονται σε 8-10 δις βαρέλια που μπορεί να αποφέρουν έσοδα της τάξης 200 δις δολαρίων υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα καταστεί δυνατή η εκμετάλλευση τουλάχιστον του 50% των αποθεμάτων. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες υπάρχουν δύο περιοχές που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, η πρώτη είναι νότια της Κύπρου. (Στην υπό έρευνα ζώνη και η άλλη βόρεια της Κύπρου, από ακτές βόρειας Κύπρου μέχρι ακτές Μ. Ασίας).

Βασικό μειονέκτημα της περιοχής είναι το μεγάλο βάθος της θάλασσας που επιβαρύνει το κόστος των γεωτρήσεων. Όμως οι εταιρείες διαθέτουν την τεχνολογία και τεχνογνωσία αφού έχουν διενεργήσει γεωτρήσεις σε πιο δύσβατες και πιο βαθιές περιοχές (Κόλπος Μεξικού, Νότιο Ατλαντικό και αλλού).

Υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να εντοπισθούν εκμεταλλεύσιμα αποθέματα και νοτιοδυτικά της Κύπρου.

Η απόφαση της Κυπριακής κυβέρνησης να διεκδικήσει τον πετρελαϊκό πλούτο στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες σηματοδοτεί μια νέα περίοδο στην οικονομική και πολιτική ιστορία της Κύπρου. Βέβαια εάν είχε ψηφιστεί το σχέδιο Ανάν η Κύπρος δεν θα μπορούσε αυτόνομα να προχωρήσει σε έρευνες πετρελαίου και στην απώτερη εκμετάλλευσή των.

Η απόφαση αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την πλήρη ανεξαρτοποίηση της πολιτικής της θέσης στο πλαίσιο της ΕΕ αλλά και διεθνώς και θα ενισχύσει τη θέση της όσον αφορά τα ανοικτά θέματα που έχει με την Τουρκία (αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, άνοιγμα αεροδρομίων-λιμένων κ.λ.π.).

Τουρκικοί ισχυρισμοί και αντιδράσεις
Η Τουρκία ενθαρρυμένη από το γεγονός ότι στο παρελθόν πολιτικές θέσεις και αποφάσεις Ελλάδος και Κύπρου που δεν ήσαν αρεστές σ΄αυτήν δεν υποστηρίχθηκαν από την Ελλάδα αποτελεσματικά και ανατράπηκαν, αντέδρασε με τον συνήθη γι΄αυτήν τρόπο, δηλαδή με απειλές. Ανέσυρε από τα συρτάρια της το σενάριο που εφάρμοσε με επιτυχία με τους πυραύλους S-300. Θεωρώντας τη συνταγή του 1998 επιτυχημένη την προσαρμόζει στα σημερινά δεδομένα.

Είναι προφανές ότι για άλλη μια φορά επιχειρεί να αμφισβητήσει την νομιμότητα και την κυριαρχία της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία ανάλογα με τις επιδιωκόμενες σκοπιμότητες άλλοτε ισχυρίζεται ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και άλλοτε επικαλείται τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τα εγγυητικά επεμβατικά δικαιώματα και τη Συνθήκη Εγγυήσεως, δηλαδή η Τουρκία αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η Τουρκία βρέθηκε, μάλλον, προ απροόπτου και αντέδρασε με την απειλή δημιουργίας εντάσεως. Η πρώτη αντίδρασή της ήταν να προειδοποιήσει τις τρεις χώρες (Κύπρο, Αίγυπτο, Λίβανο) να μην αγνοήσουν τα συμφέροντά της, αφήνοντας να ευνοηθεί ότι μπορεί να προκληθεί ακόμα και θερμό επεισόδιο. Ο πρώτος στόχος της ήταν να εκφοβίσει τις συνεργαζόμενες χώρες να αποτρέψει επέκταση αναλόγων συμφωνιών της Κύπρου με άλλα κράτη και να επιβάλει καθεστώς παρόμοιο με αυτό που επιδιώκει και στο Αιγαίο, δηλαδή την «γκριζοποίηση» της περιοχής, ακυρώνοντας το δικαίωμα της Κύπρου να συνάπτει οικονομικές συμφωνίες με άλλες χώρες που δεν αρέσουν στην Τουρκία.

Σε κάθε περίπτωση δεν έχει κάνει αναφορά «για αντίδραση χωρίς όρια» όπως παλαιότερα όταν η Κύπρος διαπραγματευόταν την είσοδό της στην ΕΕ αλλά είναι προφανές ότι το παραδοσιακό κατεστημένο της Τουρκίας φρονεί ότι η Κυπριακή κυβέρνηση θα αναζητήσει προσχήματα να αναθεωρήσει τις αποφάσεις της.

Με τις απειλές η Τουρκία δημιουργεί μια αναστάτωση στην Κύπρο με την ελπίδα ότι εν όψει μάλιστα της κλιμάκωσης «του πολέμου των πετρελαίων» θα ασκηθεί διεθνής πίεση για αμοιβαίες υποχωρήσεις όπου υπολογίζει ότι θα βγει κερδισμένη.

Η Τουρκία με έντονες ρητορείες και απειλές προβάλει ζήτημα οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο αποβλέποντας στον έλεγχο της Οικονομικής Ζώνης.

Η Τουρκία αδυνατεί να πιστέψει ότι η εγκλωβισμένη γεωγραφικά και Τουρκοκρατούμενη Κύπρος μπορεί να αποφασίζει η ίδια για το μέλλον της χωρίς την προηγούμενη έγκρισή της προχώρησε σε ένα άνευ προηγουμένου μπαράζ απειλών και εκφοβισμών με άμεσους αποδέκτες την Κύπρο αλλά και την Αίγυπτο και Λίβανο που ουσιαστικά έχουν συναινέσει με τη στάση τους για τις Κυπριακές έρευνες. Δεν είναι όμως καθόλου απίθανο οι Τουρκικές απειλές σε βάρος της Κύπρου αλλά και των άλλων χωρών να μη στοχεύουν μόνο τους ίδιους τους αποδέκτες αλλά και άλλους. Μπορεί να κατευθύνονται και προς τις ΗΠΑ, τους Κούρδους του «Κουρδικού κρατιδίου του Ιράκ» είτε και προς την ΕΕ για να προλάβει τυχόν δυσμενείς για την Τουρκία μελλοντικές εξελίξεις.

Σε κάθε περίπτωση, πέραν των όποιων οικονομικής φύσεως λόγων ο κύριος πολιτικός λόγος της Τουρκικής αντίδρασης είναι να προβάλει την εικόνα μιας μη νόμιμης κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία ως μη νόμιμη στερείται της οικονομικής ζώνης και επομένως δεν μπορεί να προχωρεί σε τέτοιες διαδικασίες.

Παράλληλα η Τουρκία προσπάθησε να εξασφαλίσει την στήριξη της Αμερικανικής κυβέρνησης με στόχο αυτή να ασκήσει πίεση στην Κυπριακή κυβέρνηση για πάγωμα των διαδικασιών πετρελαϊκών ερευνών.

Η θέση της ΕΕ
Όλοι γνωρίζουμε ότι η ΕΕ που είναι η μεγαλύτερη αγορά ενέργειας στον κόσμο, βρίσκεται υπό ενεργειακή εξάρτηση γιατί δεν την προίκισε η φύση με μαύρο χρυσό αλλά και γιατί δεν προχώρησε, όσο τουλάχιστον θα μπορούσε, την έρευνα για εναλλακτικές μορφές ενέργειας εκτός της πυρηνικής. Με αυτή την παραδοχή η ΕΕ τήρησε στο θέμα των πετρελαίων της Κύπρου μια σαφή στάση τονίζοντας ότι είναι ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας να συνάπτει διμερείς συμφωνίες. Παρακολουθεί τις εξελίξεις.

Κάποιοι στην ΕΕ πιστεύουν ότι εάν η Τουρκία προχωρήσει στην υλοποίηση των απειλών, ενταφιάζει την ευρωπαϊκή πορεία της και ότι για οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια εναντίον της Κύπρου λογικά θα πρέπει να το σκεφθεί, όχι διπλά αλλά τριπλά. Λειτουργεί όμως έτσι η Τουρκία; Έχουμε πολλές αμφιβολίες και επιφυλάξεις.

ΗΠΑ
Η επίσημη θέση των ΗΠΑ είναι ότι πρόκειται για διμερή διαφορά μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Τουρκίας ότι πρόκειται για ένα πολύπλοκο νομικό ζήτημα και ότι δεν τάσσονται με το μέρος κανενός σε αυτή την διαφορά και κάλεσε τα μέρη να αποφύγουν κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να παρερμηνευθεί από την άλλη πλευρά, να υπάρχει πλήρης διαφάνεια ώστε να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις που θα μπορούσαν να καταλήξουν σε άτυχα περιστατικά.

Οι Τουρκικές απειλές αντιμετωπίζονται από τις ΗΠΑ ως μοχλός πίεσης προς την Κύπρο να αποδεχθεί λύση τύπου σχεδίου Ανάν.

Η στάση των ΗΠΑ έχει μια εξόφθαλμη ετεροβαρή προσέγγιση υπέρ της κακοπραγούσης Τουρκίας και την ενθαρρύνει να διαταράσσει και να υπονομεύει την ειρήνη και ασφάλεια στην ευαίσθητη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Την ενθαρρύνουν να ασκεί πολιτική κανονιοφόρων απέναντι σε ένα κράτος μέλος της ΕΕ στην οποία επιδιώκει να ενταχθεί με Ελλαδο-Κυπριακή δυστυχώς υποστήριξη.

Οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι η Κύπρος ενεργεί στα πλαίσια της διεθνούς νομιμότητας και ότι η Τουρκία παραβιάζει βάναυσα και αδίστακτα αυτή τη νομιμότητα. Η Κύπρος θα ανέμενε από τις ΗΠΑ μια ξεκάθαρη θέση προάσπισης της νομιμότητας και σεβασμού της κυριαρχίας και ανεξαρτησίας κάθε χώρας. Αντί αυτού βλέπουν να εξισώσουν την αρπακτικότητα με τη διεθνή νομιμότητα.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Η Βρετανία κινήθηκε διπλωματικά στην ίδια κατεύθυνση με την ΕΕ στο ζήτημα αυτό. Ενδεχομένως οι Βρετανοί να φοβούνται ότι οι Κύπριοι σε περίπτωση που βρεθούν πετρέλαια θα μειώσουν το ενδιαφέρον τους για λύση. Ειδικότερα ενώ η λύση είναι μια παραλλαγή του σχεδίου Ανάν από την οποία οι Ελληνοκύπριοι θα έχουν μόνο να χάσουν αφού δεν θα επιστρέψουν στο Βορρά που θα ελέγχεται από τους Τ/Κ και τους εποίκους και ακόμη θα μοιράσουν τον πλούτο των πετρελαίων και την κρατική εξουσία με τους Τ/Κ. Η Βρετανία αντιλαμβανόμενη ότι οι αρνητικές σχέσεις της με την Κύπρο δεν είναι προς το συμφέρον της ευθυγραμμίζεται με την άποψη της ΕΕ.

ΕΛΛΑΔΑ
Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να το χειριστεί διπλωματικά πριν υποχρεωθεί ενδεχομένως να το χειρισθεί ως έκτακτο πρόβλημα μείζονος σημασίας.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι όποτε η Τουρκία άνοιξε ένα ζήτημα σε βάρος της Ελλάδας ή της Κύπρου το έχει μετατρέψει σε πάγιο στοιχείο της εξωτερικής της πολιτικής με σταθερούς στόχους.

Τις φανταστικές και τις τρανταχτές απειλές η Τουρκία τις κατευθύνει και προς την Ελλάδα με προφανή σκοπό να επιδιώκει την ενεργοποίηση του φοβικού συνδρόμου στην Ελλάδα και τη μετατροπή του σε μοχλό πίεσης προς την Κύπρο.

ΚΥΠΡΟΣ
Η Κύπρος κινήθηκε αποφασιστικά και με μυστικότητα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια αλλαγή του γεωοικονομικού status στην περιοχή. Αφού συμφώνησε με την Αίγυπτο και το Λίβανο τις Ζώνες Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης προσχώρησε σε διακρατικές συμφωνίες για την εκμετάλλευση των τυχόν κοινών πετρελαϊκών κοιτασμάτων ενώ παράλληλα ανέθεσε στη Νορβιγική εταιρεία PGS τη διεξαγωγή ερευνών για εντοπισμό εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων ενέργειας. Από τις μέχρι τώρα έρευνες προκύπτουν ενδείξεις και ευρήματα που βεβαιώνουν την ύπαρξη πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Κύπρος εγνώριζε ότι θα δεχθεί πιέσεις και παρεμβάσεις έχει όμως στα χέρια της ένα σημαντικό μοχλό πίεσης τις ενδιαφερόμενες πετρελαϊκές εταιρείες που ασκούν επιρροή στις κυβερνήσεις τους και μια τράπουλα με καλά χαρτιά για να μοιράσει.

Η Κυπριακή κυβέρνηση έχει καταδικάσει την προκλητική στάση και επιδρομική πολιτική της Τουρκίας σε ολόκληρη την περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου χαρακτηρίζοντας μάλιστα τη χώρα αυτή ως ένα «ανεξέλεγκτο πειρατή». Εδώ γεννάται το ερώτημα πως είναι δυνατό ένας «πειρατής» να διευκολύνεται να γίνει μέλος της Δημοκρατικής Ευρώπης και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη του απειλούμενου. Μήπως ήλθε η ώρα να κλείσει η πορεία για τον «πειρατή»;

Χρειάζονται διπλωματικοί χειρισμοί κυρίως στο τρίγωνο ΗΠΑ-ΕΕ-ΡΩΣΙΑ.
Έχουν ενημερωθεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, τόσο για τη συμφωνία όσο και τις Τουρκικές απειλές.

Αυτό που δεν λαμβάνει υπόψη της η Τουρκία είναι ότι η Κύπρος με την ένταξή της στην ΕΕ έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να εξασφαλίσει την υποστήριξη και αρωγή των κρατών μελών της ΕΕ.

Η Κυπριακή κυβέρνηση είναι προς το συμφέρον της να επιδιώξει τη σύνδεση των δικών της συμφερόντων με εκείνα των ισχυρών κρατών της ΕΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας για να έχει και την ανάλογη λόγω συμφερόντων υποστήριξη περιορίζοντας ταυτόχρονα το ρόλο που διαδραματίζουν σήμερα η Τουρκία και η Βρετανία.

Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι εάν ο βυθός της Κύπρου κρύβει πλούτο αλλά και μια άλλη πορεία του Κυπριακού προς τη λύση όχι τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Προοπτικές
Χωρίς να αγνοεί κανείς τις υπαρκτές γεωπολιτικές προεκτάσεις το αν τελικά προχώρησαν οι έρευνες Νοτιοανατολικά της Κύπρου είναι καθαρά θέμα επιχειρηματικό και θα εξαρτηθεί όχι από τις Τουρκικές φωνασκίες αλλά από εάν θα αποφασίσουν οι ξένες πετρελαϊκές εταιρείες να διαθέσουν κεφάλαια και τεχνογνωσία για να επενδύσουν στην Κύπρο.

Το ότι η Ελλάς υποκύπτοντας σε μια φοβική και τελικά υποτακτική έναντι της Άγκυρας νοοτροπία έχει παραιτηθεί από κάθε προοπτική εκμετάλλευσης του δικού της φυσικού πλούτου στο Αιγαίο δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να επιβεβαιώνει την Τουρκική κινδυνολογία καλλιεργώντας αμφιβολίες και ρίχνοντας σκιές στην εικόνα του σταθερού οικονομικού περιβάλλοντος που προσπαθεί η Κυπριακή κυβέρνηση να μεταδώσει.


Επίλογος
Ας ελπίσουμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει αταλάντευτα την πορεία που έχει επιλέξει και ότι το όνειρο των πετρελαιοπηγών δεν θα βυθισθεί αφήνοντας πίσω του τις μπουρμπουλίθρες των εξαγγελιών και απειλών.

Η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να επιδιώξει τη συγκρότηση διεθνούς κοινοπραξίας με τη συμμετοχή μεγάλων ξένων εταιρειών ώστε οι απειλές και οι εκβιασμοί της Τουρκία σαν μη βρουν «περάσματα».

Η σχεδιαζόμενη επικυριαρχία της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να αναχαιτισθεί. Είμαστε μπροστά στην πρόκληση για να δοθεί στον Ελληνισμό η προσδοκία και η προοπτική της δυναμικής παρουσίας στην περιοχή. Οφείλουν Ελλάδα και Κύπρος να σχεδιάσουν διεκδικητικά αλλά και με σοφρωσύνη χωρίς επάρσεις και μεγαλοστομίες μέσα στο νέο γεωπολιτικό πλαίσιο τις παραπέρα κινήσεις και πρωτοβουλίες τους. Στην πρόκληση που είναι μπροστά μας οφείλουμε να ανταποκριθούμε. Διαφορετικά η Τουρκία θα συνεχίσει όχι μόνο να απειλεί αλλά και να επιβάλει βίαια και ανεμπόδιστα την επικυριαρχία της.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι μόνο η επίκληση της διεθνούς νομιμότητας δεν συνιστά «επαρκές όπλο» για τη δίκαιη λύση προβλημάτων. Το δίκαιο και η ηθική στον κόσμο που ζούμε είναι ευάλωτα από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και τα ισοζύγια δυνάμεων. Ο αδύναμος παίκτης οφείλει να επιδιώκει την ενίσχυσή του με συμμαχίες με τους ισχυρούς συνδυάζοντας το δίκαιο με την εξυπηρέτηση κοινών συμφερόντων. Φαίνεται ότι η Κυπριακή κυβέρνηση ακολουθεί τη σωστή κατεύθυνση στις πετρελαϊκές έρευνες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά για την Τουρκία εκτός και αν η Ελλάδα και η Κύπρος αποφασίσουν να την διευκολύνουν όπως έπραξαν στην περίπτωση των S-300.

Το ότι οι Τουρκικές προκλήσεις παρακολουθούνται από τους τρίτους χωρίς ανάμειξη αφού θεωρούν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ασκεί κυριαρχικά της δικαιώματα δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως εφησυχασμός. Απαιτείται εγρήγορση και ετοιμότητα για αντιμετώπιση κάθε ενδεχομένου. Οφείλουν οι ηγεσίες Ελλάδος και Κύπρου να επιδείξουν διορατικότητα, υψηλό πατριωτισμό και αγωνιστικό σθένος.

Στις μέρες μας οι τρύπες στη γη ακόμα και αν οδηγούν σε πετρελαϊκά κοιτάσματα μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες.

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

Τελευταίες εξελίξεις
Οι πρόσφατες προκλήσεις από πλευράς Άγκυρας προκαλούν έντονο προβληματισμό, διαταράσσουν τις σχέσεις Ελλάδος -Τουρκίας και Κύπρου -Τουρκίας και σίγουρα επηρεάζουν αρνητικά και τη διαπραγματευτική διαδικασία στο Κυπριακό. Οι παρενοχλήσεις από τουρκικά σκάφη νορβηγικού πλοίου υπό παναμαϊκή σημαία της εταιρίας PGS Geophysical AS, που διενεργεί έρευνες στην αποκλειστική οικονομική ζώνη εκμετάλλευσης της Κύπρου για υδρογονάνθρακες, δεν συνάδουν με τις υποχρεώσεις της Τουρκίας, σύμφωνα με το διαπραγματευτικό πλαίσιο με την Ε.Ε., και αν συνεχιστούν, θα έχουν επίδραση και στην πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε., προειδοποίησε ο Υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού. Η κορύφωση της τουρκικής αντίδρασης παίχτηκε τις προηγούμενες μέρες, οπότε τουρκικά πολεμικά σκάφη παρενόχλησαν το υπό παναμαϊκή σημαία ερευνητικό σκάφος, που διενεργούσε έρευνες στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Σύμφωνα με κυπριακές εφημερίδες, υπάρχει κατ' αρχήν συμφωνία με την εταιρία Noble Energy στο οικόπεδο υπ' αριθμόν 12, το οποίο, δεν εμπίπτει στην αμφισβητούμενη από την Τουρκία, ΑΟΖ. Η Τουρκία όμως εντέχνως στήνει κρίση πετρελαίων προκειμένου αφενός να αποτρέψει ενδιαφερόμενες εταιρείες να δραστηριοποιηθούν στην αποκλειστική ζώνη οικονομικής εκμετάλλευσης της Κύπρου (ΑΟΖ) και αφετέρου να ανεβάσει τους τόνους σε πολιτικό επίπεδο σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις. Με την ολοκλήρωση των ερευνών από τη νορβηγική εταιρεία και αφού υπογραφούν οι σχετικές συμφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών (Noble-Κύπρου), αναμένεται πλέον να αρχίσει η ανόρυξη του πετρελαίου.