Ύστατο Χαίρε στον Τάσσο

Μέγα πλήθος κόσμου σήμερα στην «γιορτή των αγγέλων», μέγα πλήθος κόσμου στο ύστατο χαίρε στον Τάσσο. Έναν πραγματικά Έλληνα που διεκδίκησε το δικαίωμα να μην απεμπολεί βασικές αρχές και αξίες και να μην συμβιβάζεται με το άδικο, έναν αξιοπρεπή ηγέτη του Ελληνισμού, αποχαιρέτησε σήμερα πολιτεία και πολίτες.

Ο άνθρωπος που κατέχει σήμερα το αξίωμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, απέδειξε περίτρανα για ακόμα μια φορά, πόσο κατώτερος των περιστάσεων είναι. Το μόνο που είχε να πει στον επικήδειο του λόγο για το σύμβολο της Εθνικής μας αξιοπρέπειας, ήταν ότι υπήρξε κεντροαριστερός, που δημιούργησε την ΑΤΑ και ότι με την στήριξη του ΑΚΕΛ, εκλέχθηκε στο αξίωμα του Προέδρου.

Μπροστά στον επικήδειο λόγο του αγέραστου και απροσκύνητου αγωνιστή κ.Βάσου Λυσσαρίδη, του Αρχιεπισκόπου νέας Ιουνστινιανής και πάσης Κύπρου κ.κ.Χρυσόστομου Β’, του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας κ.Μάριου Κάρογιαν, του πολύ στενού του φίλου και συνεργάτη κ.Χριστόδουλου Πασιαρδή και της κόρης του κ.Αναστασίας Παπαδοπούλου, ο λόγος του νυν Προέδρου έμοιαζε γύφτικος.

Ο Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος που για μισό αιώνα αφιέρωσε την ζωή του στα κοινά και αγωνίστηκε ακούραστα για αυτή την πατρίδα που τόσο πολύ αγάπησε, χτυπήθηκε από την αρρώστια τόσο ύπουλα, όσο ύπουλα χτυπήθηκε και από μερικούς ανθρώπους. Έφυγε, έχοντας πλήρη συναίσθηση του αναπόφευκτου τέλους.

Και τώρα που μέσα από τον αιώνιο του ύπνο η φωνή του εσίγησε, ας σιγήσουν και οι φωνές αυτών που τον αδίκησαν, που τον συκοφάντησαν, που τον πίκραναν για μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Ας γίνει μάθημα και τρόπος ζωής προς όλους αυτούς το μήνυμα που ήθελε να τους δώσει, ότι οι εθνικοί αγώνες αγνοούν ιδεολογικά σύνορα.

Η ευστροφία του πνεύματος του, η προσήλωση του σε αρχές, αξίες και ιδεώδη, η εργατικότητα του, η ευσυνειδησία του, ο ακατάπαυστος αγώνας του για τα δίκαια του λαού μας, ας γίνει παράδειγμα, ας γίνει νοοτροπία, ας γίνει τρόπος ζωής όλων εμάς που μένουμε πίσω.

Αιωνία θα είναι η μνήμη σου ακλόνητε πατριώτη, ας είναι ελαφρύ το χώμα της μαρτυρικής αυτής γης, που σε σκεπάζει. Και να ξέρεις εκεί που βρίσκεσαι ότι, πολύ μας λείπεις και να ξέρεις εκεί που βρίσκεσαι ότι, δεν λείπεις, γιατί η λεβεντιά δεν χωράει σε ένα φέρετρο.