Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

H ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Ομιλία του Αντιστρατήγου ε.α. Γ. ΚΟΡΑΚΗ
Mέλους του ΔΣ/ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
σε ενημερωτικό συνέδριο που διεξήχθηκε στην Θράκη στις 1-2-3 Οκτωβρίου 2007

Το πετρέλαιο από της ανακαλύψεώς του αρχές του 1900 είναι ευλογία αλλά και κατάρα για τον άνθρωπο. Αποτελεί μια βασική πηγή ενέργειας αλλά ταυτόχρονα και μια πηγή πολιτικών διαταραχών και συγκρούσεων. Μια απλή ανασκόπηση σε γεγονότα που σημάδεψαν την υφήλιο από την εποχή του Β΄ΠΠ επιβεβαιώνει ότι οι συγκρούσεις και οι αναφλέξεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη είχαν ως βασική αιτία το πετρέλαιο. Επίσης δεν αποτελεί παραδοξότητα το να παραδεχθεί κανείς ότι το πετρέλαιο χρησιμοποιείται από τους δυνατούς ως πολιτικό όπλο. Η πετρελαϊκή πολιτική σήμερα είναι μια πολύ σημαντική πτυχή της διπλωματίας και από την άποψη αυτή η γεωστρατηγική της θέση επιτάσσει τη χρήση της ενεργειακής διπλωματίας. Σήμερα η διαχείριση των διεθνών ενεργειακών ζητημάτων είναι ενδεχομένως το πιο σημαντικό στοιχείο της σύγχρονης οικονομικής διπλωματίας.

Καθώς η ζήτηση του πετρελαίου αυξάνει οι στρατηγικοί υπολογισμοί μεγάλων και μικρών χωρών δίνουν μεγάλη έμφαση στην ανόρυξη πετρελαϊκών προϊόντων. Γι΄αυτό και κάθε κίνηση που έχει να κάνει με το πετρέλαιο προκαλεί διεθνές και περιφερειακό ενδιαφέρον και όχι μόνο. Δεν υπάρχει περίπτωση που να εντοπίσθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου και να μην υπήρξε κάποια αναταραχή. Το πλαίσιο αυτό είναι γνωστό από δεκαετίες και θα ήταν αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι η Κύπρος κάνοντας βήματα προς την κατεύθυνση της διερεύνησης του ενδεχομένου ύπαρξης πετρελαίου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν υπελόγιζε το τι θα αντιμετώπιζε.

Σύντομη Ιστορική Αναδρομή
Οι υπόνοιες για την ύπαρξη πετρελαιοφόρων στρωμάτων στην Κύπρο χρονολογούνται από το 1936. Τότε φυσικά το ενδιαφέρον στρεφόταν στην ξηρά. Από τότε πολλές εταιρείες πετρελαίου είχαν εκφράσει την επιθυμία τους για έρευνες πετρελαίου. Το τότε γραφείο αποικιών στην Κύπρο έδωσε άδεια περί τα τέλη του 1936 σε εταιρεία Βρετανικών συμφερόντων για γεωλογικές έρευνες. Από τις έρευνες αυτές προέκυψαν κάποιες ενδείξεις για ύπαρξη πετρελαίου. Από έρευνα που έγινε σε αρχείο του γραφείου αποικιών διαπιστώθηκε ότι από το 1878 μόλις δηλαδή πάτησαν πόδι στο νησί οι Βρετανοί, είχαν φροντίσει να γίνουν γεωλογικές έρευνες. Η εταιρεία που είχε εξασφαλίσει άδεια για γεωλογικές έρευνες από τον Αύγουστο του 1936 ισχυριζόταν ότι τα πιθανά ευρήματα στον Κυπριακό χώρο ίσως να ήταν χρήσιμα για την γεωλογία των γειτονικών περιοχών της Μικράς Ασίας και της Συρίας, περιοχές για τις οποίες είχε άδεια η ίδια εταιρεία για έρευνα που κάλυπταν μεγάλες εκτάσεις.

Την ίδια περίοδο που άρχισε να γίνεται λόγος για πετρέλαιο στην Κύπρο μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες ανέπτυσσαν δραστηριότητες σε πολλές γειτονικές χώρες.

Η ανακάλυψη του πετρελαίου στο Ιράκ το 1927 και στο Μπαχρέϊν το 1931 κίνησε το ενδιαφέρον των Βρετανικών εταιρειών πετρελαιοειδών και τις ώθησε σε έντονη δραστηριοποίηση για έρευνες στις χώρες του Αραβικού κόσμου με απώτερο στόχο την διατήρηση της Βρετανικής επιρροής και ελέγχου. Με την εξαίρεση του Κουβέϊτ όπου την εκμετάλλευση των πετρελαίων είχε εταιρεία Αμερικανικών συμφερόντων. Σε όλες τις άλλες Αραβικές περιοχές τον πλήρη έλεγχο των πετρελαίων είχε η Αγγλία στη βάση Βρετανικού Στρατηγικού σχεδιασμού για διασφάλιση της θαλάσσιας επικοινωνίας μεταξύ της Αγγλίας και των Ινδιών. Με την λεγόμενη «Συμφωνία Κόκκινης Γραμμής» του Ιουλίου 1928 τα Αραβικά πετρέλαια μοιράσθηκαν ουσιαστικά σε δύο γεωπολιτικές ζώνες, στη Βρετανική σφαίρα επιρροής που κάλυπτε τις Νότιες και Βόρειες παραθαλάσσιες περιοχές του Κόλπου και στην Αμερικανική σφαίρα που κάλυπτε τη νέα υπό εκκόλαψη χώρα της Σαουδικής Αραβίας.

Από τότε παραχωρήθηκε ρόλος σε Αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου στην περιοχή του Κόλπου αφού μέχρι τότε το γραφείο αποικιών της Ινδίας δεν έδινε τέτοια δικαιώματα στους Αμερικανούς.

Το 1980 για πρώτη φορά η Κύπρος εκδήλωσε τη βούλησή της για εκμετάλλευση πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή της. Με παρέμβαση του τότε Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αυστριακού Κουρτ Βαλντχάϊμ προς την Κυπριακή κυβέρνηση το θέμα των πετρελαίων δεν προχώρησε. Αργότερα το 1989 η Κυπριακή κυβέρνηση επανέφερε το θέμα της εκμετάλλευσης των πετρελαίων αλλά και πάλι δεν προχώρησε σε ενέργειες.

Τα τελευταία χρόνια η Κύπρος, αφού συμπλήρωσε το νομικό της πλαίσιο και εναρμόνησε τη νομοθεσία της περί ενέργειας με τα διεθνή ισχύοντα προχώρησε σε συγκεκριμένες ενέργειες προς την κατεύθυνση της εκμετάλλευσης των πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίου.

Από το 2002 η Κυπριακή κυβέρνηση είχε διερευνήσει παρασκηνιακά και διακριτικά όλες τις γειτονικές χώρες (Συρία, Λίβανο, Ισραήλ, Αίγυπτο, Παλαιστινιακή Αρχή, Λιβύη, Ελλάδα, Τουρκία) για να συμφωνήσουν στη μέση γραμμή για τον καθορισμό της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Όλες οι χώρες αντιμετώπισαν θετικά την Κυπριακή προσέγγιση εκτός από την Τουρκία η οποία διεκδικεί δικαιώματα στην περιοχή χωρίς να αναγνωρίζει δικαίωμα υφαλοκρηπίδας ούτε στην Κύπρο ούτε στην Ελλάδα.

Πρέπει να αναφερθεί ότι πριν από την οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών η Κυπριακή κυβέρνηση είχε προχωρήσει στον καθορισμό των χωρικών της υδάτων στα 12 ν.μ. όπως δικαιούται από τις διατάξεις του Νέου Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας κάτι που η Ελλάδα δεν έχει πράξει για κανένα μέρος της ακτογραμμής της (ούτε καν στην Κρήτη ή Ιόνιο).

Σήμερα η μικρή Κύπρος με τα στρατεύματα κατοχής στο έδαφός της και ευρισκομένη στο στόχαστρο των Αμερικανοβρετανών λόγω της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, αποτόλμησε αυτό που η Ελλάδα δεν μπόρεσε και κατά τα φαινόμενα δεν έχει πρόθεση να πράξει.
Στις 17 Φεβρουαρίου 2003 υπογράφεται συμφωνία μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου για τον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης που βασίσθηκε στην Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που υπογράφηκε στο Montego Bay της Ιαϊμένης το 1982. Τη Συνθήκη αυτή μέχρι σήμερα την έχουν υπογράψει 153 χώρες. Ανάμεσα σε αυτές είναι και η Κύπρος, Ελλάδα, Αίγυπτος και Λίβανος, ενώ δεν την έχουν υπογράψει ή επικυρώσει η Τουρκία, το Ισραήλ και η Συρία.

Στις 19 Ιουλίου 2005 η Κύπρος υπέγραψε ένα μνημόνιο συνεργασίας με την Αίγυπτο που προνοούσε μεταξύ των άλλων :
α. Συνεργασία σε θέματα μετατροπής των Κυπριακών ηλεκτροπαραγωγών σταθμών σε σταθμούς που να καταναλώνουν φυσικό αέριο.
β. Συνεργασία σε θέματα εξαγωγής στην Κύπρο Αιγυπτιακού υγροποιημένου φυσικού αερίου.
γ. Καθορισμό άλλων νομικών και τεχνικών θεμάτων που σχετίζονται με την εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Τουρκία βέβαια κατέβαλε προσπάθειες για να ακυρώσει το μνημόνιο Κύπρου - Αιγύπτου χωρίς να το πετύχει.

Ανάλογη συμφωνία υπέγραψε τον Ιανουάριο 2007 η Κύπρος και με τον Λίβανο, ενώ συνεχίζει τις διαβουλεύσεις με την Συρία. Το Ισραήλ τηρεί στάση αναμονής των εξελίξεων και πιθανώς να θέλει να αποφύγει την πιθανή απαίτηση της λωρίδας της Γάζας για μελλοντικά δικαιώματα δικαίου θαλάσσης.

Μετά από αυτά η Κύπρος προχώρησε στη διαδικασία αξιοποίησης των πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίου στα χωρικά της ύδατα καθώς και σε ζώνες κοινής εκμετάλλευσης με άλλες χώρες (Αίγυπτο-Λίβανο).

Στη διαδικασία αυτή συμπεριλαμβάνεται και η προκήρυξη προσφορών για έρευνα και εξόρρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Στις 20 Νοεμβρίου 2006 η Κυπριακή κυβέρνηση έκανε στο Λονδίνο την πρώτη ενημέρωση σε αντιπροσώπους εξήντα εταιρειών από τη Νορβηγία, Ινδία, Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία και Βρετανία. Η δεύτερη ενημέρωση έγινε τον Ιανουάριο 2007 στο Τέξας των ΗΠΑ και μια τρίτη ενημέρωση έγινε στις διαπιστευμένες Πρεσβείες στην Λευκωσία. Ακολούθησε δηλαδή τη διαδικασία που προβλέπεται από τα διεθνή νόμιμα και προχώρησε σε διεθνή διαγωνισμό.

Στις 15 Φεβρουαρίου 2005 η Κυπριακή κυβέρνηση εγκαινίασε επίσημα την περίοδο προσφορών του πρώτου διεθνούς γύρου παραχωρήσεων για υποθαλάσσια πετρελαϊκά κοιτάσματα που είχε προηγουμένως ανακοινώσει προς μεγάλο εκνευρισμό της Τουρκίας και με εμφανή την αμηχανία της Ελλάδας. Η περίοδος αυτή έκλεισε στις 15 Αυγούστου 2007.
Εξεδήλωσαν ενδιαφέρον πέντε μεγάλες εταιρείες, μια Αμερικανική Noble Energy με έδρα το Χιούστον που πραγματοποιεί ήδη έρευνες στη Βόρεια Θάλασσα, στο Εκουαδόρ, στην Κίνα και το Ισραήλ και άλλες τέσσερις εταιρείες συμφερόντων από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Νορβηγία και την Βρετανία. Η απουσία της Ρωσίας και της Κίνας πρέπει να συνδέεται με το γεγονός ότι οι χώρες αυτές δεν διαθέτουν μέχρι τώρα τουλάχιστον σύγχρονη τεχνολογία για άντληση πετρελαίου από μεγάλα βάθη όπως είναι στη συγκεκριμένη περιοχή. Δεν αποκλείεται όμως να εκδηλώσουν ενδιαφέρον στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού εντός του επομένου έτους. Οι εταιρείες αυτές θα αναλάβουν το οικονομικό και πολιτικό ρίσκο για την έρευνα, ανακάλυψη και εκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων που έχουν εντοπισθεί στην ευρύτερη περιοχή νότια της Κύπρου.
Η περιοχή αυτή έχει χωρισθεί σε 12 ισομεγέθη τμήματα (blocks) που μεταξύ τους καλύπτουν μια επιφάνεια 70.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σύμφωνα με την ισχύουσα πετρελαϊκή νομοθεσία της Κύπρου, το 75% των εσόδων από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων θα καρπωθεί το Κυπριακό κράτος και το 25% οι εταιρείες, αφού προηγουμένως το μεγαλύτερο ποσοστό από τα έσοδα των πρώτων ετών εκμετάλλευσης το εισπράξουν απ΄ευθείας οι εταιρείες για να αποσβέσουν τα ερευνητικά τους έξοδα σύμφωνα με τους όρους συμμετοχής.

Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία (ενδείξεις) στην υπό εκμετάλλευση περιοχή υπάρχουν αξιόλογα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Υπολογίζονται σε 8-10 δις βαρέλια που μπορεί να αποφέρουν έσοδα της τάξης 200 δις δολαρίων υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα καταστεί δυνατή η εκμετάλλευση τουλάχιστον του 50% των αποθεμάτων. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες υπάρχουν δύο περιοχές που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, η πρώτη είναι νότια της Κύπρου. (Στην υπό έρευνα ζώνη και η άλλη βόρεια της Κύπρου, από ακτές βόρειας Κύπρου μέχρι ακτές Μ. Ασίας).

Βασικό μειονέκτημα της περιοχής είναι το μεγάλο βάθος της θάλασσας που επιβαρύνει το κόστος των γεωτρήσεων. Όμως οι εταιρείες διαθέτουν την τεχνολογία και τεχνογνωσία αφού έχουν διενεργήσει γεωτρήσεις σε πιο δύσβατες και πιο βαθιές περιοχές (Κόλπος Μεξικού, Νότιο Ατλαντικό και αλλού).

Υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να εντοπισθούν εκμεταλλεύσιμα αποθέματα και νοτιοδυτικά της Κύπρου.

Η απόφαση της Κυπριακής κυβέρνησης να διεκδικήσει τον πετρελαϊκό πλούτο στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες σηματοδοτεί μια νέα περίοδο στην οικονομική και πολιτική ιστορία της Κύπρου. Βέβαια εάν είχε ψηφιστεί το σχέδιο Ανάν η Κύπρος δεν θα μπορούσε αυτόνομα να προχωρήσει σε έρευνες πετρελαίου και στην απώτερη εκμετάλλευσή των.

Η απόφαση αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την πλήρη ανεξαρτοποίηση της πολιτικής της θέσης στο πλαίσιο της ΕΕ αλλά και διεθνώς και θα ενισχύσει τη θέση της όσον αφορά τα ανοικτά θέματα που έχει με την Τουρκία (αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, άνοιγμα αεροδρομίων-λιμένων κ.λ.π.).

Τουρκικοί ισχυρισμοί και αντιδράσεις
Η Τουρκία ενθαρρυμένη από το γεγονός ότι στο παρελθόν πολιτικές θέσεις και αποφάσεις Ελλάδος και Κύπρου που δεν ήσαν αρεστές σ΄αυτήν δεν υποστηρίχθηκαν από την Ελλάδα αποτελεσματικά και ανατράπηκαν, αντέδρασε με τον συνήθη γι΄αυτήν τρόπο, δηλαδή με απειλές. Ανέσυρε από τα συρτάρια της το σενάριο που εφάρμοσε με επιτυχία με τους πυραύλους S-300. Θεωρώντας τη συνταγή του 1998 επιτυχημένη την προσαρμόζει στα σημερινά δεδομένα.

Είναι προφανές ότι για άλλη μια φορά επιχειρεί να αμφισβητήσει την νομιμότητα και την κυριαρχία της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία ανάλογα με τις επιδιωκόμενες σκοπιμότητες άλλοτε ισχυρίζεται ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και άλλοτε επικαλείται τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τα εγγυητικά επεμβατικά δικαιώματα και τη Συνθήκη Εγγυήσεως, δηλαδή η Τουρκία αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η Τουρκία βρέθηκε, μάλλον, προ απροόπτου και αντέδρασε με την απειλή δημιουργίας εντάσεως. Η πρώτη αντίδρασή της ήταν να προειδοποιήσει τις τρεις χώρες (Κύπρο, Αίγυπτο, Λίβανο) να μην αγνοήσουν τα συμφέροντά της, αφήνοντας να ευνοηθεί ότι μπορεί να προκληθεί ακόμα και θερμό επεισόδιο. Ο πρώτος στόχος της ήταν να εκφοβίσει τις συνεργαζόμενες χώρες να αποτρέψει επέκταση αναλόγων συμφωνιών της Κύπρου με άλλα κράτη και να επιβάλει καθεστώς παρόμοιο με αυτό που επιδιώκει και στο Αιγαίο, δηλαδή την «γκριζοποίηση» της περιοχής, ακυρώνοντας το δικαίωμα της Κύπρου να συνάπτει οικονομικές συμφωνίες με άλλες χώρες που δεν αρέσουν στην Τουρκία.

Σε κάθε περίπτωση δεν έχει κάνει αναφορά «για αντίδραση χωρίς όρια» όπως παλαιότερα όταν η Κύπρος διαπραγματευόταν την είσοδό της στην ΕΕ αλλά είναι προφανές ότι το παραδοσιακό κατεστημένο της Τουρκίας φρονεί ότι η Κυπριακή κυβέρνηση θα αναζητήσει προσχήματα να αναθεωρήσει τις αποφάσεις της.

Με τις απειλές η Τουρκία δημιουργεί μια αναστάτωση στην Κύπρο με την ελπίδα ότι εν όψει μάλιστα της κλιμάκωσης «του πολέμου των πετρελαίων» θα ασκηθεί διεθνής πίεση για αμοιβαίες υποχωρήσεις όπου υπολογίζει ότι θα βγει κερδισμένη.

Η Τουρκία με έντονες ρητορείες και απειλές προβάλει ζήτημα οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο αποβλέποντας στον έλεγχο της Οικονομικής Ζώνης.

Η Τουρκία αδυνατεί να πιστέψει ότι η εγκλωβισμένη γεωγραφικά και Τουρκοκρατούμενη Κύπρος μπορεί να αποφασίζει η ίδια για το μέλλον της χωρίς την προηγούμενη έγκρισή της προχώρησε σε ένα άνευ προηγουμένου μπαράζ απειλών και εκφοβισμών με άμεσους αποδέκτες την Κύπρο αλλά και την Αίγυπτο και Λίβανο που ουσιαστικά έχουν συναινέσει με τη στάση τους για τις Κυπριακές έρευνες. Δεν είναι όμως καθόλου απίθανο οι Τουρκικές απειλές σε βάρος της Κύπρου αλλά και των άλλων χωρών να μη στοχεύουν μόνο τους ίδιους τους αποδέκτες αλλά και άλλους. Μπορεί να κατευθύνονται και προς τις ΗΠΑ, τους Κούρδους του «Κουρδικού κρατιδίου του Ιράκ» είτε και προς την ΕΕ για να προλάβει τυχόν δυσμενείς για την Τουρκία μελλοντικές εξελίξεις.

Σε κάθε περίπτωση, πέραν των όποιων οικονομικής φύσεως λόγων ο κύριος πολιτικός λόγος της Τουρκικής αντίδρασης είναι να προβάλει την εικόνα μιας μη νόμιμης κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία ως μη νόμιμη στερείται της οικονομικής ζώνης και επομένως δεν μπορεί να προχωρεί σε τέτοιες διαδικασίες.

Παράλληλα η Τουρκία προσπάθησε να εξασφαλίσει την στήριξη της Αμερικανικής κυβέρνησης με στόχο αυτή να ασκήσει πίεση στην Κυπριακή κυβέρνηση για πάγωμα των διαδικασιών πετρελαϊκών ερευνών.

Η θέση της ΕΕ
Όλοι γνωρίζουμε ότι η ΕΕ που είναι η μεγαλύτερη αγορά ενέργειας στον κόσμο, βρίσκεται υπό ενεργειακή εξάρτηση γιατί δεν την προίκισε η φύση με μαύρο χρυσό αλλά και γιατί δεν προχώρησε, όσο τουλάχιστον θα μπορούσε, την έρευνα για εναλλακτικές μορφές ενέργειας εκτός της πυρηνικής. Με αυτή την παραδοχή η ΕΕ τήρησε στο θέμα των πετρελαίων της Κύπρου μια σαφή στάση τονίζοντας ότι είναι ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας να συνάπτει διμερείς συμφωνίες. Παρακολουθεί τις εξελίξεις.

Κάποιοι στην ΕΕ πιστεύουν ότι εάν η Τουρκία προχωρήσει στην υλοποίηση των απειλών, ενταφιάζει την ευρωπαϊκή πορεία της και ότι για οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια εναντίον της Κύπρου λογικά θα πρέπει να το σκεφθεί, όχι διπλά αλλά τριπλά. Λειτουργεί όμως έτσι η Τουρκία; Έχουμε πολλές αμφιβολίες και επιφυλάξεις.

ΗΠΑ
Η επίσημη θέση των ΗΠΑ είναι ότι πρόκειται για διμερή διαφορά μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Τουρκίας ότι πρόκειται για ένα πολύπλοκο νομικό ζήτημα και ότι δεν τάσσονται με το μέρος κανενός σε αυτή την διαφορά και κάλεσε τα μέρη να αποφύγουν κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να παρερμηνευθεί από την άλλη πλευρά, να υπάρχει πλήρης διαφάνεια ώστε να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις που θα μπορούσαν να καταλήξουν σε άτυχα περιστατικά.

Οι Τουρκικές απειλές αντιμετωπίζονται από τις ΗΠΑ ως μοχλός πίεσης προς την Κύπρο να αποδεχθεί λύση τύπου σχεδίου Ανάν.

Η στάση των ΗΠΑ έχει μια εξόφθαλμη ετεροβαρή προσέγγιση υπέρ της κακοπραγούσης Τουρκίας και την ενθαρρύνει να διαταράσσει και να υπονομεύει την ειρήνη και ασφάλεια στην ευαίσθητη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Την ενθαρρύνουν να ασκεί πολιτική κανονιοφόρων απέναντι σε ένα κράτος μέλος της ΕΕ στην οποία επιδιώκει να ενταχθεί με Ελλαδο-Κυπριακή δυστυχώς υποστήριξη.

Οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι η Κύπρος ενεργεί στα πλαίσια της διεθνούς νομιμότητας και ότι η Τουρκία παραβιάζει βάναυσα και αδίστακτα αυτή τη νομιμότητα. Η Κύπρος θα ανέμενε από τις ΗΠΑ μια ξεκάθαρη θέση προάσπισης της νομιμότητας και σεβασμού της κυριαρχίας και ανεξαρτησίας κάθε χώρας. Αντί αυτού βλέπουν να εξισώσουν την αρπακτικότητα με τη διεθνή νομιμότητα.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Η Βρετανία κινήθηκε διπλωματικά στην ίδια κατεύθυνση με την ΕΕ στο ζήτημα αυτό. Ενδεχομένως οι Βρετανοί να φοβούνται ότι οι Κύπριοι σε περίπτωση που βρεθούν πετρέλαια θα μειώσουν το ενδιαφέρον τους για λύση. Ειδικότερα ενώ η λύση είναι μια παραλλαγή του σχεδίου Ανάν από την οποία οι Ελληνοκύπριοι θα έχουν μόνο να χάσουν αφού δεν θα επιστρέψουν στο Βορρά που θα ελέγχεται από τους Τ/Κ και τους εποίκους και ακόμη θα μοιράσουν τον πλούτο των πετρελαίων και την κρατική εξουσία με τους Τ/Κ. Η Βρετανία αντιλαμβανόμενη ότι οι αρνητικές σχέσεις της με την Κύπρο δεν είναι προς το συμφέρον της ευθυγραμμίζεται με την άποψη της ΕΕ.

ΕΛΛΑΔΑ
Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να το χειριστεί διπλωματικά πριν υποχρεωθεί ενδεχομένως να το χειρισθεί ως έκτακτο πρόβλημα μείζονος σημασίας.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι όποτε η Τουρκία άνοιξε ένα ζήτημα σε βάρος της Ελλάδας ή της Κύπρου το έχει μετατρέψει σε πάγιο στοιχείο της εξωτερικής της πολιτικής με σταθερούς στόχους.

Τις φανταστικές και τις τρανταχτές απειλές η Τουρκία τις κατευθύνει και προς την Ελλάδα με προφανή σκοπό να επιδιώκει την ενεργοποίηση του φοβικού συνδρόμου στην Ελλάδα και τη μετατροπή του σε μοχλό πίεσης προς την Κύπρο.

ΚΥΠΡΟΣ
Η Κύπρος κινήθηκε αποφασιστικά και με μυστικότητα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια αλλαγή του γεωοικονομικού status στην περιοχή. Αφού συμφώνησε με την Αίγυπτο και το Λίβανο τις Ζώνες Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης προσχώρησε σε διακρατικές συμφωνίες για την εκμετάλλευση των τυχόν κοινών πετρελαϊκών κοιτασμάτων ενώ παράλληλα ανέθεσε στη Νορβιγική εταιρεία PGS τη διεξαγωγή ερευνών για εντοπισμό εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων ενέργειας. Από τις μέχρι τώρα έρευνες προκύπτουν ενδείξεις και ευρήματα που βεβαιώνουν την ύπαρξη πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Κύπρος εγνώριζε ότι θα δεχθεί πιέσεις και παρεμβάσεις έχει όμως στα χέρια της ένα σημαντικό μοχλό πίεσης τις ενδιαφερόμενες πετρελαϊκές εταιρείες που ασκούν επιρροή στις κυβερνήσεις τους και μια τράπουλα με καλά χαρτιά για να μοιράσει.

Η Κυπριακή κυβέρνηση έχει καταδικάσει την προκλητική στάση και επιδρομική πολιτική της Τουρκίας σε ολόκληρη την περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου χαρακτηρίζοντας μάλιστα τη χώρα αυτή ως ένα «ανεξέλεγκτο πειρατή». Εδώ γεννάται το ερώτημα πως είναι δυνατό ένας «πειρατής» να διευκολύνεται να γίνει μέλος της Δημοκρατικής Ευρώπης και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη του απειλούμενου. Μήπως ήλθε η ώρα να κλείσει η πορεία για τον «πειρατή»;

Χρειάζονται διπλωματικοί χειρισμοί κυρίως στο τρίγωνο ΗΠΑ-ΕΕ-ΡΩΣΙΑ.
Έχουν ενημερωθεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, τόσο για τη συμφωνία όσο και τις Τουρκικές απειλές.

Αυτό που δεν λαμβάνει υπόψη της η Τουρκία είναι ότι η Κύπρος με την ένταξή της στην ΕΕ έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να εξασφαλίσει την υποστήριξη και αρωγή των κρατών μελών της ΕΕ.

Η Κυπριακή κυβέρνηση είναι προς το συμφέρον της να επιδιώξει τη σύνδεση των δικών της συμφερόντων με εκείνα των ισχυρών κρατών της ΕΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας για να έχει και την ανάλογη λόγω συμφερόντων υποστήριξη περιορίζοντας ταυτόχρονα το ρόλο που διαδραματίζουν σήμερα η Τουρκία και η Βρετανία.

Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι εάν ο βυθός της Κύπρου κρύβει πλούτο αλλά και μια άλλη πορεία του Κυπριακού προς τη λύση όχι τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Προοπτικές
Χωρίς να αγνοεί κανείς τις υπαρκτές γεωπολιτικές προεκτάσεις το αν τελικά προχώρησαν οι έρευνες Νοτιοανατολικά της Κύπρου είναι καθαρά θέμα επιχειρηματικό και θα εξαρτηθεί όχι από τις Τουρκικές φωνασκίες αλλά από εάν θα αποφασίσουν οι ξένες πετρελαϊκές εταιρείες να διαθέσουν κεφάλαια και τεχνογνωσία για να επενδύσουν στην Κύπρο.

Το ότι η Ελλάς υποκύπτοντας σε μια φοβική και τελικά υποτακτική έναντι της Άγκυρας νοοτροπία έχει παραιτηθεί από κάθε προοπτική εκμετάλλευσης του δικού της φυσικού πλούτου στο Αιγαίο δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να επιβεβαιώνει την Τουρκική κινδυνολογία καλλιεργώντας αμφιβολίες και ρίχνοντας σκιές στην εικόνα του σταθερού οικονομικού περιβάλλοντος που προσπαθεί η Κυπριακή κυβέρνηση να μεταδώσει.


Επίλογος
Ας ελπίσουμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει αταλάντευτα την πορεία που έχει επιλέξει και ότι το όνειρο των πετρελαιοπηγών δεν θα βυθισθεί αφήνοντας πίσω του τις μπουρμπουλίθρες των εξαγγελιών και απειλών.

Η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να επιδιώξει τη συγκρότηση διεθνούς κοινοπραξίας με τη συμμετοχή μεγάλων ξένων εταιρειών ώστε οι απειλές και οι εκβιασμοί της Τουρκία σαν μη βρουν «περάσματα».

Η σχεδιαζόμενη επικυριαρχία της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να αναχαιτισθεί. Είμαστε μπροστά στην πρόκληση για να δοθεί στον Ελληνισμό η προσδοκία και η προοπτική της δυναμικής παρουσίας στην περιοχή. Οφείλουν Ελλάδα και Κύπρος να σχεδιάσουν διεκδικητικά αλλά και με σοφρωσύνη χωρίς επάρσεις και μεγαλοστομίες μέσα στο νέο γεωπολιτικό πλαίσιο τις παραπέρα κινήσεις και πρωτοβουλίες τους. Στην πρόκληση που είναι μπροστά μας οφείλουμε να ανταποκριθούμε. Διαφορετικά η Τουρκία θα συνεχίσει όχι μόνο να απειλεί αλλά και να επιβάλει βίαια και ανεμπόδιστα την επικυριαρχία της.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι μόνο η επίκληση της διεθνούς νομιμότητας δεν συνιστά «επαρκές όπλο» για τη δίκαιη λύση προβλημάτων. Το δίκαιο και η ηθική στον κόσμο που ζούμε είναι ευάλωτα από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και τα ισοζύγια δυνάμεων. Ο αδύναμος παίκτης οφείλει να επιδιώκει την ενίσχυσή του με συμμαχίες με τους ισχυρούς συνδυάζοντας το δίκαιο με την εξυπηρέτηση κοινών συμφερόντων. Φαίνεται ότι η Κυπριακή κυβέρνηση ακολουθεί τη σωστή κατεύθυνση στις πετρελαϊκές έρευνες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά για την Τουρκία εκτός και αν η Ελλάδα και η Κύπρος αποφασίσουν να την διευκολύνουν όπως έπραξαν στην περίπτωση των S-300.

Το ότι οι Τουρκικές προκλήσεις παρακολουθούνται από τους τρίτους χωρίς ανάμειξη αφού θεωρούν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ασκεί κυριαρχικά της δικαιώματα δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως εφησυχασμός. Απαιτείται εγρήγορση και ετοιμότητα για αντιμετώπιση κάθε ενδεχομένου. Οφείλουν οι ηγεσίες Ελλάδος και Κύπρου να επιδείξουν διορατικότητα, υψηλό πατριωτισμό και αγωνιστικό σθένος.

Στις μέρες μας οι τρύπες στη γη ακόμα και αν οδηγούν σε πετρελαϊκά κοιτάσματα μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες.

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-


Τελευταίες εξελίξεις
Οι πρόσφατες προκλήσεις από πλευράς Άγκυρας προκαλούν έντονο προβληματισμό, διαταράσσουν τις σχέσεις Ελλάδος -Τουρκίας και Κύπρου -Τουρκίας και σίγουρα επηρεάζουν αρνητικά και τη διαπραγματευτική διαδικασία στο Κυπριακό. Οι παρενοχλήσεις από τουρκικά σκάφη νορβηγικού πλοίου υπό παναμαϊκή σημαία της εταιρίας PGS Geophysical AS, που διενεργεί έρευνες στην αποκλειστική οικονομική ζώνη εκμετάλλευσης της Κύπρου για υδρογονάνθρακες, δεν συνάδουν με τις υποχρεώσεις της Τουρκίας, σύμφωνα με το διαπραγματευτικό πλαίσιο με την Ε.Ε., και αν συνεχιστούν, θα έχουν επίδραση και στην πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε., προειδοποίησε ο Υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού. Η κορύφωση της τουρκικής αντίδρασης παίχτηκε τις προηγούμενες μέρες, οπότε τουρκικά πολεμικά σκάφη παρενόχλησαν το υπό παναμαϊκή σημαία ερευνητικό σκάφος, που διενεργούσε έρευνες στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Σύμφωνα με κυπριακές εφημερίδες, υπάρχει κατ' αρχήν συμφωνία με την εταιρία Noble Energy στο οικόπεδο υπ' αριθμόν 12, το οποίο, δεν εμπίπτει στην αμφισβητούμενη από την Τουρκία, ΑΟΖ. Η Τουρκία όμως εντέχνως στήνει κρίση πετρελαίων προκειμένου αφενός να αποτρέψει ενδιαφερόμενες εταιρείες να δραστηριοποιηθούν στην αποκλειστική ζώνη οικονομικής εκμετάλλευσης της Κύπρου (ΑΟΖ) και αφετέρου να ανεβάσει τους τόνους σε πολιτικό επίπεδο σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις. Με την ολοκλήρωση των ερευνών από τη νορβηγική εταιρεία και αφού υπογραφούν οι σχετικές συμφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών (Noble-Κύπρου), αναμένεται πλέον να αρχίσει η ανόρυξη του πετρελαίου.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

ΟΙ «ΣΟΦΟΙ» ΤΗΣ ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΤΡΕΛΛΟΙ» ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ

Δυστυχώς στην ημικατεχόμενη Κύπρο, κάποιοι σοφοί της μοιρολατρίας και των εκπτωτικών τάσεων, καταφεύγουν συνειδητά στην παραπληροφόρηση.

Όταν ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ντάνιελ Φρίντ, δήλωσε ότι η Κύπρος δόθηκε σαν αντάλλαγμα στην Τουρκία με το σχέδιο Ανάν, για να περάσουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ από το έδαφος της, για τον πόλεμο στο Ιράκ, κάποιοι στην Κύπρο, μας παρότρυναν εν μέσω εκβιασμών, να το υπερψηφίσουμε. Όταν ο Λόρδος Ντέιβιντ Χάνεϊ μας απειλούσε λέγοντας ότι, αν απορρίψουμε το σχέδιο Ανάν, αυτοί θα το φέρνουν και θα το ξαναφέρνουν μέχρι να το δεχτούμε, εμείς προειδοποιούσαμε, αλλά κάποιοι μας έλεγαν ότι κινδυνολογούμε. Όταν η Τουρκία και η «διεθνής κοινότητα», πανηγύριζαν στις 18 Φεβρουαρίου κάποιοι στην Κύπρο πανηγύριζαν μαζί τους ή εθελοτυφλούσαν. Όταν άνοιγε το οδόφραγμα της Λήδρας, ένα ανέκαθεν σύμβολο της κατοχής, εν μέσω πανηγυρισμών και χωρίς την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την περιοχή, κάποιοι μας έλεγαν ότι σημειώθηκε πρόοδος. Όταν ανακοινώθηκε η συμμετοχή εποίκων στις τεχνικές ομάδες και στις ομάδες εργασίας, κάποιοι μας είπαν να σωπάσουμε, για να μην χαλάσουμε το καλό κλίμα. Όταν ο Οζντίλ Ναμί δήλωσε ότι, θα επιδιωχθεί επαναδιαπραγμάτευση του σχεδίου Ανάν, κάποιοι κώφαιναν.

Όταν δηλώνεις δημόσια, ότι δεν τίθεται τώρα θέμα βρετανικών βάσεων και ότι αυτό το θέμα θα τεθεί μετά την επίτευξη λύσης μαζί με τους τουρκοκύπριους, ενώ παράλληλα περιμένεις ότι η Βρετανία θα σε στηρίξει για εξεύρεση λύσης, τότε δεν μπορεί να είσαι άλλο από αφελής. Όταν θέτεις ως προϋποθέσεις για την έναρξη των απ’ευθείας συνομιλίων, την πρόοδο στις τεχνικές επιτροπές και στις ομάδες εργασίας και την συμφωνία της βάσης λύσης του κυπριακού προβλήματος, ενώ αργότερα προχωράς σε έναρξη των απ’ευθείας συνομιλιών, χωρίς να εκπληρωθεί καμία από τις προϋποθέσεις που έθεσες, τότε αυτοαναιρείσαι. Όταν δηλώνεις δημόσια, ότι αποδέχεσαι την παραμονή 50.000 σπερμάτων εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας, τότε γίνεσαι συνένοχος.

Σε αυτή την αμετροεπή αφέλεια, την παρανοϊκή παραπληροφόρηση, την επικίνδυνη συνενοχή και «συμφιλίωση» με το έγκλημα της κατοχής που επιδυκνείουν κάποιοι, έχουν ένα καθήκον κάποιοι άλλοι.

Ναι, υπάρχουν κάποιοι άλλοι, οι αιώνιοι «τρελλοί» του Μακρυγιάννη, αυτοί που δεν έχουν διαγράψει την εισβολή, δεν συμβιβάζονται με την κατοχη, αρνούνται να νομιμοποιήσουν τα εγκλήματα των κατακτητών στο όνομα ενός «έντιμου» συμβιβασμού και μιας ανύπαρκτης ελληνοτουρκικής φιλίας. Εμπρός λοιπόν στις επάλξεις, για να είμαστε οι μπροστάρηδες του αγώνα για μια ελεύθερη πατρίδα για όλους, επειδή αγαπάμε τους Τουρκοκύπριους, τους Μαρωνίτες, τους Αρμένιους και τους Λατίνους, αλλά μισάμε την καταπίεση και δεν ανεχόμαστε τον εξευτελισμό. Κι επαναλαμβάνουμε: Δεν θα ζήσουμε με μισή πατρίδα, μισή αξιοπρέπεια και μισά δικαιώματα. Δεν θα προσκυνήσουμε κατοχικές σημαίες και συρματοπλέγματα. Απαιτούμε λύση συμβατή με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, χωρίς καμία παρέκκλιση. Αν κάποιοι γονάτισαν, ας παραμείνουν στο περιθώριο. Κάποιοι άλλοι ας αναλάβουν τα ηνία.

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

Αυτές τις δύσκολες ώρες ένα να ξέρεις...ΟΛΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, ΑΠ'ΑΚΡΗ Σ'ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!


Η είδηση αρχικά δεν ήταν ανησυχητική..."Ο Τάσσος Παπαδόπουλος διανυκτέρευσε σε ιδιωτική κλινική, μετά από πόνους στη μέση".


Αργά το βράδυ του Σαββάτου όλοι παγώσαμε..."Ο Τάσσος Παπαδόπουλος μεταφέρεται εσπευσμένα στην μονάδα εντατικής παρακολούθησης του γενικού νοσοκομείου Λευκωσίας".

Αυτές τις δύσκολες ώρες, στο μέτωπο του αγώνα επικρατεί βουβαμάρα. Το σύμβολο της εθνικής μας αξιοπρέπειας, που στάθηκε με σθένος απέναντι στα κακόβουλα σχέδια της "διεθνούς κοινότητας", με αυτό το δυνατό ΌΧΙ, σε μια περίοδο μάλιστα που ήσαν ελάχιστοι οι υποψήφιοι για αυτό τον ρόλο, σήμερα περνάει τις πιο δύσκολες ώρες, δίνοντας μια νέα μάχη.

Τάσσο, σου ευχόμαστε ολόψυχα να νικήσεις και αυτή την μάχη. Προσευχόμαστε για να σε έχουμε ξανά μαζί μας, καθοδηγητή και συνοδοιπόρο στο δρόμο της απελευθέρωσης.




Αθλοφόρε, έρρωσο!

Του Λάζαρου Μαύρου



Β Ρ Α Δ Υ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 13ης Αυγούστου 2004. Η πλατεία ενός από τα ομορφότερα χωριά στον κόσμο, της Χώρας Αστυπαλαίας, πλάι στους οκτώ παρατεταγμένους παμπάλαιους μύλους, ήταν γεμάτη κόσμο. Καφενεία, ταβέρνες, σουβλατζίδικα, δεν τους έμεινε άδεια καρέκλα. Όρθιοι, πολλαπλάσιοι. Δύο γιγαντοοθόνες πρόβαλαν από την τηλεόραση, σε απευθείας μετάδοση, τα καθέκαστα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Κάποια στιγμή το πλήθος στην πλατεία της Αστυπάλαιας, ξεσπά σε ένα ενθουσιώδες παρατεταμένο χειροκρότημα. Κι οι καθήμενοι σηκώθηκαν όρθιοι χειροκροτώντας. Ήταν η στιγμή που η οθόνη, δείχνοντας τους επισήμους στο Καλλιμάρμαρο, σταμάτησε για λίγο, γεμάτη από το πρόσωπο του προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου σε κοντινό πλάνο. Στο πλήθος που χειροκροτούσε δεν υπήρχε κανένας Δηκοϊκός, Ακελιστής, Συναγερμικός, Εδεκίτης ή άλλος Κύπριος. Ελλαδίτες ήσαν όλοι. Παραθεριστές. Και το αυθόρμητο χειροκρότημά τους ήταν ο κότινος που ο όπου γης Ελληνισμός απένειμε ενστικτωδώς και εξ αποστάσεως στον αθλοφόρο της εθνικής ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ των Ελλήνων. Όλων των Ελλήνων.

Τ Ο Ν ΑΝΘΡΩΠΟ που, μόλις τέσσερις μήνες νωρίτερα, Απρίλη του 2004, ως Πρόεδρος της Κύπρου, ενσάρκωσε το ΟΧΙ της παλλαϊκής, πανελλήνιας ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, απέναντι στην φοβερή απειλή του Σχεδίου Ανάν: Την απειλή διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετατροπής της Κύπρου σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο. Τ Ω Ν ΕΛΛΗΝΩΝ η τεράστια πλειοψηφία, στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στη Διασπορά, έχει καταγράψει αθλοφόρο στη συλλογική μνήμη και συνείδηση του έθνους, τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Σ' αυτή την ατελείωτη Ιστορία που μετριέται διά μέσου των αιώνων με τα ΟΧΙ της εθνικής αξιοπρέπειας και του ελευθερίης γλιχόμενοι. Από τον Ονήσιλο του 499π.Χ., τον Μαραθώνα του 490, τις Θερμοπύλες του 480, τον Παλαιολόγο του 1453, την Πίνδο του 1940, τον Μαχαιρά του 1957, την Αντίσταση του 1963-64, του 1974, ως τη Δερύνεια του 1996 και το Δημοψήφισμα του 2004. Χάραξαν ανεξίτηλα εκείνο που αυθόρμητα ένιωσαν χρέος να χειροκροτήσουν, έστω και σε άσχετη (;) στιγμή οι Έλληνες, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών της Αθήνας, όταν ο φακός της τηλεόρασης στάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα στο πρόσωπο του Τάσσου.



Μ Α Ζ Ι ΜΕ των οικείων του, αυτές τις δύσκολες ώρες στον θάλαμο της εντατικής του νοσοκομείου, όπου βρίσκεται ο Τάσσος Παπαδόπουλος, προστίθενται οι ευχές κι οι προσευχές των όπου γης Ελλήνων: Έρρωσο αθλοφόρε κι ο Θεός μαζί σου.

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΞΙΟΤΙΜΟΥ ΔΡ.ΒΑΣΟΥ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ



27 Οκτωβρίου, 2008
Προς
Πρόεδρο Κυπριακής Δημοκρατίας
κ. Δημήτρη Χριστόφια


Η αγωνία μου για την πορεία του Κυπριακού υπαγορεύει αυτή μου την ενέργεια. Άλλωστε είχα δηλώσει στο εθνικό συμβούλιο ότι θα σας αποστείλω τις θέσεις μου αναφορικά με τους χειρισμούς του Κυπριακού.

Ο σύμβουλος του κ. Ταλάτ (Οζντίλ Ναμί) και ανώτατοι Ελληνοκύπριοι αξιωματούχοι καταθέτουν ότι ουσιαστικά η λύση έχει τροχιοδρομηθεί στη βάση του κοινού ανακοινωθέντος της πρώτης συνάντησης.

Από την άλλη δημοσίως γίνεται αναφορά σε έλλειψη γεφυρών επί των ουσιωδών πτυχών.
Τι συμβαίνει;
Είναι γεγονός ότι στο κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ γίνεται αναφορά σε Ελληνοκυπριακό και Τουρκοκυπριακό κράτος που θα συνεταιρισθούν για δημιουργία ομόσπονδης κυβέρνησης.

Είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνείτε μαζί μου ότι επρόκειτο για αδόκιμη δήλωση στην προσπάθεια σας συντήρησης του κλίματος. Άλλωστε το γεγονός ότι χαιρετίσθηκε από τη δική μας πλευρά η μη συμπερίληψη της στο κείμενο του Ο.Η.Ε. αποτελεί παραδοχή του σφάλματος. Ευκόλως μπορεί να προβληθεί και τώρα από τη δική μας πλευρά ότι είναι αδιανόητος ο φυλετικός διαχωρισμός που συγκρούεται με κάθε έννοια δικαίου.

Αδιανόητη η εγκαθίδρυση φυλετικών κρατών (Μπαντουστάνς).

Η συνεχής αναφορά σε συνεταιρισμό επιτρέπει συνέχιση της εκτροπής. Αυτό το θέμα έχει διευθετηθεί από το 1964.

Όταν οι Τουρκοκύπριοι, πιεζόμενοι από την Άγκυρα, εγκατέλειψαν τα πολιτειακά σώματα προβλήθηκε από Τουρκικής πλευράς η άποψη ότι δεν υπάρχει πια Κυπριακή Δημοκρατία γιατί κάθε πλευρά (Ελληνοκυπριακή και Τουρκοκυπριακή) έχει το δικό της μέρισμα στην κρατική οντότητα.

Ολόκληρη η ανθρωπότητα απέρριψε την Τουρκική θέση και αναγνώρισε ως κυβέρνηση της Κύπρου (ολόκληρου του λαού και ολόκληρης της γεωγραφικής επικράτειας) την κυβέρνηση Μακαρίου και όλες τις μετέπειτα Κυπριακές κυβερνήσεις.

Άλλο εγγυημένη συμμετοχή στα πολιτειακά όργανα και άλλο συνεταιρισμός.

Ούτε αλλοιώνει την εικόνα το αν αυτή η διευθέτηση θα είναι το τελικό προϊόν ή η έναρξη της διαδικασίας. Με σαφήνεια πρέπει να εμείνουμε σε λύση εναρμονισμένη με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Άλλωστε αυτή είναι και η εντολή του λαού, στηριγμένη στις προεκλογικές διακηρύξεις και δεσμεύσεις. Αυτή η τοποθέτηση με σαφείς στόχους δεν μας οδηγεί σε απομόνωση. Τουναντίον δημιουργεί προοπτικές συμμαχιών.

Η κυριαρχία πηγάζει από το σύνολο του λαού. Διττή πηγή κυριαρχίας (“κράτη”, κοινότητες, ομάδες) στην ουσία καθιστούν την κυριαρχία διττή έστω κι αν συνταγματικές πρόνοιες αναφέρονται σε μια και μόνη τελική κυριαρχία.

Ούτε είναι δυνατή υπό οιασδήποτε συνθήκες η αποδοχή εκ περιτροπής προεδρίας, πολύ περισσότερο χωρίς καν να έχει συμφωνηθεί ο τρόπος εκλογής (κοινοί εκλογικοί κατάλογοι, κ.τ.λ.).

Η a priori νομιμοποίηση του εγκλήματος του εποικισμού πού είχε στόχο τη δημογραφική αλλοίωση μιας χώρας είναι επίσης άστοχη.

Η εκλογή σας χαιρετίσθηκε από πολλά κέντρα αποφάσεων που σας πίστωναν (ορθώς) με καλή θέληση για λύση του Κυπριακού. Ασχέτως αν πιστεύω ότι η καλή θέληση της δικής μας πλευράς δεν απουσίαζε ποτέ.

Και είναι κατανοητή η προσπάθεια σας να συντηρήσετε αυτό το κλίμα.
Όμως είμαι βέβαιος ότι συμφωνείτε ότι αυτό δεν σημαίνει παραβίαση αρχών τις οποίες διακηρύξατε προεκλογικά και οι οποίες αποτελούν το δεσμευτικό σας πρόγραμμα έναντι του λαού.

Δηλαδή για λύση που να διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, της οικονομίας, και των θεσμών, τις βασικές ελευθερίες και τα δικαιώματα όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος όλων των προσφύγων για επάνοδο στις πατρογονικές εστίες και περιουσίες τους. Θα αποκλείει εγγυητικά δικαιώματα και στρατιωτική παρουσία ξένων χωρών και θα τερματίζει τον εποικισμό.

Πρέπει να υπάρξει αναίρεση ή διόρθωση δηλώσεων που είναι δυνατό να ερμηνευθούν ως παρεκκλίσεις από την διακηρυχθείσα γραμμή λύσης που πρέπει να είναι πλήρως εναρμονισμένη με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Όλοι μας συμφωνούμε ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, εθνοκάθαρσης, κατοχής με αντίπαλη πλευρά την Τουρκία και όχι τους Τουρκοκύπριους που στην ουσία είναι θύματα της Τουρκικής επεκτατικής πολιτικής.

Κυπριακή όμως λύση μπορεί να αναζητηθεί μόνο με τον τερματισμό της κατοχής και τον αποκλεισμό κηδεμονίας της Τουρκίας. Άλλως δυστυχώς στην πρωτοκαθεδρία των Τουρκοκυπρίων θα βρίσκονται δοτές ηγεσίες.

Άλλο η διασφάλιση των δικαιωμάτων-προνομίων των Τουρκοκυπρίων και άλλο η συντήρηση «δικαιωμάτων» ξένων χωρών (Τουρκίας) που στην ουσία στρέφονται και εναντίον των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων.

Η άποψη ότι τα εγγυητικά δικαιώματα της Τουρκίας πηγάζουν από τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου δυνάμει των οποίων εγκαθιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία και δεν τίθενται υπό αμφισβήτηση δεν έχει καμιά βάση. Η Κύπρος ήταν τότε αποικία και συμφωνίες που επιβάλλονται από την αποικιοκρατική δύναμη δεν είναι νόμιμες δυνάμει αποφάσεων του Ο.Η.Ε. Τώρα η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε. και είναι αδιανόητη η ύπαρξη κηδεμόνων για μια Ευρωπαϊκή χώρα.


Αγαπητέ πρόεδρε,

Στόχος δεν είναι η άσκηση κριτικής αλλά η διόρθωση και πλήρης διασαφήνιση πορείας. Έτσι στην ουσία αποτελεί θετικό εργαλείο και για σας.

Γίνεται αναφορά σε ομοσπονδία και υπενθυμίζω ότι σε ομοσπονδιακά συστήματα το κατάλοιπο εξουσίας ανήκει στην κεντρική εξουσία. Έτσι είναι αδόκιμη η μελέτη των εξουσιών της κεντρικής διοίκησης.

Η εμμονή σε λύση εναρμονισμένη με το διεθνές και Ευρωπαϊκό δίκαιο όχι μόνο δεν αποστερεί τους Τουρκοκύπριους των προνομίων τους αλλά τα κατοχυρώνει εντάσσοντας τα σ΄ ένα σύστημα δίκαιο, λειτουργικό και βασισμένο στον σεβασμό των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών που κατοχυρώνονται ακόμα και στις συμφωνίες κορυφής Μακαρίου-Ντενκτάς και Κυπριανού-Ντενκτάς στις οποίες γίνεται συνεχής αναφορά.

Είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνείτε ότι για τις ουσιώδεις διαμέτρους της συζήτησης πρέπει να τηρείται ενήμερος ο λαός. Αυτό δεν σημαίνει, όπως ελέχθη, διάλογο από αέρος, αλλά εμπλοκή του λαού, του οποίου κρίνεται η τύχη, επί της ουσίας των διαπραγματεύσεων διότι δεν νοείται εντολή εν λευκώ.

Είναι γεγονός ότι ο χρόνος πιέζει. Ότι η χρονιότητα δημιουργεί τάσεις μονιμότητας του απαράδεκτου status quo. Όμως τα προτεινόμενα σχέδια είναι χειρότερα και από τη διχοτόμηση γιατί ισοδυναμούν με διχοτόμηση και επικυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας σ΄ολόκληρη την Κυπριακή επικράτεια.


Κύριε πρόεδρε,

Πιστεύω ότι θα έχετε την πλήρη συμπαράσταση του λαού σε μια γραμμή λύσης σύμφωνης με τις προεκλογικές δεσμεύσεις χωρίς παρεκκλίσεις.

Θα συμφωνείτε όπως άλλωστε επανειλημμένα έχετε διακηρύξει ότι στόχος είναι η εξεύρεση λύσης, αλλά όχι οποιασδήποτε λύσης.

Συνοψίζοντας καταλήγω στις πρακτικές εισηγήσεις.

Αν συμφωνείτε ότι πρέπει να εγκαταλειφθούν οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις και δεδομένου ότι οι πάγιες Τουρκικές θέσεις στηρίζονται σε δύο κράτη και δύο λαούς κ.τ.λ. φοβούμαι ότι το αδιέξοδο είναι προβλεπτό.

Γι΄αυτό πρέπει να αναληφθεί (α) άμεση εκστρατεία ενημέρωσης (από όλες τις δυνάμεις που απορρίπτουν λύση στη βάση Ελληνοκυπριακού και Τουρκοκυπριακού κράτους, συνεταιρισμού κ.τ.λ.)

(β) Να απαιτήσουμε συμμόρφωση της Τουρκίας προς τις υποχρεώσεις της, άλλως να μη επιτρέψουμε Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας a la carte.

(γ) Να δημιουργήσουμε τις όσο το δυνατό ευρύτερες συμμαχίες μέσα στην Ε.Ε. (Γαλλία, Αυστρία και άλλοι)

(δ) Να αξιοποιήσουμε τις υπάρχουσες, ειδικά με Ρωσία και Κίνα που είναι και μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας

(ε) Να είμαστε σαφείς στις διεκδικήσεις μας.

(ζ) Να διαφυλάττουμε πρακτικά την κυριαρχία που είναι σύμφυτη με το κράτος.

(η) Να υπάρχει συντονισμός με την Ελλάδα στο κυβερνητικό αλλά και τα άλλα επίπεδα.

(θ) Να αξιοποιήσουμε τη γεωστρατηγική μας σημασία

(ι) Να αναθερμάνουμε τις σχέσεις μας με τις χώρες της περιοχής.

(ια) Πολιτική επαναπροσέγγισης είναι να πείσουμε τους Τουρκοκύπριους ότι η ουσιαστική επαναπροσέγγιση προϋποθέτει ελεύθερη από ξένους πατρίδα.

(ιβ) Να ενισχύσουμε την άμυνα μας. Η λύση θα διασφαλισθεί δια της πολιτικής. Όμως πολιτική γυμνή από άμυνα είναι ανίσχυρη.



Δρ Βάσος Λυσσαρίδης

Υ.Γ. Αυτή η επιστολή δεν είναι εμπιστευτική.




Η πιο πάνω επιστολή στάληκε στον Χριστόφια στις 29 Οκτωβρίου 2008.
Ο παραλήπτης δεν έκρινε σκόπιμο να απαντήσει με αποτέλεσμα ο αξιότιμος Δρ.Βάσος Λυσσαρίδης να προχωρήσει σην ακόλουθη ανακοίνωση δημοσιοποίησης της επιστολής.




18 Νοεμβρίου, 2008

Απέστειλα αυτή την επιστολή στο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας την 29η Οκτωβρίου, 2008.

Δεν υπήρξε ανταπόκριση. Επειδή πιστεύω ότι θα είναι πολύ ωφέλιμη για την εξέλιξη του εθνικού μας προβλήματος η αποσαφήνιση θέσεων, δημοσιοποιώ το περιεχόμενο της επιστολής μου.

Είμαι βέβαιος ότι ο διάλογος είναι χρήσιμος.

Δρ Βάσος Λυσσαρίδης




Μετά την δημοσιοποίηση της επιστολής ο Χριστόφιας αναγκάστηκε να την σχολιάσει.
Τα σχόλια του ήταν άνευ του περιεχόμενου της επιστολής.
Αρκέστηκε ως συνήθως σε αοριστολογίες.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ;

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

ΑΝΑΣΗΚΩΣΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΙ ΑΠΟΣΕΙΣΕ ΤΟΥΣ ΠΕΝΤΑΔΑΧΤΥΛΕ ΜΟΥ...

Σήμερα, συμπληρώνονται 25 χρόνια από την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους, που απoτελεί μια καθαρά διχοτομική πράξη, εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ψευδοκράτος, αποτελεί μια προκλητική παραφωνία στη διεθνή πολιτική ζωή, παρά τις συνεχείς προσπάθειες της κατοχικής δύναμης να του δώσει οντότητα και κύρος, χωρίς όμως αποτέλεσμα και σήμερα, η μόνη χώρα που συνεχίζει να αναγνωρίζει το μόρφωμα που λέγεται «ΤΔΒΚ», είναι η Τουρκία που το δημιούργησε. Ήταν αναμφισβήτητα μια ενέργεια με ιθύνοντα νου την Άγκυρα και εντολοδόχο τον Ντενκτάς, στο πρόσωπο του οποίου η Τουρκία ενσάρκωνε ένα είδος νέου εθνικού ήρωα.

Ο Ντενκτάς, περηφανευόταν για τη δράση του ως παρακρατικός και όργανο των βρετανικών δυνάμεων κατοχής. Υπερηφανευόταν για την προτίμηση να λειτουργήσει ως δούλος, συμπαραστάτης των κατακτητών, αντί να συναγωνιστεί με τους έλληνες κατοίκους του νησιού, να κερδίσουν όλοι μαζί μια ανεξαρτησία, που θα ανήκει σε όλους. Υπερηφάνια, που όπως όλα δείχνουν, «μεταδόθηκε» με απόλυτη επιτυχία, στον σημερινό ηγέτη της τ/κ κοινότητας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.

Η ανακήρυξη του Ψευδοκράτους, έγινε τις παραμονές πρωτοβουλίας των Η. Ε. για επανάληψη του λεγόμενου ενδοκυπριακού διαλόγου. Το ίδιο συνέβηκε και στις 13 Φεβρουαρίου του 1975, παραμονές συνομιλιών, που εκδηλώθηκε η πρόθεση του κατοχικού καθεστώτος, να καταστεί το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου «ομόσπονδο Τουρκικό κράτος». Την ίδια τακτική τήρησε η άλλη πλευρά και τις παραμονές των πρώτων λεγομένων ενδοκυπριακών συνομιλιών του 1968, με την ανακήρυξη της λεγόμενης «Προσωρινής Τουρκοκυπριακής Διοίκησης», ενώ τις παραμονές έναρξης των λεγομένων ενισχυμένων ενδοκυπριακών, αφαίρεσε τον όρο «Προσωρινή».

Παραμονή της ανακήρυξης (14/11/1983)

Την παραμονή της ανακήρυξη του ψευδοκράτους, ο Ντενκτάς, κάλεσε στο γραφείο του τους ηγέτες της αντιπολίτευσης και τους ανακοίνωσε ότι λήφθηκε η απόφαση για την ανακήρυξη κράτους. Τους είπε πως είχαν διακοπεί όλες οι τηλεφωνικές γραμμές με το εξωτερικό και πως την επομένη θα συγκαλούσε τη βουλή, για να ανακηρύξει την ανεξαρτησία. Ο Ντενκτάς έθεσε την αντιπολίτευση ενώπιον του διλήμματος, να συμμετέχει ή να μπει στο περιθώριο. Όποιο κόμμα ψήφιζε ενάντια, δεν θα είχε δικαίωμα συμμετοχής στη «συντακτική συνέλευση», που θα σχηματιζόταν για να καταρτίσει το νέο σύνταγμα.

Το ψήφισμα της ψευδοβουλής για «ΤΔΒΚ» (15/11/1983)


Στις 09.00, συνήλθε σε έκτακτη συνεδρία η «νομοθετική συνέλευση», την οποία προσφώνησε ο Τ/κ ηγέτης Ντενκτάς. Ο πρόεδρος της «Συνέλευσης» Νετζάτ Κονούκ, διάβασε το ψήφισμα για την εγκαθίδρυση της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου», το οποίο και υπογράφηκε, από όλα τα μέλη της «Βουλής». Το ψήφισμα έχει ως εξής:

«Η Συνέλευσή μας αντιπροσωπεύοντας την ελεύθερη βούληση του τ/κ λαού:
ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ότι όλα τα ανθρώπινα όντα τα οποία γεννιούνται ελεύθερα και ισότιμα, θα πρέπει να ζουν σε καθεστώς ελευθερίας και ισότητας και αφού στο πλαίσιο της πεποίθησης αυτής, διά του ψηφίσματος της 17ης Ιουνίου 1983 έχει διακηρύξει το δικαίωμα του τουρκοκυπριακού λαού για αυτοδιάθεση,
ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΝΤΑΣ τη διαίρεση μεταξύ ανθρωπίνων όντων με βάση τη φυλή, εθνική καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΝΤΑΣ επίσης κάθε μορφή εποικισμού, ρατσισμού, καταπίεσης και δεσποτείας
ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΣ την ελπίδα ότι θα επικρατήσει ειρήνη και σταθερότητα και ότι η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα ακμάσουν, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και τον υπόλοιπο κόσμο,
ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ότι οι δύο λαοί της Κύπρου, έκαστος των οποίων έχει το δικαίωμα να αυτοδιοικείται στο δικό του έδαφος σε καθεστώς ειρήνης και ασφάλειας και έχει το δικαίωμα να διατηρεί τη δική του εθνική ταυτότητα, σταθερά προσκολλημένος στην άποψη ότι οι δύο λαοί, το πεπρωμένο των οποίων είναι να συνυπάρχουν ο ένας δίπλα στο άλλο στη νήσο, μπορούν και πρέπει να εξεύρουν ειρηνικές, δίκαιες και διαρκείς λύσεις σε όλες τις μεταξύ τους διαφορές, μέσω των διαπραγματεύσεων με βάση την ισότητα
ΟΝΤΑΣ σταθερά πεπεισμένη ότι η ανακήρυξη της ΤΔΒΚ δεν θα παρεμποδίσει, αλλά θα διευκολύνει την επανεγκατάσταση του συνεταιρισμού μεταξύ των δύο λαών και θα διευκολύνει επίσης τη διευθέτηση των μεταξύ των προβλημάτων
ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ειλικρινά ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν με βάση την ισότητα και υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ, με σκοπό την επίλυση με ειρηνικό και συμβιβαστικό τρόπο όλων των εκκρεμούντων ζητημάτων μεταξύ των δύο λαών και
ΟΝΤΑΣ πεπεισμένη ότι η προταθείσα συνάντηση κορυφής, θα είναι χρήσιμη επί του προκειμένου και ενεργούσα εκ μέρους του τουρκοκυπριακού λαού,
Ε Γ Κ Ρ Ι Ν Ε Ι την εγκαθίδρυση της ΤΔΒΚ και την ανακ
ήρυξη της Ανεξαρτησίας».

Οι πρώτες αντιδράσεις Τουρκίας και Τ/κ

Στις 10 το πρωί της 15/11/1983, το Πρακτορείο Ανατολή μεταδίδει από την κατεχόμενη Λευκωσία την έκτακτη είδηση: «Ανακηρύχτηκε η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».

Στις 10.08, το BBC και Ρόιτερς μεταδίδουν την παρακάτω είδηση, η οποία έχει ως πηγή της το Πρακτορείο Ειδήσεων «Ανατολή»: «Σήμερα το πρωί ανακηρύχτηκε η ΅ΤΔΒΚ'. Στις 09.30΄η τ/κ κοινότητα ανακήρυξε την ανεξαρτησία της. Η απόφαση ελήφθη ομόφωνα από τη Βουλή του τ/κ Ομοσπόνδου Κράτους που συνήλθε εκτάκτως και έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από χιλιάδες ομοεθνείς μας».

Το τ/κ πρακτορείο ειδήσεων ΤΑΚ, μεταδίδει την είδηση στη διεθνή κοινότητα μέσω του Associated Press. Η είδηση του ΤΑΚ έχει ως εξής: «Έγινε το ιστορικό βήμα. Ιδρύθηκε η ΤΔΒΚ. Η τ/κ κοινότητα πήρε την ιστορική απόφαση που θα καθορίσει το μέλλον της. Σήμερα η Βουλή ενέκρινε την ίδρυση της ΤΔΒΚ. Στην έκτακτη συνεδρία του Σώματος η οποία πραγματοποιήθηκε στις 09.00΄εγκρίθηκε το ανακοινωθέν για την ίδρυση της ΤΔΒΚ και την ανεξαρτησία».

Από τις 10.10 και για δέκα λεπτά, το πρακτορείο «Ανατολή» μετέδιδε ειδήσεις που αφορούσαν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους και επικαλείται την θεμελιώδη αρχή των Ηνωμένων Εθνών, για το δικαίωμα των λαών να καθορίζουν το μέλλον τους. Επίσης αναφέρει ότι ο Ντενκτάς, συνεχάρη τους «βουλευτές» της «Ομόσπονδης Βουλής» οι οποίοι του λοιπού αναλαμβάνουν καθήκοντα Συντακτικής συνέλευσης προκειμένου να συντάξουν το Σύνταγμα του νέου «κράτους» και ότι καλεί τη Μητέρα του Πατρίδα να δείξει κατανόηση, να τον υποστηρίξει και να αναγνωρίσει το νέο «κράτος». Ευχήθηκε παράλληλα όπως συνεχιστούν οι συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ, προκειμένου να εξευρεθεί λύση στο Κυπριακό . Υπογράμμισε ο Ντενκτας ότι η «ΤΔΒΚ» θα παραμείνει πιστή στις αρχές του ΟΗΕ και δεν θα προχωρήσει σε ένωση με άλλη χώρα και πρόσθεσε: «ο τ/κ λαός έχει πάρει τον ευτυχισμένο δρόμο που αξίζει σε ανθρώπινα όντα». Ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Ιλτέρ Τουρκμέν, δήλωσε: «ευχόμαστε στους Τ/κ μια ευτυχή ανεξαρτησία». Σε μεταγενέστερες συνεντεύξεις του είπε ότι η Τουρκία προσπάθησε να πείσει και άλλες χώρες να αναγνωρίσουν την «ΤΔΒΚ», χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα. Ο Μπουλέντ Ετζεβίτ, είχε τη γνώμη ότι η ανακήρυξη ήταν αναπόφευκτη. Ο ε.α. στρατηγός και αρχηγός του Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος Τουργκούτ Σουνάλπ, ήταν ενθουσιασμένος επειδή στα μέχρι σήμερα τουρκικά κράτη προστέθηκε ένα ακόμη, αυτό της «ΤΔΒΚ». Ο τότε «πρέσβης» της Τουρκίας Ιναλ Μπατού δήλωσε: «Προσδοκούσαμε ότι οι ΗΠΑ θα αναγνωρίσουν την «ΤΔΒΚ» και ότι η αναγνώριση θα επισπευδόταν με την παραχώρηση στις ΗΠΑ βάσης στο Λευκόνοικο.»

Άμεσες ήταν οι αντιδράσεις της ε/κ πλευράς

Από την πρώτη στιγμή που μεταδόθηκε το διάγγελμα του Ντενκτάς, η μαθητιώσα και φοιτητιώσα νεολαία ξεχύθηκαν στους δρόμους της ελεύθερης Λευκωσίας και καταδίκασαν την παράνομη ενέργεια της τ/κ ηγεσίας και της Άγκυρας.

Στις 21 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε μεγάλο συλλαλητήριο με ομιλητή τον πρόεδρο της Βουλής Γιώργο Λαδά. Στο συλλαλητήριο συμμετείχαν όλα τα κόμματα, τα οποία εξέδωσαν ανακοινώσεις καταδίκης. Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας είχαμε και στην Ελλάδα.

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ανδρέας Παπανδρέου, έκανε λόγο για κατάφωρη παραβίαση του συνόλου των συμφωνιών και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.

Διεθνείς αντιδράσεις

Στις 17-11-1983 συνήλθε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και ενέκρινε το ψήφισμα 541, το οποίο:
- Αποδοκιμάζει τη διακήρυξη των τ/κ αρχών, με την οποία επιχειρείται η απόσχιση τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
- Θεωρεί την προαναφερθείσα διακήρυξη, νομικά άκυρη και ζητεί την ανάκλησή της.
- Ζητεί την επείγουσα και αποτελεσματική εφαρμογή των ψηφισμάτων 365(1974)και 367(1975)
- Καλεί τον ΓΓ να συνεχίσει την αποστολή των καλών του υπηρεσιών, προκειμένου να πετύχει το ταχύτερο, πρόοδο για δίκαιη και μόνιμη διευθέτηση του Κυπριακού.
- Καλεί τα μέρη να συνεργαστούν με τον ΓΓ στην αποστολή καλών υπηρεσιών του.
- Καλεί όλα τα μέλη να μην αναγνωρίσουν οποιοδήποτε άλλο κυπριακό κράτος, εκτός από αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας.
- Καλεί τον ΓΓ να τηρεί ενήμερο το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Ανακοίνωση της Ευρωπαικής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) αναφέρει:
«Τα δέκα μέλη (όσα ήταν το 1983) της ΕΟΚ, εκφράζουν τη βαθιά τους ανησυχία για τη διακήρυξη, που επιχειρεί τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους με την επωνυμία «ΤΔΒΚ». Απορρίπτουν τη διακήρυξη αυτή που αντίκειται σε διαδοχικά ψηφίσματα των Η.Ε. και επιβεβαιώνουν την άνευ όρων από μέρους τους, υποστήριξη της ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Η Σοβιετική Ένωση ανακοίνωσε:

«Η ενέργεια της τ/κ πλευράς, στοχεύει στο διαμελισμό της Κύπρου και αντιβαίνει τα επανειλημμένα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας».

Την απόφαση των Τ/κ να προχωρήσουν στην ανακήρυξη του ψευδοκράτους, καταδίκασε και η αγγλική κυβέρνηση. Σε ανακοίνωση του αγγλικού ΥΠΕΞ, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι αποδοκιμάζεται η ενέργεια των Τ/κ και ότι η Αγγλία αναγνωρίζει μόνο την υπό τον Κυπριανού Κυπριακή Δημοκρατία».

Ως παράνομο και μη αναγνωρισμένο από τη διεθνή κοινότητα καθεστώς, η «ΤΔΒΚ», έχει μετατραπεί σε περιοχή παρανομίας, ακολασίας, τζόγου και εμπορίας-διακίνησης ναρκωτικών. Τα έσοδα από τα ναρκωτικά, το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και την πορνεία είναι τεράστια.

Η συνεχιζόμενη λόγω τ/κυπριακής αδιαλλαξίας πολιτική κατάσταση στο νησί, υποχρέωσε χιλιάδες Τ/Κυπρίων να μεταναστεύσουν, ενώ παράλληλα δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι από τα βάθη της Ανατολίας, να κουβαληθούν στα κατεχόμενα και να εγκατασταθούν στις ε/κ περιουσίες.

Η παράνομη απόσχιση και προκλητική ανακήρυξη της ούτω καλούμενης «ΤΔΒΚ», στις κατεχόμενες περιοχές τής Δημοκρατίας της Κύπρου, συμπληρώνει εικοσιπέντε χρόνια ατιμωρησίας.

- Παραβιάζει το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

- Παραβιάζει τις Συνθήκες Εγκαθίδρυσης και Εγγυήσεως.

- Αποτελεί μόνιμη βόμβα στα θεμέλια της κοινής συμβίωσης Eλληνοκυπρίων και Tουρκοκυπρίων.

- Ναρκοθετεί την ασφάλεια στην ευρύτερη ασταθή περιοχή τής Ανατολικής Μεσογείου.

- Παραβιάζει κάθε αρχή και έννοια Διεθνούς Δικαίου, αποφάσεις, ψηφίσματα και εκθέσεις διεθνών Οργανισμών, Συμβουλίων, Κοινοβουλίων, Σωμάτων και Δικαστηρίων.

Η διεθνής κοινότητα, η ΕΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο ΟΗΕ (με όση δύναμη του απέμεινε), πρέπει κι αυτοί να αποφασίσουν αν θα παραμείνουν στο ίδιο έργο θεατές.

- Αν θα ανέχονται τον ετσιθελισμό και την αλαζονεία, με την οποία η Τουρκία αντιμετωπίζει ως τώρα δικές τους αξίες, αρχές, αποφάσεις, ψηφίσματα και πανανθρώπινα δικαιώματα.

- Αν επιτέλους θα επιβάλουν κυρώσεις και θα ασκήσουν πραγματικές πιέσεις, με στόχο να πετύχουν ριζοσπαστικές αλλαγές και τομές στο «βαθύ κράτος» της Άγκυρας, που κρύβεται πίσω από τα χαμόγελα και τον εξευρωπαϊσμένο δήθεν μανδύα του Ερντογάν.

- Αν θα πάρουν πρακτικά μέτρα για διασφάλιση της ανεξαρτησίας, κυριαρχίας, εδαφικής ακεραιότητας και ασφάλειας της Δημοκρατίας της Κύπρου, βασισμένα στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και στα ανθρώπινα δικαιώματα.

- Αν θα προστατέψουν διαχρονικές αξίες, πιέζοντας τον θύτη να συμμορφωθεί και όχι το θύμα να συγκατανεύσει σε νόθες διευθετήσεις.

Η Κύπρος αποτελεί κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει δικαίωμα ν’ αναπνεύσει. Ν’ απολαύσει ως χώρα τα ίδια δικαιώματα με τα άλλα κράτη μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας. Και ο Κύπριος πολίτης να γευτεί τη χαρά να είναι λεύτερος, να διαφεντεύει την τύχη του, χωρίς ασφυκτικές θηλιές να περισφίγγουν τον λαιμό του. Τώρα είναι η ώρα:

- Να τεθεί η Τουρκία ενώπιον των ευθυνών της.

- Να αποφασίσει αν θα εναρμονιστεί και εκσυγχρονιστεί ή αν θα παραμείνει μοναχικός στυγνός κι αδιάλλακτος καβαλάρης, σ’ ένα καλάμι αποθράσυνσης, προκαλώντας τους πάντες.

- Να της δοθεί το μήνυμα, πως απουσία διευθέτησης του Kυπριακού, θα αποτελεί τροχοπέδη στους δικούς της ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς.

Σήμερα καταδικάζουμε την αποσχιστική αυτή ενέργεια, αλλά και την αποτυχία των Ηνωμένων Εθνών να εφαρμόσουν τα σχετικά Ψηφίσματα του Διεθνούς Οργανισμού. Αντίθετα, φθάσαμε στο σημείο τα ίδια τα Η.Ε., να προτείνουν σχέδια λύσεως, τα οποία να νομιμοποιούν αντί να άρουν την παρανομία.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ:

- ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΜΟΡΦΩΜΑ, ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΦΕΤΟΣ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΛΑΘΡΟΒΙΩΣΗΣ, ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΡΒΑΡΟ ΤΟΥΡΚΟ ΑΤΤΙΛΑ ΕΔΑΦΗ, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

- ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΠΡΟΣ ΠΑΣΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΟΤΙ, Η ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΑ 25 ΧΡΟΝΙΑ, ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Μαζέψτε υπογραφές μέχρι και την Τετάρτη

Ψήφισμα

Το ιστορικό ΟΧΙ στο Σχέδιο ΑΝΑΝ των Ελληνοκυπρίων δεν πρέπει να ανατραπεί, γιατί αυτό θα σήμαινε στέρηση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης ενός λαού.

Η αντικατάσταση του Σχεδίου ΑΝΑΝ με ένα παρόμοιο που θα προέβλεπε τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα είχε ως βάση τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, όπως και το Σχέδιο ΑΝΑΝ, θα επεξέτεινε την κηδεμονία της Τουρκίας σε ολόκληρη την Κυπριακή Επικράτεια.

Και όμως ο κίνδυνος να δημιουργηθούν δύο κράτη και όχι επανένωση είναι ορατός και προέρχεται τόσο από τους δήθεν θεματοφύλακες του διεθνούς δικαίου και από την Άγκυρα, όσο και από τους χειρισμούς των κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου.

Τα Ηνωμένα Έθνη, αντί να επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία, ως εισβολέα, όπως προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης, την δέχτηκαν ως μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης, με πρόσφατο ψήφισμα, όχι μόνο ζητά απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα και πολιτική εκπροσώπηση του ψευδοκράτους, αλλά επικρίνει και την Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί προσπαθεί να εμποδίσει την αναβάθμισή του ως ξεχωριστής οντότητας.

Η εμμονή της Ελλάδας για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι χειρισμοί της σημερινής Κυπριακής Κυβέρνησης ενθαρρύνουν τους «φίλους» και «συμμάχους» στις επιθετικές τους τακτικές εναντίον της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας.

· Πανηγυρίζει η Βρετανία για το Μνημόνιο με τη σημερινή Κυπριακή Κυβέρνηση, που αποδέχεται την παραμονή στο διηνεκές των βρετανικών βάσεων, όπως ρητά προέβλεπε και το Σχέδιο ΑΝΑΝ.

· Ικανοποιούνται οι ιθύνοντες των Ηνωμένων Εθνών με το άνοιγμα της οδού Λήδρας –κατεξοχήν σύμβολο της Κατοχής– παρότι τα τουρκικά στρατεύματα παραμένουν στην περιοχή.

· Ξεπερνιούνται ακόμα και οι Συμφωνίες της Ζυρίχης, με την αποδοχή της εκ περιτροπής Προεδρίας και την αποδοχή της παραμονής 50.000 εποίκων, εκ των οποίων κάποιοι μάλιστα συμμετέχουν ως διαπραγματευτές στις ομάδες εργασίας και στις τεχνικές επιτροπές.

· Πώς είναι δυνατόν να συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις, μεταξύ του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δ. Χριστόφια και του εκπροσώπου του ψευδοκράτους κ. Μ.Α. Ταλάτ, με την παρουσία των στρατευμάτων κατοχής και την αποδοχή, ως βάση συζήτησης, της δημιουργίας δύο κρατών (παρθενογένεση), εξελίξεις που υπερβαίνουν ακόμα και τις προσδοκίες των Άγγλων και των Αμερικανών !

Ζητάμε

Με από κοινού ενέργειες του ελληνισμού στην Κύπρο, την Ελλάδα και όπου γης:

1. Αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής

2. Αποχώρηση των εποίκων

3. Κατάργηση των αγγλικών βάσεων

4. Επιστροφή όλων των προσφύγων

5. Πλήρη άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων και των εγκλωβισμένων

6. Άσκηση του δικαιώματος του «βέτο» από Ελλάδα και Κύπρο για τη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση

7. Αξιοποίηση των θετικών θέσεων για το Κυπριακό από κράτη εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης

8. Οποιαδήποτε λύση του Κυπριακού να τεθεί υπό την έγκριση του κυρίαρχου κυπριακού λαού με δημοψήφισμα

Παρακαλώ πολύ όσους θέλουν να υπογράψουν το πιο πάνω ψήφισμα να το κάνουν στέλνοντας e-mail στο cyprusproblem@gmail.com μέχρι και την Τετάρτη γράφοντας τα πιο κάτω στοιχεία:

1) Ονοματεπώνυμο

2) Επάγγελμα

3) Διέυθυνση

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Διαμάχη Σύνδεμου Αγωνιστών ΕΟΚΑ και ΑΚΕΛ

Ανακοίνωση Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955-59

20 Οκτ.2008
«Θέλουν να μας κάμουν ραγιάδες»

Σε δριμεία επίθεση εναντίον του ΑΚΕΛ προβαίνουν οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955-1959. Σε χθεσινή ανακοίνωσή τους αναφέρουν ότι «στο ΑΚΕΛ δεν νιώθουν καθόλου Έλληνες, γι' αυτό και η φιλοσοφία τους είναι όσο μπορούν να αλλοιώσουν τη δομή του λαού μας και να τον κάμουν ερμαφρόδιτο, άχρουν, άοσμον και άγευστον. Να τον απονευρώσουν, να τον αποκόψουν από τις ρίζες του και να τον αφήσουν έρμαιο στα κοράκια της Τουρκίας και των Γκρίζων Λύκων».

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, «τις τελευταίες μέρες, μερικά γεγονότα, δηλώσεις (παλιές και τωρινές), εγκύκλιοι και η όλη συμπεριφορά μερίδας οπαδών του ΑΚΕΛ, μας έχουν αναστατώσει γιατί άφησαν να φανούν οι πραγματικές προθέσεις και οι πραγματικοί στόχοι του ΑΚΕΛ. Με βάση αυτήν ακριβώς τη φιλοσοφία», προστίθεται, «είναι που γίνεται όλη η προσπάθεια, κατά ύπουλο και καμουφλαρισμένο τρόπο, να αλλάξουν τη δομή του εκπαιδευτικού μας συστήματος και να γράψουν νέα βιβλία της Ιστορίας».

Η ανακοίνωση αναφέρει ότι «στην προσπάθειά τους να αλλάξουν τα βιβλία της Ιστορίας επικαλούνται την ανάγκη επαναπροσέγγισης και συμφιλίωσης με το σύνοικο στοιχείο, γι' αυτό και πρέπει να εκμηδενίσουμε το φανατισμό και το σοβινισμό, να ξεχάσουμε καθετί που μας κάνει περήφανους, να μη νιώθουμε Έλληνες, να ξεχάσουμε όσα έκαμαν οι Τούρκοι εις βάρος μας, να λέμε ότι έκαμαν ειρηνευτική επιχείρηση και όχι εισβολή, να μη λέμε το "δεν ξεχνώ", να εκμηδενίσουμε την αξιοπρέπειά μας και να γίνουμε ραγιάδες.

Παραταύτα, στο σημείο αυτό, το ΑΚΕΛ και οι κυβερνώντες δεν έχουν πείσει ότι ο στόχος τους είναι πράγματι η γαλήνη και η συμφιλίωση ανάμεσα στον κυπριακό λαό. Γιατί αν πάρουμε απλά τις πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Χριστόφια στον LGR του Λονδίνου, θα δούμε ότι υπάρχει μεγάλη αντίφαση και αντινομία σε αυτές και όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται για τη γαλήνη και την ειρηνική συμβίωση του κυπριακού λαού, αλλά "βάζουν λάδι στη φωτιά" και επιδιώκουν το διχασμό και την αντιπαράθεση».

Οι Σύνδεσμοι, επικαλούμενοι δηλώσεις του Προέδρου Χριστόφια στον LGR, αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους ότι «ενώ ο κ. Χριστόφιας κόπτεται για την επαναπροσέγγιση και προσφέρει γην και ύδωρ στους Τούρκους και είναι έτοιμος να γράψει νέα βιβλία για να τους εξευμενίσει, την ίδια στιγμή ζητά στα νέα βιβλία να υπογραμμίζεται το μίσος μεταξύ των Ελλήνων της Κύπρου.

Στο κάτω κάτω, αν κάποιοι δεν θέλουν να είναι Έλληνες, ας το πουν. Ας μας πουν τι θέλουν να τους ονομάζουμε ξεκάθαρα και όχι όπως ο χαμαιλέων να αλλάζουν χρώματα. Και ας αφήσουν αυτούς που το δικό τους DNA είναι εκείνο των Αχαιών και των Μυκηναίων να νιώθουν περήφανοι», καταλήγει η ανακοίνωση.




Τα «κοράκια» και οι «αμνοί»

της Ανδρούλλας Γκιουρώφ

Σίγουρα η προκλητική και αυθάδικη ανακοίνωση χθες του Συνδέσμου Αγωνιστών της ΕΟΚΑ 55-59 δεν εκφράζει στο σύνολο των μελών του Συνδέσμου αλλά μόνο εκείνη τη μερίδα της ηγεσίας που δεν έχει καταφέρει να απαλλαγεί από τα αντιακελικά σύνδρομα, από το σαράκι της μισαλλοδοξίας και του αρρωστημένου εθνικισμού. To AKΕΛ δεν χρειάζεται πιστοποιητικά «ελληνικότητας» από κανένα σύνδεσμο. Πιστοποιητικά πατριωτισμού και αγωνιστικότητας τα εκδίδει ο λαός με την ετυμηγορία του σε κάθε εκλογική αναμέτρηση και αυτό μετρά.
Η βαρύτητα της λαϊκής βούλησης που αναδεικνύει το ΑΚΕΛ ως πρώτη πολιτική δύναμη του τόπου. Γιατί το εμπιστεύεται, γιατί γνωρίζει καλύτερα από όλους πως ουδέποτε στην 81χρονη πορεία του δεν έβλαψε κανένα. Ούτε μυρμήγκι μάτωσε από τη δράση του ΑΚΕΛ. Αντίθετα μάτωσαν άλλοι το ίδιο και είναι γνωστά τα έργα και οι ημέρες νυκτοβατών κάποιων δίσεκτων εποχών.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παλεύει νυχθημερόν και αγωνίζεται στηριγμένος σε αρχές έχοντας στην προμετωπίδα των προσπαθειών του μια λύση λειτουργική και βιώσιμη προς όφελος όλων των Κυπρίων. Μια λύση που θα ενώνει τον τόπο και το λαό και θα εξαλείφει τα άδικα και παράνομα που επέφεραν το τουρκοφόρο πραξικόπημα αυτών που ήθελαν δήθεν την ένωση με την Ελλάδα αλλά έφεραν τον Αττίλα που ακόμα στρογγυλοκάθεται πάνω στο σβέρκο του κυπριακού λαού Ε/κ και Τ/κ.

Ούτε το ΑΚΕΛ ούτε και ο Πρόεδρος Χριστόφιας όπως ισχυρίζονται οι εν λόγω σύνδεσμοι δεν θέλουν να αποκόψουν το λαό από τις ρίζες του. Αντίθετα αναδεικνύεται η διαφορετικότητα της κάθε κοινότητας αλλά ο στόχος είναι πώς να ενώσουμε και την πατρίδα μας και το λαό μας. Αυτός ο τόπος ανήκει σε όλους μας και είναι καλά να το εμπεδώσουν όλοι. Ανήκει και στους Ε/κ και στους Τ/κ και στους Μαρωνίτες και στους Αρμένιους και τους Λατίνους.
Και επειδή η ιστορία έχει καταγραφεί και κανένας δεν μπορεί να τη διαστρεβλώνει κατά το δοκούν και στα μέτρα του, δεν είναι κανένα στέλεχος του ΑΚΕΛ που είπε εκείνη την επαίσχυντη φράση «ας δω την τούρκικη σημαία να κυματίζει στη Λευκωσία φτάνει να πέσει ο Μούσκος». Το είπε ένα ανώτατο στέλεχος της κακόφημης τότε ΕΣΕΑ (πολιτικό παρακλάδι της ΕΟΚΑ Β’) που ήταν και ένα από τα παραχαϊδεμένα παιδιά κάποιων που σήμερα εμφανίζονται ως δραστήρια μέλη των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955-1959. Δεν είναι μόνο η Τουρκία που διαθέτει κοράκια και γκρίζους λύκους. Είχαμε και εμείς τους σοβινιστές λύκους και κοράκια που σκόρπιζαν θανατικό και μίσος.

Οπως η κακόφημη T.M.T. με δολοφονίες δημοκρατικών Τ/κ και Ε/κ. Οπως και άλλες παρακρατικές οργανώσεις Ε/κ που δολοφονούσαν ένθεν κακείθεν στο όνομα δήθεν της «καθαρότητας» της φυλής αλλά και για να σιγήσουν την πιο πατριωτική φωνή που έβγαινε από το ΑΚΕΛ πως ο εμφύλιος σπαραγμός έριχνε το νερό στο μύλο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για να διχοτομήσουν τον τόπο.

Στο ΑΚΕΛ υπάρχουν πιο Ελληνες από αυτούς που θέλουν να εμφανίζονται Ελληνες. Γιατί σέβονται τη διαφορετικότητα της κάθε κοινότητας, τη θρησκεία και τη γλώσσα και θέλουν όσο ποτέ άλλοτε να σιγήσουν τα ουρλιαχτά των λύκων για να μην υπάρχουν ποτέ ξανά αμνοί στο θυσιαστήριο του σοβινισμού της μισαλλοδοξίας και του έξαλλου εθνικισμού.
Ας μην αναστατώνονται αυτοί που εμφανίζονται ότι εκπροσωπούν τους Συνδέσμους Αγωνιστών. Οι στόχοι του ΑΚΕΛ είναι ξεκάθαροι. Μια λύση από τους Κύπριους για τους Κυπρίους. Και εμείς αισθανόμαστε τους Τ/κ ως αναπόσπαστο τμήμα αυτού του λαού και συνεχώς θα τείνουμε προς αυτούς χέρι φιλίας και συναδέλφωσης. Να βαδίσουμε μαζί το δύσκολο δρόμο προς μια κοινή πατρίδα όλων μας. Οι λύκοι δεν έχουν θέση σε αυτό τον αγώνα γιατί δεν υπάρχουν πλέον αμνοί για να θυσιαστούν. Αρκετό αίμα χύθηκε σε τούτο τον τόπο για τα ξένα συμφέροντα των όποιων «μητέρων πατρίδων» ή των κηδεμόνων τους.




Επιστολή του Συνδέσμου Αγωνιστών της ΕΟΚΑ

σε απάντηση στα δημοσιεύματα προπαγάνδας

Η κα Γκιούρωφ, ακολουθώντας μιαν αντιδεοντολογική συμπεριφορά, απαντά στη «Χαραυγή» στην ανακοίνωση των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ, που στάληκε στις 20 Οκτωβρίου 2008, χωρίς όμως να τη δημοσιεύσει. Έτσι γράφει και αναμειγνύει ό,τι θέλει προκαλώντας σύγχυση στους αναγνώστες της, αφού δεν γνωρίζουν το περιεχόμενο της δικής μας ανακοίνωσης.
Το θέμα είναι απλό.

Εμείς έχουμε κηρύξει, και το ξέρει όλος ο κυπριακός λαός, από καιρό, ομοψυχία και ομόνοια, όμως, δυστυχώς, δεν υπήρξε σχετική ανταπόκριση από μέρους τους, αντιθέτως υπάρχει μια διαρκής πρόκληση με αποκορύφωμα την τελευταία έξαρση οπαδών του ΑΚΕΛ να καίνε τις ελληνικές σημαίες, να λερώνουν τα μνημεία και τα αγάλματα και να αποστέλλουν υβριστικές επιστολές, πράγμα που η κα Γκιούρωφ αποφεύγει ν' αναφέρει στην απάντησή της.

Μας μιλούν για τις προσπάθειες του Προέδρου για λύση που κανείς δεν αμφισβήτησε, υπογραμμίζει ότι το ΑΚΕΛ αισθάνεται τους Τ/κ αναπόσπαστο τμήμα του κυπριακού λαού, ποιος είπε το αντίθετο. Γενικά, για δικούς της λόγους, αποφεύγει την ουσία της ανακοίνωσής μας.

Ας απαντήσει η κα Γκιούρωφ ευθέως στα ερωτήματα που γράψαμε στην ανακοίνωσή μας:

1. Εγκρίνει και χειροκροτεί τους βανδάλους που λερώνουν με ακαθαρσίες και μπογιές τα μνημεία και τους ανδριάντες των ηρώων της Ε.Ο.Κ.Α.;

2. Εγκρίνει τις ενέργειες αυτών που καίνε την ελληνική σημαία;

3. Δέχεται να αποστέλλουν υβριστικές επιστολές στους αντιπάλους τους;

4. Εγκρίνει την προκλητική συμπεριφορά έξω από τα σωματεία αυτών με τους οποίους διαφωνούν;

5. Υιοθετεί την άποψη που εξέφρασαν στελέχη του ΑΚΕΛ ότι «ουδέποτε ήμασταν Έλληνες και ότι τυχαία μιλούμεν Ελληνικά»;

6. Πιστεύει ότι πρέπει να γράψουμε νέα βιβλία Ιστορίας με πνεύμα συγκαταβατικό, που να καταλαγιάζει το σοβινισμό και να συμβάλλει στην επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων, και ταυτοχρόνως να γράφει και να καυτηριάζει το πραξικόπημα, το Διγενή του '63, του '67 και την ΕΟΚΑ αδιαφορώντας για την ενότητα των Ελλήνων της Κύπρου;

7. Εγκρίνει την παραποίηση της ιστορικής αλήθειας ανάλογα με τους σκοπούς και στόχους της κομματικής της ιδεολογίας;

Η φαρέτρα μας είναι γεμάτη από πολλά, δεν θέλουμε να τους κάνουμε χρήση. Τους καλούμε να κάνουν αυτοκριτική και να αφήσουν ήσυχη την ΕΟΚΑ. «Σκληρόν το προς κέντρα λακτίζειν».




Σχόλιο του ιστολογίου


Προφανώς στο χώρο του ΑΚΕΛ, δεν υπάρχουν άνθρωποι που πολέμησαν για αυτό τον τόπο, εξού και οι ξενόφερτοι ήρωες τους οποίους λατρεύουν, εξού και η έλλειψη σεβασμού απέναντι στους αγωνιστές μας.

Θα έκανε καλό στην κ.Ανδρούλλα Γκιουρώφ, να σταματήσει να ζει με αυταπάτες και να συνειδητοποιήσει ότι η λύση από Κυπρίους για Κυπρίους, με την συμμετοχή εποίκων στις τεχνικές επιτροπές και στις ομάδες εργασίας, με την αποδοχή της παραμονης 50.000 σπερμάτων εγκλημάτων πολέμου και με την υποβάθμιση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας σε ηγέτη της ελληνοκυπριακής κοινότητας, δεν μπορούν να αποτελούν λύση από Κυπρίους για τους Κυπρίους.

Μπορεί ο Πρόεδρος να εργάζεται νυχθημερόν, αλλά προφανώς εργάζεται προς λάθος κατεύθυνση. Εργάζεται για να πετύχει στην επιβολή της πνευματικής τρομοκρατίας, ανοίγωντας έτσι τον δρόμο για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ.