Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Κανένας μας δεν έχει δικαίωμα να μην μιλήσει...

Η διαπραγματευτική ανικανότητα του κ.Χριστόφια, φάνηκε δυστυχώς πολύ νωρίς. Στις διαπραγματεύσεις λοιπόν για το άνοιγμα της οδού Λήδρας (που αποτελούσε αίτημα της τ/κ πλευράς), η δική μας πλευρά ζητούσε να ανοίξει παράλληλα το οδόφραγμα του Λιμνήτη, καθώς και να αποστρατικοποιηθεί πλήρως η περιοχή της παλιάς Λευκωσίας. Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων; Άνοιξε το οδόφραγμα της Λήδρας, δεν άνοιξε όμως ο Λιμνίτης, ούτε αποστρατικοποιήθηκε η παλιά Λευκωσία. Ο κατοχικός στρατός, αρκέστηκε στην ανεύρεση νέου δρομολογίου, για να εφοδιάζει τα κατοχικά φυλάκια στην περιοχή, για να μην γίνονται αντιληπτά από τους διερχόμενους. Οι μόνοι που ωφελήθηκαν, από την διαπραγματευτική ανικανότητα του «κομμουνιστή» Προέδρου, ήταν το μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο βρήκε την καλύτερη περιοχή για νέες επενδύσεις και η τ/κ πλευρά που ικανοποιήθηκε πλήρως. Αξίζει να τονίσουμε, ότι το μήνυμα που πέρασε στην διεθνή κοινή γνώμη, μετά από τα ψευδοπανηγύρια, ήταν ότι τώρα έπεσε το τείχος (παρομοιάστηκε από κάποιους με το τείχος του Βερολίνου) και το κυπριακό πρόβλημα έχει λυθεί. ΠΑΤΑΓΩΔΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΛΕΥΡΑΣ. Για μία ακόμη φορά, επωφελήθηκε ο θύτης εις βάρος του θύματος.

Προχωρώντας ακόμα λίγο, φθάσαμε στην σύσταση των περιβόητων επιτροπών και ομάδων εργασίας, οι οποίες θα συνεδρίαζαν για να παράξουν ικανοποιητικά αποτελέσματα, για να εξευρεθεί μια λύση για το κυπριακό πρόβλημα, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ. Θα αφήσω ασχολίαστη την σύσταση των επιτροπών της δικής μας πλευράς, η οποία προκάλεσε αντιδράσεις, αλλά φυσικά δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη, την σύσταση των επιτροπών της τ/κ πλευράς, στις οποίες υπήρχαν και ΈΠΟΙΚΟΙ(βλ. εγγλήματα πολέμου). Συνοψίζοντας λοιπόν, στις επιτροπές που θα βοηθούσαν για την λύση, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ, ο ένας σύντροφος συμφώνησε με τον άλλο, να συμμετέχουν και ΈΠΟΙΚΟΙ(βλ. εγκλήματα πολέμου). Βέβαια δεν ξέρουμε, αυτοί οι έποικοι ίσως να συζητούσαν για ανθρωπιστικά θέματα, τα οποία τους αφορούσαν, αφού ο κ.Χριστόφιας δέχεται λέει, να παραμείνουν 50.000 κουβαλητοί εξ Ανατολής. Εδώ οφείλω να σας πληροφορήσω ότι, ο εποικισμός αποτελεί έγκλημα πολέμου και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Στην Αλγερία, όταν βρέθηκε η λυση στο πρόβλημα τους, πήραν τα μπογαλάκια τους κι έφυγαν για άλλους τόπους, ε φ τ ά ο λ ό κ λ η ρ ε ς γ ε ν ι έ ς ε π ο ί κ ω ν. Γι’αυτό να μην νομίζουν οι κύριοι, ότι τρώμε κουτόχορτο και ότι ο ελληνοκυπριακός λαός, θέλει να γίνει συνένοχος, στην νομιμοποίηση εγκλημάτων πολέμου σαν αυτό, πόσο μάλιστα όταν, εμείς είμαστε τα θύματα αυτών των εγκλημάτων.

Προχωρώντας ακόμα περισσότερο, φθάνουμε σε ένα ωραίο απόγευμα, κατά το οποίο ο τ/κ σύντροφος, αποφάσισε να έρθει περίπατο στη Λήδρας για ψώνια και για να δροσιστεί με ένα παγωτό. Προσωπικά, όσο και να τον αντιπαθώ, προσπαθώ να δικαιολογήσω αυτή του την ενέργεια. Ίσως ας πούμε να ήταν κλειστά τα καταστήματα στα κατεχόμενα εκείνο το απόγευμα, ίσως να μην έχουν παγωτό βανίλια στα κατεχόμενα, ίσως..., ίσως πολλά και διάφορα. Φυσικό ήταν όμως, να μην έρθει μόνος του, αλλά να τον συνοδεύσουν οι προσωπικοί του φρουροί, οι οποίοι - όπως είναι και όλοι οι φρουροί δηλαδή - ήταν οπλισμένοι. Οι αρχές όμως που ελέγχουν την διέλευση στο οδόφραγμα, πήραν την εντολή από τον ε/κ σύντροφο, να μην τους ελέγξουν και να τους αφήσουν να περάσουν οπλισμένοι στη οδό Λήδρας, όπου εκείνη την ώρα έκαναν τον περίπατο τους αμέριμνα, πολλοί άλλοι συμπολίτες μας. Τον τ/κ σύντροφο τον προστάτευαν οι προσωπικοί του φρουροί, τους συμπολίτες μας όμως ποιος τους προστάτευε;



Φθάνουμε τώρα στην 1η Μαϊου. Μέρα την οποία ο Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ κ.Θέμις Θεμιστοκλέους εκ του ΔΗΚΟ, αποφάσισε ότι έπρεπε να υποσταλεί και να απαγορευθεί η ελληνική σημαία στο ίδρυμα του. Στον ημικρατικό αυτό οργανισμό, ο οποίος υπάρχει και συντηρείται από τους ελληνοκύπριους και το οποίο χρωστάει την ύπαρξη του μόνο στους ελληνοκύπριους. Η φτηνή διακιολογία που έδωσε, ήταν ένα άρθρο του Συντάγματος της Ζυρίχης, το οποίο προνοεί την ανάρτηση του εθνικού μας συμβόλου μόνο σε γιορτές και αργίες. Στο ίδιο άρθρο όμως λέει ότι, πρέπει να αναρτάται και η τουρκική σημαία σε κάθε τουρκική εθνική επέτειο, όλα τα προγράμματα του ΡΙΚ πρέπει να μεταδίδονται και στην τουρκική, η διάρκεια των προγραμμάτων για την τουρκοκυπριακή κοινότητα να μην είναι λιγότερη των 75 ωρών εβδομαδιαίως και σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο στο ΡΙΚ πρέπει να εργοδοτούνται τρεις τ/κ για κάθε εφτά ε/κ και η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται παράνομα αναρτημένη εκεί. Όλα αυτά όμως, ο Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ δεν τα έλαβε υπόψιν του και το μόνο που του έφταιξε, ήταν η ελληνική σημαία, η οποία είναι πλέον ανυπεράσπιστη (λόγω της κόκκινης εξουσίας).



Προχωρούμε τώρα λίγες μέρες και φθάνουμε στην νύχτα κατά την οποία, ο συναγωνιστής του τ/κ συντρόφου, προέδρος της ΕΟΚΑ Β’ και γνωστός φανατικότατος ανανικός οπαδός, κ.Αναστασιάδης αποφάσισε να παραθέσει δείπνο, προς τιμήν του συναγωνιστή του, στο σπίτι του στην Λεμεσό. Ο τ/κ σύντροφος λοιπόν, περνά ξανά στις ελεύθερες περιοχές, αφού και πάλιν είχε δοθεί η άνωθεν εντολή, να μην γίνει κανένας απολύτως έλεγχος, ούτε σε αυτόν, ούτε στην προσωπική του φρουρά – απλά τους προέτρεψαν να φέρουν μαζί τις ταυτότητες τους – και με συνοδεία της κυπριακής αστυνομίας, μεταβαίνει στην οικία του κ.Αναστασιάδη. Δηλαδή, περνούν για ακόμα μια φορά οπλισμένοι στις ελεύθερες περιοχές και η κυπριακή αστυνομία, την οποία συντηρούμε εμείς, συνοδεύει τον κατοχικό ηγέτη, στο φαγοπότι, στο οποίο ήταν καλεσμένοι επίσης, κι άλλοι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν.

Προχωρώντας λοιπόν και φτάνοντας μετά από όλα αυτά στην Παρασκευή που μας πέρασε και στην περιβόητη συνάντηση των δύο συντρόφων, οι οποίοι πρώτα φρόντισαν να διατυμπανίσουν διεθνώς, ότι αυτοί μπορούν καλύτερα, ότι μόνο αυτοί μπορούν και ότι αν δεν τα καταφέρουν αυτοί, τότε ποιος μπορεί να τα καταφέρει και αφού τους ευλόγησαν Τουρκία, Αγγλία, Αμερική και λοιποί τουρκόφιλοι, συμφώνησαν λοιπόν την Παρασκευή, ότι ναι, η Κύπρος βρίσκεται στην Μεσόγειο. Συμφώνησαν λέει ότι, το πλαίσιο λύσης θα είναι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Δηλαδή συμφώνησαν αυτό που είχαν συμφωνήσει στην συνάντηση της 21ης Μαρτίου και αυτό που είχε προ πολλού υπογραφεί, στην συνάντηση της 8ης Ιουλίου. Οι γελοιότητες που δημοσιεύθηκαν στο πρωτοσέλιδο του Πολίτη, χθες το Σάββατο, ότι δηλαδή «μετά την συνάντηση της Παρασκευής, υπάρχει ΠΛΕΟΝ συμφωνημένο πλαίσιο, για την επιδιωκόμενη λύση του Κυπριακού και αυτό είναι το μοντέλο διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας» υποτιμούν την νοημοσύνη μας. Μάλιστα στο κοινό ανακοινωθέν που εξεδώθηκε, αναφέρεται ότι αυτό το μοντέλο θα στηρίζεται στην πολιτική ισότητα. Δηλαδή ο κ.Χριστόφιας, αποδέκτηκε ένα διαχρονικό απαράδεκτο αίτημα της τ/κ πλευράς. Τι σημαίνει πολιτκή ισότητα; Σημαίνει ότι εμείς οι ελληνοκύπριοι, που αποτελούμε το 82% του πληθυσμού της Κύπρου, θα αντιπροσωπευόμαστε με τον ίδιο αριθμό βουλευτών, με την τουρκοκυπριακή μειονότητα του 18%. Τα πιο πάνω γελοία και απαράδεκτα, αναφέρονται μόλις στην πρώτη παράγραφο.

Συνεχίζοντας να διαβάζουμε το κοινό ανακοινωθέν, επαναβεβαιωνόμαστε ότι οι προθέσεις του κ.Χριστόφια, είναι οι χείριστες για την δική μας πλευρά. Αναφέρονται σε ομοσπονδιακή κυβέρνηση και όχι σε ομοσπονδιακό κράτος. Μπορεί αυτό να μοιάζει ένα ασήμαντο παιχνίδι με τις λέξεις, αλλά η σημασιολογία της «ομοσπονδιακής κυβέρνησης», πόρω απέχει από αυτήν του «ομοσπονδιακού κράτους». Έτσι ικανοποιείται μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ότι θα συνομιλεί με μία κυβέρνηση. Η τ/κ πλευρά έχει επιβάλει στον κ.Χριστόφια την θέση της, για συναιτερισμό δύο συνιστώντων κρατών, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά, στην μία κυριαρχία του κράτους και στην μία ιθαγένεια των πολιτών. Αξίζει όμως να υπενθυμίσουμε, την πάγια στρατηγική της Τουρκίας, να διεκδικεί ασαφείς όρους σε επίσημα έγγραφα, για να τα ερμηνεύσει αργότερα όπως αυτή θέλει.

Ωσάν να μην έφταναν αυτά, η απογοήτευση και η οργή μας μεγαλώνουν, διαβάζοντας ότι οι τεχνικές επιτροπές θα συζητήσουν ζητήματα στρατιωτικής φύσεως, κατά παράβαση της τακτικής που ακολουθούσε η δική μας πλευρά από το 1974, σύμφωνα με την οποία αυτά τα ζητήματα, συζητούνται μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων της Κύπριακής Δημοκρατίας και των αντίστοιχων της Τουρκίας. Με αυτό που συμφώνησαν οι δύο σύντροφοι, σημαίνει ότι η Τουρκία βγαίνει έξω στο θέμα των παράνομων της στρατευμάτων και δίνουμε δικαίωμα στο ψευδοκράτος να έχει στρατό.

Ο κ.Χριστόφιας, δεν αρκέστηκε στην καταστροφή που έκανε κατά την διάρκεια της συνάντησης. Εξερχόμενος, σε ερώτηση δημοσιογράφου: «Μέσα από αυτό το πλαίσιο λύσης το κράτος θα είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ή θα είναι ένα νέο παρθενογεννημένο κράτος;», απάντησε ότι σε αυτό το θέμα δεν υπάρχει διάσταση απόψεων, αλλά ότι «έχουμε κοινή θέση και αυτή είναι ότι θα οικοδομήσουμε την Ενωμένη Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία». Κατ’αρχάς για να υπάρχει κοινή θέση, σημαίνει ότι αποδέκτηκε την παρθενογένεση. Εν συνεχεία, κατί που οικοδομείται σημαίνει ότι δεν προυπήρχε. Μάλιστα προχώρησε ακόμα ένα βήμα και ονόμασε το νέο κράτος σαν «Ενωμένη Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία», κατί που ο ίδιος είχε ξαναπεί το βράδυ της 24ης Φεβρουαρίου, αφού είχαν κλείσει πλεόν οι κάλπες και αφού είχαν καταμετρηθεί οι ψήφοι, όταν έξω από το επιτελείο του φώναξε: «Ζήτω η Ενωμένη Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία». Και τα αρνάκια μπεμπέρισαν και η παρθενογένεση εγένετο. Αλήθεια όμως, πόσοι από αυτούς που τον ψήφισαν συμφωνούν με την παρθενογένεση, ή πόσοι από αυτούς που μπεμπέρισαν, κατάλαβαν τι εννοούσε τότε με αυτό το όνομα;




Λέτε όμως να υπερβάλλουμε; Χθες θυμήθηκα τα λόγια κάποιου φίλου ελλαδίτη, όταν μέσα στον σαματά που γινόταν το 2004 για το δημοψήφισμα, μου είπε: «Δεν έχω διαβάσει τι λέει το σχέδιο, αλλά βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο πασχίζουν οι ξένοι να σας το επιβάλουν, καταλαβαίνω ότι αποκλείεται να είναι καλό για την Κύπρο». Δηλαδή μερικές φορές με απλή λογική, μπορείς να καταλάβεις ή να αισθανθείς ότι κάτι πάει στραβά, χωρίς να έχεις διαβάσει κάτι ή χωρίς να αντιλαμβάνεσαι την ερμηνεία κάποιων νομικών όρων ή τις επιπτώσεις από την αποδοχή τους.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα, κάποιος ο οποίος δεν έχει διαβάσει ή δεν έχει ακούσει τίποτα για το κοινό ανακοινωθέν και κατά συνέπεια για το ολίσθημα και την ασυγχώρητη οπισθοδρόμηση που έγινε την Παρασκευή, ή τελοσπάντων κάποιος ο οποίος μπορεί να με θεωρήσει υπερβολικό ή απλά αντιΔημητριακό μπορεί να καταλάβει και να αισθανθεί ότι όντως την Παρασκευή κάτι πήγε στραβά για τον κυπριακό ελληνισμό, από τις δηλώσεις εκ των έσσω του ΔΗΣΥ, του ΑΚΕΛ και των ΕΔΗ(τριων αδερφών κομμάτων), οι οποίες έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις δηλώσεις εκ των έσσω και πάλι του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, του ΕΥΡΩΚΟ και των Οικολόγων. Ποια διαφορά υπάρχει ανάμεσα σε αυτά τα δύο μέτωπα που δημιουργούνται μετά τις προκλήσεις της στάσης του κ.Χριστόφια; Οι μεν ήταν φανατικοί υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν και οι δε ήταν φανατικά ενάντια σε αυτό το έκτρωμα.



Πάμε τώρα στα τρελά πανηγύρια που έστησαν οι ξένοι με το κοινό ανακοινωθέν που εξεδώθηκε με το πέρας της συνάντησης. Η τουρκία δηλώνει πανηγυρίζει και μιλάει για μεγάλη νίκη του τ/κ συντρόφου και ότι τώρα είναι η ώρα για διαπραγματεύσεις, η Αγγλία δηλώνει ότι το αποτέλεσμα είναι θετικότατο και μιλούν για διαπραγματεύσεις οι οποίες επιβάλλεται να ξεκινήσουν άμεσα και η Αμερική δηλώνει απόλυτα ικανοποιημένη και έτοιμη να συμβάλει στην «νέα» προσπάθεια.





Όταν λοιπόν Τουρκία, Αγγλία και Αμερική δηλώνουν απόλυτα ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης, τότε φυσιολογικά δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία εμείς ότι κάτι βρωμάει. Εκτός βέβαια από τα φερέφωνα τους (ΑΚΕΛ, ΔΗΣΥ, ΕΔΗ), οι οποίοι μυρίζουν την «ευωδία» Ανάν να επανέρχεται γεγονός που φυσικά θα τους βρει να αγωνίζονται ξανά στο ίδιο στρατόπεδο όπως και το 2004.

Μετά από όλα αυτά δεν μου προκάλεσε καμία έκπληξη η δήλωση του υποστηρικτή και διαδηλωτή υπέρ των αλλοδαπών που έρχονται στις ελεύθερες περιοχές μέσω κατεχομένων κ.Συλικιώτη, ο οποίος δυστυχώς κάθεται στην καρέκλα του υπ.Εσσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δήλωσε λοιπόν ότι η κυβέρνηση προωθεί πληθώρα προγραμμάτων για επαναπροσέγγιση, για να φέρουν όπως λέει κοντά ε/κ και τ/κ, για να προετοιμάσουν με αυτό τον τρόπο τον λαό για την λύση. Για ακόμα μια φορά εξυπηρετά τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων που θέλουν να παρουσιάσουν το κυπριακό πρόβλημα σαν διακοινοτικό πρόβλημα για να μας πουν μετά από μερικές προσπάθειες σαν αυτή του 2004 και σαν αυτή που έρχεται ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί ειρηνικά και αγνοεί ότι το πρόβλημα στην Κυπρο είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Αναφέρω εδώ και την απάντηση του κ.Λυσσαρίδη, όταν πριν λίγες εβδομάδες ανέφερε το θέμα της προετοιμασίας του λαού για λύση ο ίδιος ο κ.Χριστόφιας. Ο κ.Λυσσαρίδης είπε λοιπόν ότι: «Εάν η λύση την οποία θα διεκδικήσει ο κ.Χριστόφιας είναι δίκαιη και βιώσιμη, είναι η λύση για την οποία αγωνιζόμαστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τότε δεν τίθεται θέμα προετοιμασίας του λαού. Ο κυπριακός λαός είναι έτοιμος για την δίκαιη και βιώσιμη λύση από το 1974». Το μόνο που θα προσπαθήσει να κάνει λοιπόν η κυβέρνηση μέσα από αυτά τα προγράμματα που προωθεί είναι προπαγάνδα, προπαγάνδα και ξανά προπαγάνδα υπέρ του σχεδίου Ανάν, το οποίο αυτή την φορά δεν θα το ονομάσουν σχέδιο Μπαν Κι Μουν αλλά σχέδιο από εποίκους για τους Κυπρίους. Θα προσπαθήσουν να εκβιάσουν τον κυπριακό λαό να δεκτεί την λύση – η οποία είναι ήδη έτοιμη κατά την δική μου ταπεινή άποψη – εκφοβίζοντας τον ότι πρόκειται για την τελευταία ευκαιρία και ότι πρόκειται για έναν οδυνηρό συμβιβασμό ο οποίος πρέπει να γίνει. Αυτά, αποτελούν εκπλήρωση των στόχων του εκάστοτε κατακτητή μας, την οριστική άλωση δηλαδή της Κύπρου και τον εξανδραποδισμό του ελληνισμού από το νησί μας.

Κάναμε αρκετή υπομονή από την ημέρα της εκλογής του κ.Χριστόφια μέχρι σήμερα, προσπαθήσαμε να δικαιολογήσουμε κατά διαστήματα κάποιες από τις ενέργειες και δηλώσεις του, αλλά βλέπουμε ότι βαδίζει προς τον λάθος δρόμο, βαδίζει προς ένα δύσβατο δρόμο που θα φέρει νέα δεινά για τον τόπο μας. Η υπομονή ως γνωστό έχει και τα όρια της τα οποία το ΑΚΕΛ, το ΔΗΣΥ και οι ΕΔΗ έχουν εξαντλήσει.

Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι η δίκαιη και βιώσιμη λύση για το κυπριακό πρόβλημα πρέπει να περιλαμβάνει την:

    • αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων και όλων των εποίκων
    • επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες
    • εξακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων.

  • ΟΧΙ σε οποιοδήποτε σχέδιο τύπου Ανάν
  • ΟΧΙ στην τουρκοποίηση πανάρχαιων ελληνικών εδαφών
  • ΝΑΙ σε δίκαιη και βιώσιμη λύση

Οι αγωνιστές μας, τα γενναία αυτά λεβεντόπαιδα, που θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας και το ’55-’59 αλλά και το 1974 δεν θυσιάστηκαν για κανέναν οδυνηρό συμβιβασμό, και αν ζούσαν σήμερα δεν θα πίστευαν ούτε για μισό λεπτό τις απειλές περί τελευταίας ευκαιρίας και περί παραθύρου λύσης.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ