Περί μνημονίου ο λόγος...

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008 – Ράδιο ΛΟΓΟΣ (Γιώργος Γεωργίου)

Συνέντευξη με τον Πάνο Ιωαννίδη (Αντιπρόεδρο και Γεν. Συντονιστή της Κίνησης)

Καλό μεσημέρι Κύριε Γεωργίου,

Πρώτα απ’ όλα, επιτρέψετε μου να εκφράσω θερμά συλλυπητήρια προς τους Γονείς και Συγγενείς της εκλεκτής Γιατρού που έχασε η Κύπρος (της Βούλας Στυλιανίδη), καθώς και βαθιά θλίψη για την νέα περιπέτεια των Ελλήνων από τον χθεσινό σεισμό. Φαίνεται ότι τα Καλοκαίρια ΔΕΝ ευνοούν γενικά τους Έλληνες. Ας προσευχηθούμε, να μας προσέχει ο Θεός...

Επανερχόμενος στο θέμα μας, ως Κίνηση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΎΠΡΟ, έχουμε ερμηνεύσει το Μνημόνιο Συναντίληψης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Η/Β της 5^ης Ιουνίου, το αντιπαραβάλαμε προς το Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ της 23^ης Μαΐου, και καταλήξαμε σε σαφή συμπεράσματα.

Πρώτα όμως, θα πρέπει να απορρίψουμε τον αφορισμό του Εκπροσώπου Τύπου του ΑΚΕΛ, ότι δηλαδή «μεταξύ του Κοινού Ανακοινωθέντος Χριστόφια-Ταλάτ και του Μνημονίου Χριστόφια-Μπράουν, εκείνο που έχει την ΒΑΡΥΤΗΤΑ είναι το Μνημόνιο του Λονδίνου και ΟΧΙ το Κοινό Ανακοινωθέν της Λευκωσίας».

Αυτό είναι ΣΦΑΛΜΑ, διότι: Οι μεν 10 γραμμές του Κοινού Ανακοινωθέντος ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ Επίσημη Συμφωνία, που προσυπέγραψε και ο Εκπρόσωπος του ΓΓ των ΗΕ, ΔΗΛΑΔΗ είναι Συμφωνία με Διεθνές Κύρος, ενώ η όποια βαρύτητα του Μνημονίου με την Αγγλία εξαντλείται στο επίπεδο των 2 Χωρών που το συμφώνησαν.

Αυτή την επιμονή για υποβάθμιση του Ανακοινωθέντος και ανυψώσει του Μνημονίου με την Αγγλία, εμείς την αποδίδουμε στην προσπάθεια για εφαρμογή της ταχτικής «μαστίγιο και καρότο». Δηλαδή, ο Κυπριακός Λαός πρώτα μαστιγώνεται με την ΣΥΜΦΩΝΙΑ Χριστόφια-Ταλάτ και ύστερα απο-προσανατολίζεται με το καρότο του ΔΗΘΕΝ ευνοϊκότερου και ΔΗΘΕΝ ισχυρότερου Μνημονίου με την Αγγλία.

Ας δούμε, όμως, τι πράγματι είναι αυτό το περιβόητο Μνημόνιο μεταξύ Η/Β και Κυπριακής Δημοκρατίας:

Ακούγοντας πρώτα τον Πρεσβευτή της Αγγλίας (τον κ. Μίλλετ) να δηλώνει ΠΡΙΝ από την επίσκεψη του Προέδρου στο Λονδίνο ότι «οι Άγγλοι ΔΕΝ θα ανακατευτούν στην επίλυση του Κυπριακού» και ακούγοντας στη συνέχεια το περιεχόμενο του Μνημονίου, δημιουργείται μια επιπόλαιη ευφορία, ότι περίπου «η Αγγλία αγάπησε απότομα τους Κυπρίους και θα τους αφήσει ήσυχους να τα βρούν μεταξύ τους».

Όμως, εδώ ακριβώς είναι που έχουμε το 1^ο αρνητικό κρατούμενο: Η Αγγλία επαναβεβαιώνει ότι το ζήτημα είναι μεταξύ των Κυπρίων και ΟΧΙ μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του παράνομου Εισβολέα, που είναι η Τουρκία. Και εμείς προσυπογράφουμε, απο-ενοχοποιώντας -ΜΑΖΙ με την Αγγλία- την Τουρκία. Με αυτό τον τρόπο, γίναμε -επί τέλους- αρεστοί προς την Αγγλία...

Εκείνα που ενδιαφέρουν από το Μνημόνιο, κ. Γεωργίου, συνοψίζονται στα ακόλουθα:

1^ον:

Το Μνημόνιο επιβεβαιώνει «την εγκαθίδρυση μιας ισχυρότερης σχέσης μεταξύ Η/Β και Κυπριακής Δημοκρατίας», η οποία -λέμε εμείς- θα ήταν καλοδεχούμενη, εάν οι Άγγλοι Βουλευτές και οι άλλοι Εγγλέζοι ΔΕΝ είχαν αγοράσει (σε τιμή ευκαιρίας και εν γνώσει τους) κλεμμένες ελληνικές περιουσίες (και όχι μόνον) και δεν θα επεκταθούμε...

2^ον:

Το Μνημόνιο επιβεβαιώνει ότι «μια επανα-ενωμένη Κύπρος θα επιφέρει τέλος στην σύγκρουση και μεγαλύτερη ευημερία για όλους μας», που είναι ΛΑΘΟΣ λέμε εμείς, ΔΙΟΤΙ η Κυπριακή Δημοκρατία είναι επίσημα κυρίαρχη επί του 100% του εδάφους της Νήσου Κύπρος, είναι διεθνώς αναγνωρισμένο Κράτος και είναι ισότιμο Μέλος της ΕΕ, και συνεπώς ΔΕΝ υπάρχει θέμα «επανα-ένωσης της Κύπρου» αλλά ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ εκείνου του ποσοστού από το δικό μας έδαφος, που ευρίσκεται υπό παράνομη Κατοχή για 34 χρόνια.

Εάν κάτι θα πρέπει υγιώς να επανα-ενωθεί, αυτό είναι οι Θεσμοί, η Οικονομία και Ασφάλεια. Επί αυτών να επικεντρωθούμε και να αφήσουμε το έδαφος ήσυχο, ΔΙΟΤΙ η Κύπρος είναι ήδη μία και αδιαίρετη.

Και 3^ον, που παρακαλώ να το προσέξουμε ιδιαίτερα, διότι ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ του είναι και μια ξεχωριστή παγίδα:

Με το Μνημόνιο «οι δύο χώρες δεσμεύονται να συνεργαστούν για να επανα-ενώσουν το νησί», ωσάν η Κύπρος να είναι ένα τρίτο και άσχετο πράγμα, κάτι που ΔΕΝ ανήκει ολόκληρο στον ένα από τους δύο Συνομιλητές του Λονδίνου, κάτι -τέλος πάντων- που κάποτε ήταν ΕΝΑ έδαφος και κάπου αποδεχθήκαμε ότι μοιράστηκε και που θα του κάμουν το χατίρι δύο καλοί άνθρωποι -ο κ. Μπράουν και ο κ. Χριστόφιας- να συνεργαστούν για το επανα-ενώσουν...

Πρέπει όμως να δούμε και «με ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ, αυτή η συνεργασία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Αγγλία ... θα επανα-ενώσει την Κύπρο»:

Με ένα «SETTLEMENT» λέει το Μνημόνιο, δηλαδή μια διευθέτηση. ΔΕΝ λέει ΒΕΒΑΙΑ «FINAL SOLUTION», δηλαδή τελική και μόνιμη λύση, διότι απλούστατα η «απλή διευθέτηση» μπορεί να αλλοιωθεί οποιανδήποτε στιγμή...

Και προχωρούμε πλέον στα δύο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ αυτού του SETTLEMENT:

Λέει το Μνημόνιο, να είναι «a COMPREHENSIVE Settlement», δηλαδή μια περιεκτική διευθέτηση. ΔΕΝ λέει -τουλάχιστον- «TOTAL SETTLEMENT», δηλαδή ολική διευθέτηση, διότι -απλούστατα και πάλιν- οι ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ σε μια ατελή ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ και πάλιν βοηθούν στο να μπαινο-βγαίνουν πράγματα, ανάλογα με τα δεδομένα του μέλλοντος...

ΚΑΙ, λέει το Μνημόνιο, να είναι «a DURABLE Settlement», δηλαδή μια ανθεκτική διευθέτηση. ΔΕΝ λέει ΒΕΒΑΙΑ «VIABLE Settlement», δηλαδή διαχρονικά βιώσιμη διευθέτηση, διότι (αυτό κι αν είναι απλό να το αντιληφθούμε), με τις ΤΡΥΠΕΣ που αφήνει αυτή η διευθέτηση, οι ίδιοι οι υπογράφοντες το Μνημόνιο στο Λονδίνο γνωρίζουν από τώρα ότι μια τέτοια διευθέτηση ΔΕΝ μπορεί ΠΟΤΕ να είναι διαχρονικά βιώσιμη.

«DURABLE» λοιπόν να είναι η διευθέτηση του Κυπριακού, όπως λ.χ. διαφημίζονται και τα λάστιχα των αυτοκινήτων, που όλοι γνωρίζουμε πόσο εύκολα διαρρηγνύονται, αλλά και ότι έχουν ημερομηνία λήξης...

Þ Εάν, κ. Γεωργίου, οι κύριοι Χριστόφιας και Μπράουν ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να ξεκαθαρίσουν το ζήτημα, θα έπρεπε να συμφωνούσαν απερίφραστα ότι «η Λύση πρέπει να είναι Τελική, Συνολική, Μόνιμη και διαχρονικά Βιώσιμη» και τίποτε λιγότερο. Θα συνεχίζαμε όμως να είμαστε αρεστοί, αν ζητούσαμε αυτά τα πράγματα?

Και συνεχίζει το Μνημόνιο:

Η διευθέτηση θα είναι «βασισμένη επί της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας και πολιτικής ισότητας, όπως ορίζεται από τις σχετικές αποφάσεις των Η.Ε. και τις αρχές επί των οποίων εδράζεται η ΕΕ».

Λέμε και τώρα (και θα το λέμε διαρκώς), ότι τα Η.Ε. ουδέποτε έδωσαν ορισμό για το συνοθήλευμα «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα για το Κυπριακό Ζήτημα» και ότι επί αυτής ακριβώς της ασάφειας και της συσκότισης είναι που βασίστηκε και το Σχέδιο Αννάν. Όσον αφορά την ΕΕ, που τυχαία και ακροθιγώς αναφέρεται στο Μνημόνιο, οι ΑΞΙΕΣ που πάνω τους βασίζεται, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ στα Κράτη-μέλη να υιοθετούν πρόνοιες «τύπου Αννάν», όπως αυτές ενυπάρχουν ΚΑΙ στο Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ και επιβεβαιώνονται με το Μνημόνιο του Λονδίνου.

Και τώρα, η θεωρηθείσα ως «μέγα επίτευγμα» δήλωση στο Μνημόνιο, ότι:

«Αυτή η διευθέτηση πρέπει να βασίζεται επί μιας κυριαρχίας, διεθνούς προσωπικότητας και μιας ιθαγένειας».

Εμείς λέμε ότι, αυτή η δήλωση ΜΟΝΟ επίτευγμα ΔΕΝ είναι. Αντίθετα, ΕΙΝΑΙ μια τριπλή παγίδα:

· Παγίδα 1^η η Κυριαρχία, η οποία θα εμφανίζεται μεν ως μία, αλλά θα είναι μοιρασμένη μεταξύ των δύο ισότιμων Συνεταίρων, άρα η ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ «μία Κυριαρχία» θα υπάρχει, για όσο χρόνο θα αντέξει η durable διευθέτηση. Εάν δηλαδή, ο ένας από τους δύο «Συνεταίρους» παραβιάσει και διακόψει τον Συνεταιρισμό, θα πάρει μαζί του και την δική του, ξεχωριστή κυριαρχία (όπως ακριβώς και με το Σχέδιο Αννάν).

· Παγίδα 2^η η Ιθαγένεια, όπου μία μεν θα έχει ο κάθε πολίτης (και ΟΧΙ δύο, όπως προνοούσε το Σχέδιο Αννάν), αλλά «θα έχει μία μεταξύ δύο»: Είτε εκείνη του Ε/κ συνιστώντος Κράτους, είτε εκείνη του Τ/κ συνιστώντος Κράτους. Ξανά και εδώ, όταν το ένα από τα 2 συνιστώντα Κράτη διακόψει τον Συνεταιρισμό, θα έχει έτοιμη και την Ιθαγένεια του (όπως ακριβώς και με το Σχέδιο Αννάν).

· Παγίδα 3^η η Διεθνής Προσωπικότητα, όπου ούτε καν «μία» λέει το Μνημόνιο ότι θα υπάρχει, άρα ο κάθε Συνέταιρος θα έχει από την αρχή την δική του, πράγμα που σημαίνει ότι όλα εκείνα τα χαώδη ζητήματα (που μερικοί συνεχίζουν να παραπλανούν και να τα ονομάζουν «εποικοδομητικές ασάφειες») όπως η οικονομία, οι σχέσεις με την ΕΕ και το ΕΥΡΩ, η Ασφάλεια και κάμποσα άλλα, θα γίνουν φίδια στον κόρφο μας, με αποτέλεσμα πρώτα το οικονομικό χάος και αμέσως μετά την πολιτική εξαθλίωση...

Þ Εάν οι κύριοι Χριστόφιας και Μπράουν ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να ξεκαθαρίσουν αυτές τις τρομαχτικές «εποικοδομητικές ασάφειες», θα έπρεπε να μιλούσαν για μια ΕΝΙΑΙΑ Κυριαρχία, για μια ΕΝΙΑΙΑ Ιθαγένεια και για μια ΕΝΙΑΙΑ Διεθνή Προσωπικότητα. Όμως, για αυτά τα πράγματα δεν ήταν, που ο Τάσσος Παπαδόπουλος ΔΕΝ ήταν αρεστός? Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να απαιτηθούν τώρα!

Και βεβαίως, το Μνημόνιο -με ειδική παράγραφο- λέει ότι «η Αγγλία επιδοκιμάζει και παροτρύνει τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων να συνεχίσουν επί της πορείας που συμφώνησαν με το Κοινό Ανακοινωθέν της 23^ης Μαΐου». ΔΗΛΑΔΗ επισημοποιείται πλέον το γεγονός ότι «το δέκα γραμμών Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ και το τριών σελίδων Μνημόνιο Χριστόφια-Μπράουν, έχουν ακριβώς το ίδιο περιεχόμενο και στοχεύουν ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα».

Και κάτι ακόμα, χάριν της κοινής λογικής όλων μας:

Σε ακριβώς 15 σημεία του Μνημονίου με την Αγγλία, επαναλαμβάνεται ότι «τα συμφωνούμενα είναι μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Η/Β, με ρητή αναφορά και στην Συνθήκη Εγκαθίδρυσης του 1960». Ταυτόχρονα όμως, επιβεβαιώνεται και η πορεία που συμφώνησαν οι κύριοι Χριστόφιας και Ταλάτ, η οποία -με μαθηματική ακρίβεια- οδηγεί την Κυπριακή Δημοκρατία σε εξαφάνιση.

Και η κοινή λογική ερωτά: Με ποιον και τί συζήτησε, συμφώνησε και δεσμεύτηκε το Η/Β στις 5 Ιουνίου? Με το υπό εξαφάνιση κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, με την οποία θα συνεργαστεί για να εξαφανίσουν μαζί την Κυπριακή Δημοκρατία, δηλαδή τον ένα από τους δύο συνομιλητές? Και, άμα εξαφανιστεί ο ένας από τους δύο, έναντι ποιού θα τηρήσει τα συμφωνηθέντα η Αγγλία? Έναντι της εξαφανισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, με τον εξαφανισμένο Πρόεδρο της οποίας τα είχε συμφωνήσει?

Όχι βέβαια. Απλώς, η Αγγλία «θα νύψει και πάλιν χείρας εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου», απο-ενοχοποιώντας πλήρως πλέον την Τουρκία και λέγοντας -με την γνωστή ειρωνεία- ότι «μα τί μπορούμε να κάμουμε? Αφού οι Κύπριοι αποφάσισαν από μόνοι τους αυτή την Λύση»!

Ξεχάσαμε μήπως ότι, αφού πρώτα μας έσπρωξαν στην Ζυρίχη του ’60, ΜΕΤΑ μας κορόιδευαν, λέγοντας μας: «Μα εμείς σας το λέγαμε για ΑΣΤΕΙΟ. Πού να φανταστούμε ... ότι εσείς θα το υπογράφατε»!

Με αυτές λοιπόν τις εμπειρίες, κ. Γεωργίου, επειδή τα μεν μαστιγώματα είναι αναμενόμενα ΑΛΛΑ τα καρότα ΔΕΝ θα τα πάρουμε από κανένα και επειδή ο Κόσμος ανησυχεί για το οικονομικό και για το πολιτικό χάος που μας αναμένει, αλλά και επειδή ο σημερινός Πρόεδρος φαίνεται αποφασισμένος να ολοκληρώσει το τσιμέντωμα που διακήρυξε πριν από 4 χρόνια, η Κίνηση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ καλεί τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να δεσμευτεί δημόσια προς τον Κυπριακό Λαό ότι:

«Η επιβεβαίωση της όποιας διευθέτησης προκύψει, ΔΕΝ θα εξασφαλιστεί -με τρόπο σικέ- μέσω της Βουλής των Αντιπροσώπων, αλλά μετά που θα τεθεί ενώπιον του Λαού σε Δημοψήφισμα και αφού προηγουμένως δοθεί ικανός χρόνος, για πλήρη διαφώτιση του Κόσμου επί όλων των πτυχών της διευθέτησης».

Αυτή την δέσμευση την ΖΗΤΟΥΜΕ από τον ίδιο τον Πρόεδρο, διότι ΟΙ ΜΟΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ που ακούσαμε επί του θέματος ήσαν δύο (και οι δύο στις 23 του Μάη):

Η μία, από τον Εκπρόσωπο του Κόμματος του Προέδρου, ο οποίος αφόρισε ότι «ο κόσμος ΠΡΕΠΕΙ να το πάρει απόφαση ότι η Λύση θα είναι Συνεταιρισμός».

Και η άλλη, από τον ηγέτη της συμπολιτευόμενης Αντιπολίτευσης, ο οποίος «απαγόρευσε στους Τεχνοκράτες και σε όλους μας να ασχολούμαστε με την πορεία που άρχισε, ΔΙΟΤΙ -κατά την κρίση του- το ζήτημα θα το χειριστούν μόνο οι εκλελεγμένοι από τον Λαό». Με λίγα λόγια, «την Τύχη όλων μας και των Παιδιών μας θα την χειριστούν από μόνοι τους ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι σημερινοί Βουλευτές».

Εάν λοιπόν, κ. Γεωργίου, ο Πρόεδρος επιθυμεί ο Κόσμος να είναι νηφάλιος και ψύχραιμος, οφείλει να δεσμευτεί προσωπικά, άμεσα, απερίφραστα και δημόσια ότι η όποια τελική διευθέτηση θα επισφραγιστεί ΜΟΝΟ με την ετυμηγορία του Λαού σε Δημοψήφισμα, μετά από επαρκή διαφώτιση.

Κατά τα άλλα, είτε για το Κοινό Ανακοινωθέν μιλούμε είτε για το Μνημόνιο με την Αγγλία μιλούμε, μιλούμε για το ίδιο ακριβώς πράγμα. Και τα δύο ισούνται με το Σχέδιο Αννάν και εάν κάπου διαφέρουν, αυτό είναι προς το χειρότερο, ΔΙΟΤΙ το υποτιθέμενο Ομόσπονδο Κράτος του Αννάν, έχει υποβαθμιστεί σε ένα Συνεταιρισμό των δύο συνιστώντων Κρατών.

Προοπτική, που είναι -βεβαίως- απορριπτέα και οφείλουμε να το λέμε από τώρα.

Σας ευχαριστώ.